Τα πολιτικά ημερολόγια

(μεταφρασμένο μεγάλο μέρος του άρθρου που παρατίθεται πλήρες στο τέλος του κειμένου) Οι βουλευτές πρέπει να προσπαθήσουν να απαγορεύσουν ως αποδεκτή γραμμή υπεράσπισης δολοφονίας εντός του Δικαστηρίου, την δικαιολογία "ήταν σκληρό σεξ που πήγε στραβά», τώρα, που λαμβάνουν χώρα  οι κοινοβουλευτικές συζητήσεις για το νομοσχέδιο περί ενδοοικογενειακής κακοποίησης, καθώς οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια του "Μένουμε σπίτι" λόγω κορονοϊού. Το πρόβλημα της νομοθεσίας που έχει κατ' επανάληψη αργοπορήσει, τέθηκε ενώπιον των βουλευτών την Τρίτη,  εν μέσω εκκλήσεων για απαγόρευση ειδικά  του «μη θανατηφόρου στραγγαλισμού» και απειλές νομικής δράσης εναντίον των βουλευτών  για την (μη) παροχή στέγης στις γυναίκες που επέζησαν από ενδοοικογενειακή κακοποίηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η κυβέρνηση έχει ήδη υποσχεθεί να εξετάσει αυτό που ονομάζεται υπερασπιστική γραμμή άμυνας «πενήντα αποχρώσεων», για την  κατηγορία φόνου κατά τ

Η γνώμη μου είναι πως τα άρθρα των περιοδικών είναι περίπου 99,9% γραμμένα με μοναδικό στόχο την διαφήμιση μιας ομάδας προϊόντων, τα οποία βρίσκονται στις απέναντι και στις επόμενες σελίδες από το άρθρο. Ένα κείμενο για τις Μαλβίδες διαφημίζει δέκα ξενοδοχεία και 30 θέρετρα, ένα άρθρο για καζάν ντιπί έχει φωτό και τηλέφωνα από τα 20 καλύτερα ζαχαροπλαστεία καζάν ντιπί στην Αθήνα, ένα άρθρο για bikini ready σώμα, ακολουθείται από διαφημίσεις αποτριχωτικών προϊόντων ή από κρέμες για την κυτταρίτιδα, κλπ. Καμιά φορά το ίδιο το άρθρο είναι διαφήμιση του αρθρογράφου και της υπηρεσίας που πουλάει ή του καταστήματος που έχει. Αυτοί που γράφουν άρθρα με σκοπό να προωθήσουν τον εαυτό τους, είναι ικανοί να πουν τα πιο σουρεαλιστικά πράγματα, αφήνοντας να εννοηθεί πως "ναι, αυτά συμβαίνουν, δεν λέω κάτι περίεργο". Εδώ βρίσκεται ένα τέτοιο διαμαντάκι, γραμμένο στα πλαίσια του θεάτρου του παραλόγου.  Η γυναίκα-αρθρογράφος μιλάει για τα λιπαντικά του σεξ κι αφηγείται πως (A) πρώτα

(Η σελίδα ενδιαφέρεται μόνο για τις γυναίκες,  επομένως το κείμενο αναφέρεται μόνο στο γυναικείο σώμα) Τα λιπαντικά για το σεξ είναι προϊόντα που επινοήθηκαν για να βοηθήσουν το διεισδυτικό σεξ (penetrative sex). Ο σκοπός τους είναι να καλύψουν με ένα ολισθηρό υλικό μια είσοδο στο γυναικείο σώμα και να διευκολύνουν την διείσδυση του πέους. Έως πριν λίγα χρόνια μπορούσαν να βρεθούν μόνο σε εξειδικευμένα καταστήματα, τα sex shop. Το 2005 η εταιρεία DUREX κατασκεύασε και διέθεσε στην αγορά το πρώτο λιπαντικό  και σήμερα πια η χρήση τους είναι τόσο διαδεδομένη ώστε βρίσκονται στα σούπερ μάρκετ, μαζί με άλλα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης. Πράγματι είναι ευρείας κατανάλωσης: στα αγγλικά έχουν αποκτήσει σύντμηση (lube αντί για lubricant) και στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται από το 65% του γυναικείου πληθυσμού. Αυτό το 65% που είναι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, τι μπορεί να σημαίνει; Μήπως ότι οι σημερινές γυναίκες βρήκαν κάποιο βοήθημα που τους επιτρέπει να απολαμβάνουν το σεξ περισσότερο

