ΕΝΑΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΠΉΧΥΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Ευτυχώς που υπάρχουν οι άντρες του facebook που αποτυπώνουν σε καδράκια την σοφία τους,  ώστε να συνειδητοποιώ εγώ η γυναίκα τι πρέπει να έχω για να είμαι "πραγματικά όμορφη" και να συμμορφώνομαι. Για τον συντάκτη φαίνεται πως υπάρχει και "στα ψέμματα όμορφη". Εγώ το μόνο που ήξερα είναι πως η ομορφιά είναι υποκειμενική, αλλά αφού έκανα λάθος κι υπάρχει αληθινή και ψεύτικη, ας σκεφτώ λίγο τι προτείνει ως ιδανική ομορφιά, να δω μη τυχόν και την κατέχω ή μπορώ να την πετύχω.

1)Εμφάνιση: άβαφη, χωρίς τακούνια. Ευκολάκι. Δεν το έχω, βάφομαι κάθε μέρα για να μην μοιάζω με την "Νύχτα που ξύπνησαν τα ζόμπι", φοράω και τακούνια γιατί είμαι 1.58,  αλλά  μπορώ να το κάνω, όλες μας μπορούμε αρκεί να μην έχουμε συνέπειες. Να συνεννοηθεί με τους άλλους άντρες και να συμφωνήσουν. Με ποιούς άλλους άντρες; Με τους βιομήχανους των καλλυντικών και τους εργάτες των βιομηχανιών. Με τους ιδιοκτήτες των Hondos Center κλπ, με τους διαφημιστές αυτών των προιόντων, τους φωτογράφους καλλυντικών και με τους μακιγιέρ. Με τους κατασκευαστές παπουτσιών. Με τους εργοδότες των επιχειρήσεων, με όσους έχουν καφετέριες και ταβέρνες και γενικώς αυτούς που ζητάνε μακιγιάζ από το προσωπικό τους. Τέλος να συνεννοηθεί με τους πορτιέρηδες στα κλαμπ και να τους ρωτήσει αν θα μπαίνω στα κλαμπ άβαφη, χωρίς τακούνια. Δεν έχω αντίρρηση να μείνω άβαφη και να κυκλοφορώ εγώ ειδικά κατακίτρινη, αρκεί να μην υπάρχουν συνέπειες επαγγελματικές και κοινωνικές, να μην μείνω άνεργη, να βρεθεί δουλειά για την αδερφή μου που είναι μακιγιέζ, να μπαίνω στα κλαμπ ανεμπόδιστα, κλπ. Μακάρι να γίνει, θα φάω τα λεφτά των καλλυντικών σε σουβλάκια. 

2)Ύφος: σεμνό, ακομπλεξάριστο. Δυσκολάκι και φλου. Τι εννοεί; Τα μάτια στο πάτωμα, αλλά  όταν μου λένε "ε, κούκλα άβαφη, τι μωρό είσαι εσύ;" να απαντάω "Κι εσύ είσαι τρελό μωρό, πώς σε λένε παίδαρε;" Ή μήπως εννοεί τα μάτια στο πάτωμα κι όταν μου λένε "τι μωρό είσαι εσύ" να λέω "δεν πας στον διάολο πρωί-πρωί, την όρεξη σου είχαμε" Και τα δύο σεμνά κι ακομπλεξάριστα είναι. 

3)Μόνιμο χαμόγελο στα χείλη:  Αδύνατο. Τι είμαι, ρομπότ; Κανένα χαμόγελο στα χείλη, άμα μου πουν ανέκδοτο κι είναι καλό, θα χαμογελάσω. Αλλιώς, όπως όλος ο άλλος κόσμος θα έχω τα φρύδια σμιγμένα, θα έχω νεύρα, θα είμαι αγχωμένη, θα είμαι βαριεστημένη, θα είμαι ό,τι μου καπνίσει. 

Το συμπέρασμα βγήκε, δεν έχω τίποτα από όσα θέλει ο άνθρωπος και δεν είμαι καθόλου όμορφη. Είμαι πικραμένη, λίγο τσαντισμένη, κι από την τσαντίλα μου αναρωτιέμαι τι τύπος είναι αυτός που  έγραψε το καδράκι. Να κάνω μια μαντεψιά;

Είναι ένας κοντός, άπειρος στα ερωτικά, που σιχαίνεται να φιλάει γυναίκα με κραγιόν, κι ονειρεύεται μια παρθένα, η οποία ειδικά για την πάρτη του θα μεταμορφωθεί σε θεά του σεξ, λέγοντας σε όλα ναι με το χαμόγελο στα χείλη. 

Δεν βαριέσαι, έτσι είναι η ζωή. Δε με θέλει αυτός, θα με θέλει ένας  άλλος, ψηλός και περπατημένος, που του αρέσουν οι κοντές και ζόρικες και θα μου λέει ανέκδοτα για να με βλέπει να γελάω. Θα αρκεστώ σε αυτόν.