(μετάφραση του άρθρου) Το House Party περιγράφεται από τους δημιουργούς του ως «μια σεξουαλικά φορτισμένη, τρισδιάστατη περιπέτεια όπου σημαδεύεις και κλικάρεις». Στο παιχνίδι, εσείς ως παίκτης συμμετέχετε στο κυνηγετικό πάρτι στο σπίτι όπου προχωράτε να επιλέξετε τη δική σας περιπέτεια… μια περιπέτεια που περιλαμβάνει να παλέψετε, να τριφτείτε πάνω σε γυναίκες, να αυνανιστείτε όπου θέλετε και να εξαναγκάσετε τις γυναίκες να κάνουν σεξ μαζί σας. Το παιχνίδι έχει πάνω από 4.600 εξαιρετικά θετικές κριτικές και οι διαδικτυακοί παίκτες δεν ντρέπονται για το περιεχόμενο του παιχνιδιού στην ενότητα κριτικών στην πλατφόρμα Steam. Εδώ είναι τι ορισμένοι από αυτούς έχουν περιγράψει το παιχνίδι ως: "Αλλά εδώ είναι το πραγματικό πρόβλημα: Το House Party είναι γ@μημένα ανατριχιαστικό. Και όχι για τα πρότυπα του εξαγριωμένου «SJW». Σας λέω πώς για κάθε λογικό ανθρώπινο σύστημα, αυτό το παιχνίδι είναι ένα σόου τεράτων. Το ανατριχιαστικό στοιχείο βρίσκεται παντού. Πάρα πολλές από τις πλ

Η φωτογραφία του κειμένου ανήκει σε μια ανάρτηση του Φιλοζωικού σωματείου εθελοντών Κορδελιού "Νέα Στοργή". Αναφέρει την δολοφονία νεογέννητων γατιών μέσω ξυλοδαρμού κι ο σύνδεσμος βρίσκεται στο τέλος. Το έγκλημα είναι ιδιαζόντως ειδεχθές στα δικά μου μάτια α) λόγω της φρικαλεότητας του και β) επειδή δεν μπορώ να συλλάβω καμία λογική ή παράλογη αιτιολόγησή του.  Το ποσοστό των ανθρώπων που προβαίνουν σε κακοποίηση ζώων, για τις ΗΠΑ τουλάχιστον όπου έχουμε μετρήσεις, είναι 3% του γενικού πληθυσμού. Μικρό νούμερο θα έλεγε κανείς, εκτός  αν το πολλαπλασιάσουμε με τα εκατομμύρια πληθυσμού και αναλογιστούμε πόσα λίγα περιστατικά καταγράφονται από την Αστυνομία. Η κακοποίηση ζώων μας ενδιαφέρει όχι μόνο γενικά και ηθικά, αλλά και επειδή είναι μια πολύ σημαντική ένδειξη ψυχικής σκληρότητας, η οποία εκφράζεται στην συνέχεια κατά ανθρώπων. Οι υπαίτιοι κακοποίησης ζώων πυκνώνουν όσο προχωράμε στην έρευνα των εγκλημάτων βίας. Βρίσκονται στο 87% μεταξύ των δραστών ενδοοικογενειακ

Δεν μου αρέσει να γράφω αγγλικούς όρους στα κείμενα, γιατί στόχος μου είναι να συνεννοούμαι με όλες τις γυναίκες, αλλά καμιά φορά ταιριάζει κάποια λέξη που υπάρχει μόνο στα αγγλικά. Εξηγούμαι λοιπόν. Τι είναι οι incel? Είναι άντρες που ζουν σε αθέλητη μοναχικότητα, μερικοί θα έλεγαν σε αθέλητη αγαμία ( involuntary celibates). Εμείς παλιότερα είχαμε δικούς μας όρους που τους περιγράφαμε, π.χ "παράξενοι", "στριμμένοι", βάζοντας στον χαρακτηρισμό για ποιό λόγο νομίζαμε πως είναι μόνοι τους, όμως το incel είναι μια ειδική λέξη που αφορά όχι οποιονδήποτε είναι μόνος στην ζωή, αλλά εκείνον που έχει αναπτύξει μια θεωρία μέσω της οποίας ρίχνει το φταίξιμο στις γυναίκες για την μοναξιά του, γι αυτό είναι εξαγριωμένος με τις γυναίκες. Οι incel λένε πράγματα εξωπραγματικά για τον τρόπο που λειτουργεί η Κοινωνία, φτιάχνουν δικές τους κοσμοθεωρίες και δεν βλέπουν γύρω τους καθαρά. Αυτή η ιστορία που ακολουθεί αφορά έναν γνωστό μου incel κι όσα είπαμε μεταξύ μας όταν καταλαβα π

Ευτυχώς που υπάρχουν οι άντρες του facebook που αποτυπώνουν σε καδράκια την σοφία τους,  ώστε να συνειδητοποιώ εγώ η γυναίκα τι πρέπει να έχω για να είμαι "πραγματικά όμορφη" και να συμμορφώνομαι.  Για τον συντάκτη φαίνεται πως υπάρχει και "στα ψέμματα όμορφη". Εγώ το μόνο που ήξερα είναι πως η ομορφιά είναι υποκειμενική, αλλά αφού έκανα λάθος κι υπάρχει αληθινή και ψεύτικη, ας σκεφτώ λίγο τι προτείνει ως ιδανική ομορφιά, να δω μη τυχόν και την κατέχω ή μπορώ να την πετύχω. 1)Εμφάνιση: άβαφη, χωρίς τακούνια. Ευκολάκι. Δεν το έχω, βάφομαι κάθε μέρα για να μην μοιάζω με την "Νύχτα που ξύπνησαν τα ζόμπι", φοράω και τακούνια γιατί είμαι 1.58,  αλλά  μπορώ να το κάνω, όλες μας μπορούμε αρκεί να μην έχουμε συνέπειες. Να συνεννοηθεί με τους άλλους άντρες και να συμφωνήσουν. Με ποιούς άλλους άντρες; Με τους βιομήχανους των καλλυντικών και τους εργάτες των βιομηχανιών. Με τους ιδιοκτήτες των Hondos Center κλπ, με τους διαφημιστές αυτών των προιόντων, τους φ

Ο πιο εύκολος τρόπος να περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο η υποτίμηση μιας πληθυσμιακής ομάδας, είναι τα ανέκδοτα. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται εκατό χρόνια τουλάχιστον. Τα ανέκδοτα παλιά ήταν γραπτά σε πεζό λόγο, μετά έγιναν σκίτσα και πρόσφατα φωτο-ανέκδοτα και memes. Κανένας δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί τι γίνεται όταν τα πράγματα είναι ακόμα στην αρχή τους. Όταν αργότερα έχουν γίνει παθογενή φαινόμενα μέσα στην Κοινωνία, είναι πολύ αργά, οι διαμαρτυρίες συναντάνε χιλιάδες φωνές αντίρρησης, εκείνων δηλαδή των εξαχρειωμένων μελών της Κοινωνίας που έχουν συμφέρον από την παθογένεια.  Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργήθηκε ο αντισημιτισμός, παγκόσμια. Ανέκδοτα πρώτα κι σκίτσα μετά για τους τσιφούτηδες τους Εβραίους, που ήταν μίζεροι και φιλάργυροι, κακάσχημοι, με κάτι μύτες χάλια, με το καπελάκι τους το αστείο στο κεφάλι. Αυτά τα σκίτσα έφτασαν στην Γερμανία του Χιτλερ να τους παρομοιάζουν με ποντίκια που έπιναν το αίμα του γερμανικού λαού. Πολύ αργά για τις φωνές της λογικής να αντι

Πολλές φορές σε αναρτήσεις ειδήσεων που περιγράφουν εγκλήματα βίας, ρατσιστικά, εθνικιστικά, σεξιστικά, βιασμούς, ξυλοδαρμούς, μαζικές δολοφονίες και αισχρές συμπεριφορές όπως το κύκλωμα πορνείας που στήθηκε στο Κρανίδι, διαβάζω από κάτω από σχολιαστές: "Πού καταντήσαμε!". Το σχόλιο αυτό είναι αποδοκιμαστικό (σωστά) αλλά ασαφές. Ποιοί καταντήσαμε; Ολοι; Εμείς οι άνθρωποι; Να με συγχωρείτε πολύ, δεν καταντήσαμε όλοι μαζί, ΜΟΝΟ οι άντρες κατάντησαν. Εχουν παγκόσμια την αποκλειστικότητα της βίας, είναι παγκόσμια πελάτες στην πορνεία, παγκόσμια διακινητές ανθρώπων, παγκόσμια έμποροι παιδιών προς σεξουαλική εκμετάλλευση, παγκόσμια δημιουργοί πορνογραφίας και παιδικής πορνογραφίας, παγκόσμια δημιουργοί των καρτέλ ναρκωτικών, έμποροι όπλων, κλπ. Μην λέτε λοιπόν "που καταντήσαμε" λες και όλοι μαζί συμμετέχουμε στην βία και την αισχρότητα που μεγαλώνει. Οχι, δεν συμμετέχουμε όλοι μαζί, οι δημιουργοί είναι οι άντρες κι οι γυναίκες είναι τα θύματα τους.

Πρό ολίγων λεπτών σε είδηση για το Κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στο Κρανίδι, όπου σε σχεδόν 500 άτομα βρέθηκαν 150 κρούσματα κορονοϊού, διάβασα:  "... οι αρχές ανησυχούν πολύ διότι στην περιοχή έχει δημιουργηθεί κύκλωμα πορνείας,   κυρίως από νεαρές μετανάστριες αλλά και γηγενείς". Πολύ ωραία περιγραφή, καλλιτεχνική, ο,τι πρέπει για να δουλέψει το μυαλό -δηλαδή να ξεχάσει κι εκείνα που ξέρει. Πώς φτιάχνεται  το κύκλωμα πορνείας; Μήπως το στήνουν σωματέμποροι που βρίσκουν αδύναμες οικονομικά γυναίκες; Όχι, δημιουργείται. Μάλιστα, όπως τα λέει ο δημοσιογράφος, δημιουργείται ΚΥΡΙΩΣ από νεαρές μετανάστριες και βοηθάνε λίγο κάνα δυο γηγενείς. Πολύ σωστά, διότι όλοι ξέρουμε ότι οι νεαρές Σομαλές που κατάφεραν να διασχίσουν τις συμμορίες και τους παρακρατικούς της Λιβύης, αυτές που κρατούσαν στις τσέπες τους τα προφυλακτικά για τους απανωτούς βιασμούς τους στην διαδρομή, εκείνες που έφτασαν ως τα παράλια της Μεσογείου ζωντανές και μπήκαν στις βάρκες, όλα αυτά τα έκαναν

Η είδηση αναφέρεται σε Έλληνα μαστρωπό που εξέδιδε δύο Γερμανίδες  (αυτή η εφημερίδα αναφέρει μόνο την μία)  δια της βίας. Τις κρατούσε φυλακισμένες σε διαμέρισμα, υπό την επήρεια ναρκωτικών και τους  είχε αφαιρέσει τα διαβατήρια. Τους πελάτες έβρισκε ο ίδιος μέσω αγγελίας. Με λίγα λόγια δεν υπάρχει τίποτα θολό στην ίδια την είδηση και στον τρόπο που περιγράφεται δημοσιογραφικά, δέκα γραμμές ξερές που τα λένε όλα.  Κι όμως, τα σχόλια αναφέρονται σε όλα τα άλλα εκτός από την μαστροπεία, δηλαδή από την μία μεριά τον ελεεινό εκμεταλλευτή κι από την άλλη στα δύστυχα θύματα. Οι σχολιαστές δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τα θύματα, δεν κατακρίνουν τον δράστη και βρίσκουν τον τρόπο να γυρίσουν την κουβέντα  σε ό,τι έχει στο κεφάλι του ο καθένας. Έχουμε λοιπόν: 1) Τον εστέτ-κρεοπώλη σχολιαστή που δεν του αρέσει η γυναίκα 42 χρονών, γιατί είναι σιτεμένη. Λέω "κρεοπώλης" γιατί το κρέας έχω ακούσει πως σιτεύει, όχι οι άνθρωποι. 2) Τον εθνικιστή που σημειώνει αγανακτισμένος

(υπογράφει ο σοβαρός κλόουν) Το ιερό πρόσημο της μητρότητας αποτελεί πρόβλημα τόσο για τις ίδιες τις γυναίκες (μητέρες και μη) όσο και για την υπόλοιπη κοινωνία. Πριν όμως αναφερθώ σε αυτό, θα κάνω μερικά σχόλια για την μητριαρχική κοινωνία. Σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος για μια τέτοια ανάλυση αλλά ας πω και εγώ τα δικά μου. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως στον δυτικό αλλά και τον ανατολικό σύγχρονο κόσμο, ζούμε σε μια καθαρά πατριαρχική κοινωνία και πως από τη στιγμή που οι γυναίκες (μητέρες και μη) βιάζονται, διαπομπεύονται και δολοφονούνται εν ψυχρώ (αμφισβητώντας τους καταρχάς το βασικότερο ανθρώπινο δικαίωμα - το δικαίωμα στη ζωή), είναι λογικό πως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για μια κατ΄ουσίαν μητριαρχική κοινωνία -όπως ορισμένοι ισχυρίζονται. Δεύτερον η μητριαρχική κοινωνία ως η πρώτη οργανωμένη μορφή κοινωνίας, σύμφωνα με τους ιστορικούς,  αποτελεί ένα σύστημα ιεραρχίας με υψηλότερο πρόσωπο την γυναίκα-μητέρα και λατρεία της Μητέρας ως θεότητα. Βλέπουμε ήδη από τις πρώτες λ

Λίγες μέρες αφότου ξεκίνησε η καραντίνα του κορονοϊού, μια συνάδελφος στο γραφείο μου παραπονιόταν όλο απελπισία πως δεν έβρισκε πουθενά μαγιά μπύρας. Ήταν πολύ θυμωμένη, γιατί είχε σκοπό να φτιάξει διάφορα καλούδια για το Πάσχα.  - Μαγιά μπύρας ζητάω, όχι χρυσάφι. Τόσο δύσκολο είναι να βρεθεί; φώναζε πυρ και μανία.  Την άκουγα και κατά κάποιο τρόπο καταλάβαινα τι έλεγε, όχι όμως στα αλήθεια. "Και τι θα γίνει αν δεν φτιάξεις τσουρέκια; Σιγά το πρόβλημα!" της είπα. Πολύ ηλίθια φράση εκ μέρους μου, η γυναίκα είχε τις συνήθειές της και τηρούσε  έθιμά του τόπου της , ποια ήμουν εγώ που θα αποφασίσω τι έχει σημασία και τι δεν έχει;   Λίγες μέρες αργότερα ήρθε η σειρά μου να φωνάζω: - Βαφή μαλλιών ζητάω, όχι χρυσάφι, τόσο δύσκολο είναι να βρεθεί; Κι ήταν η σειρά της να πει "σιγά! και τι θα γίνει αν δεν βάψεις τα μαλλιά σου;". Εκείνη δεν βάφει τα μαλλιά της, πώς θα καταλάβει τι σημαίνει η άσπρη ρίζα; Ναι, δεν έβρισκα την βαφή που παίρνω, ένα 7.1, ξανθό σκού

Σταδιακά συνήθισα να βλέπω τα μούτρα μου με αυτα τα σκούρα χρώματα, έκανα το κατάλληλο μακιγιάζ, είχα τις σωστές αποχρώσεις ρούχων, όμως τα μαλλιά μου ακόμα δεν μου άρεσαν,  ήταν μονοδιάστατα, είχαν παντού το ίδιο χρωμα, αυτό της βαφής. Στα δικά μου, η κάθε τρίχα είχε διαφορετική απόχρωση από την διπλανή της. Στους κροτάφους και στο μέτωπο, ήταν ανοιχτότερα κι όταν τα μάζευα σε σινιόν ή αλογοουρά, έφτιαχναν δυό όμορφες ντεγκραντέ φάσες πάνω από τα αυτιά μου. Αποφάσισα λοιπόν να τα κάνω ανταύγειες για να γίνουν πολυδιάστατα. Οι ξανθές ήταν κατα την γνώμη μου εκτός συζήτησης στο σκούρο καστανό που είχα, οπότε οι κόκκινες ήταν κατάλληλες.  Εκλεισα ραντεβού στο καλύτερο κομμωτήριο του κέντρου της Αθήνας. Μίλησα με την βαφέα 10 λεπτά για το τι ανταύγειες ήθελα: 3 αποχρώσεις κόκκινο, όλες σκούρες, με μικρές τούφες ανά ανταύγεια. Έμεινα τρεις ώρες στην καρέκλα, χρώμα, sanitas foil, άλλο χρώμα, sanitas foil κλπ. Όταν όλα τελείωσαν, μου έδωσαν τον μικρό καθρέφτη χειρός, γύρισα πίσω και κοίτ

Ποιές ορμονικές και ηλικιακές αλλαγές είναι υποχρεωμένες να αντιμετωπισουν οι γυναίκες, σε ό,τι αφορά την εμφάνισή τους; Ποιό είναι το ψυχικό και οικονομικό κόστος της αντιμετώπισης των αλλαγών; Τα πάντα στην ζωή είναι μια αλυσιδωτή αντίδραση: το ένα πράγμα που αλλάζει, φέρνει αλλαγές στο άλλο κι από κεί σε κάποιο άλλο, κλπ. Στα επόμενα κείμενα θα αναφερθώ στο πόσο πολύ στοίχισε σε χρήματα και σε ψυχική ταλαιπωρία η αλλαγή στα μαλλιά μου. Μπορείτε να βρείτε κοινά σημεία με την δική σας εμπειρία και να βγάλετε  τα συμπεράσματά σας. ********************* Εβαψα τα μαλλιά μου πρώτη φορά στα 40 μου. Είχα μόνο 2 άσπρες τρίχες ακριβώς στην χωρίστρα επί 3 χρόνια, αλλά η αδερφή μου με είχε ζαλίσει ότι φαίνονταν πολύ επειδή ήταν χοντρές όπως τα υπόλοιπα μαλλιά. Πράγματι, έμοιαζαν με δυό άσπρες κλωστούλες στο κεφάλι μου.  Πήγα στο κομμωτήριο και τα έβαψα καστανό ανοιχτό, σαν τα δικά μου. Μια εβδομάδα αργότερα ξαναπήγα: αυτές οι τρίχες είχαν ξεβάψει με τα λουσίματα και είχαν γίνει ξανθό-στ

Νομίζω πως είναι γενική παρατήρηση των τελευταίων ετών ότι η βία κατά των γυναικών αυξάνει. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι αυτό, όπως η άνοδος του φιλελευθερισμού, η διάδοση των πορνογραφικών προτύπων, η οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών και η απροθυμία τους να υπακούσουν σε αντρικές επιθυμίες, κλπ. Αυτό το κείμενο δεν εστιάζει στα αίτια αλλά στην επιβίωση των γυναικών, επομένως σε οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει πραγματικά, πρακτικά, στην αληθινή ζωή τις γυναίκες. Γι αυτό πάμε να  δούμε εάν υπάρχει κάποιος τρόπος να προβλέψουμε ποιοί μπορούν να γίνουν κακοποιητές και να τους αποφύγουμε εξαρχής.  Δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος να το προβλέψουμε, διότι  οι κακοποιητές  δεν έχουν κάποιο εξωτερικό σημάδι  π.χ. μια πινακίδα στο μέτωπο που να αναβοσβήνει, ώστε  να δίνει προειδοποιητικά σημάδια. Εχουν όμως κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην πλειοψηφία τους, τα οποία έχουν εντοπίσει οι ψυχολόγοι και οι στατιστικές πάνω σε κακοποιημένες (και δολοφονημένες) γυναίκες, επομένως μπορούμε να τα λάβου

(απόσπασμα από το επίκαιρο αυτήν την στιγμή το βιβλίο "ταξίδι στο δωμάτιό μου" του Ξαβιέ ντε Μαιστρ, εκδόσεις Εκκρεμές, μετάφραση Βούλα Λούβρου) *********************                                                ΙΙ Θα μπορούσα να αρχίσω το εγκώμιο του ταξιδιού μου με την διαπίστωση ότι δεν μου στοίχισε τίποτε. Αυτό το γεγονός αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Βλέπω καταρχάς να το επαινούν άνθρωποι μέσης οικονομικής κατάστασης, όμως και σε μια άλλη τάξη ανθρώπων είναι ακόμα πιο βέβαιο ότι θα έχει μεγάλη επιτυχία, για τον ίδιο ακριβώς λόγο ότι δεν στοιχίζει τίποτε. -Ποια είναι λοιπόν η τάξη αυτή; Μα το ρωτάτε; Είναι η τάξη των πλουσίων. Έπειτα ,πόση βοήθεια είναι για τους αρρώστους αυτός ο τρόπος ταξιδιού!Δε θα έχουν πια κανένα λόγο να φοβούνται την κακοκαιρία της υπαίθρου ή τις εποχιακές μεταβολές του καιρού. - Οι δειλοί θα είναι ασφαλείς από τους κλέφτες, δεν θα συναντήσουν ούτε γκρεμούς, ούτε χαράδρες. Χιλιάδες άτομα που δεν το είχαν καθόλου τολμήσει πριν από μένα, ά