Τα πολιτικά ημερολόγια

  "Αυτή είναι η γυναίκα" έλεγε το άρθρο και το τροποποίησα. Αυτή είναι η Νεκταρία, 13η νεκρή γιά εφέτος, δολοφονημένη από τον σύντροφό της -για την ακρίβεια τον άντρα της. Κλασική περίπτωση γυναικοκτονίας, η Νεκταρία παντρεμένη, με 4 παιδιά 25, 55 και 18 χρονών τα δίδυμα, αποφασίζει να χωρίσει τον σύζυγο στα 48 της. Δεν γνωρίζουμε γιατί, γνωρίζουμε όμως  από τα τοπικά ΜΜΕ ότι "επί χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα με τον σύζυγό της". Φεύγει εκείνη από το σπίτι, αφού ως γνωστόν οι νοικοκυρές με τα 4 παιδιά δεν έχουν καμιά περιουσία δικιά τους, εκτός αν τους έχει χαρίσει κάτι ο πατέρας τους πριν τον γάμο, διότι  η εργασία που καταβάλουν στο σπίτι, είναι απλήρωτη εργασία, δεν μετράει. Η Νεκταρία ζει σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο τουριστικό και δουλεύει ως καθαρίστρια σε άλλα ενοικιαζόμενα δωμάτια.  Ο εγκαταλελειμμένος σύζυγος γυρνάει δεξιά-αριστερά επί μήνες και ανακοινώνει ότι θα την σκοτώσει, όμως κανείς δεν τον πιστεύει όπως λέει η εφημερίδα -ποιός ξέρει γιατ

  Απο τα επίσημα χείλη του συνδικαλιστή της ΕΛΑΣ Σταύρου Μπαλάσκα, μάθαμε ότι οι αστυνομικοί προβαίνουν σε πράξεις βιαιότητας ή και σε ανθρωποκτονίες επειδή το σώμα τους κατακλύζεται από ορμόνες.    Εμείς οι γυναίκες λέμε ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ εξήγηση για την αστυνομική βία από αυτή.  Είμαστε μαθημένες να ακούμε ότι για την σεξουαλική βία κατά των γυναικών φταίνε οι αντρικές ορμόνες, μερικές φορές σε συνδυασμό με κάποια γυναίκα θύμα που "προκάλεσε" με το ντύσιμό της, άλλες φορές χωρίς τίποτα προκλητικό, όπως π.χ. στην περίπτωση της Σούζαν Ήτον, 62 χρονών, που απλώς έκανε τζόκινγκ με την φόρμα γυμναστικής όταν έπεσε στον βιαστή και δολοφόνο της. Κατά τον Μπαλάσκα το αντίστοιχο συμβαίνει στην αστυνομική βία, οι αστυνομικοί συναντούν το θύμα που τους προκαλεί -όπως οι 3 νεαροί που πρόσφατα δεν σταμάτησαν στον έλεγχο-, ή δεν τους προκαλεί -όπως συμβαίνει με πολλούς διαδηλωτές που απλώς περπατάνε στον δρόμο- πάντως οι ορμόνες επενεργούν στην συμπεριφορά τω

  Είχα ένα φίλο στο Γυμνάσιο, τον Μήτσο τον Πατσού. Τις πρώτες μέρες στην Α λυκείου, ο πατέρας του πού ήταν οικοδόμος, έπεσε από την οικοδομή και σκοτώθηκε.  Μετά την κηδεία, η μάνα, ο μεγάλος αδερφός κι ο Μητσος έκαναν συμβούλιο κι αποφάσισαν να σταματήσει ο Μητσος το σχολείο και να πάει οικοδομή ώστε να έχουν να τρώνε, η μάνα να κάνει κανένα μεροκάματο καθαρίστρια κι ο μεγάλος να συνεχίσει τις σπουδές του, να σωθεί τουλάχιστον αυτός. Έτσι κι έγινε, ο εργολάβος που είχε τον πατέρα του οικοδόμο, προσέλαβε τον Δημήτρη - με τα μισά λεφτά βέβαια. Σύντομα ο εργολάβος του σύστησε να γίνει όχι οικοδόμος αλλά πλακάς, γιατί ο φίλος μου είχε μια κλίση στην λεπτοδουλεια. Έτσι τα πλακάκια έγιναν η ειδικότητα του. Όλοι οι φίλοι συνεχίσαμε να συναντιομαστε κάθε μέρα στην καφετέρια στις 8 όπως και πριν. Οι πιο πολλοί πηγαιναμε σχολείο γι αυτό σχολαγαμε από αγγλικά, μερικοί πήγαιναν τεχνικές σχολές και δούλευαν τα απόγευμα σε ψυκτικούς κι ηλεκτρολογους για πρακτική κι ο Μητσος ήταν ο μόνος που τότε ε

  Στις 23 Οκτωβρίου στην Κηφισιά, ένας άντρας πυροβόλησε κατα δύο τεχνικών φυσικού αερίου που εκείνη την ώρα δούλευαν σε μπαλκόνι πολυκατοικίας. Σκότωσε τον έναν και τραυμάτισε τον άλλον. συνελήφθη και στο σπίτι του βρέθηκαν τα οπλα που βλέπετε στην φωτογραφία: 2 σπαθιά,  2 δρεπάνια, 1 μαχαίρι, 1 τσεκούρι, 1 πιστόλι και σφαίρες. Βρέθηκε επίσης στολή του τζούντο.  Οι δημοσιογράφοι έμαθαν από ρεπορτάζ στην γειτονιά ότι οι κάτοικοι που τον γνώριζαν και ήξεραν ότι έχει νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική, είχαν κάνει πολλές φορές καταγγελία στην Αστυνομία πως πυροβολεί στην ταράτσα με αληθινά πυρά εναντίον ομοιώματος ανθρώπου, ενώ τον κατήγγειλαν επίσης πως πυροβολεί γάτες, σκύλους και κάδους σκουπιδιών. Όμως η Αστυνομία δεν ανταποκρίθηκε στις καταγγελίες. Δεν ήρθε κανείς να ερευνήσει, να του κάνει ερωτήσεις και βασικά να τον συλλάβει, παρά το ότι  όσα έκανε  ήταν αφύσικα και παραβατικά.  Η ερώτηση είναι: γιατί δεν ήρθαν οι αστυνομικοί; Γιατί δεν φοβήθηκαν όπως φοβήθηκαν οι πολίτες; Την απάντ

  Στην φωτογραφία μας βλέπουμε σκηνή από τον Πόλεμο της Κορέας. Ένας αμερικανός στρατιώτης (φοβισμένος από την μάχη ή λυπημένος από την απώλεια κάποιου φίλου στρατιώτη) κλαίει στην αγκαλιά ενός άλλου.  Αυτό δεν έπρεπε ποτέ να έχει συμβεί. Ο στρατιώτης έπρεπε να ήταν στο σπίτι του, με την κοπέλα του, με τους φίλους του, να περνάει μια ήσυχη μέρα και να γελάει -αντί να κλαίει. Όμως δυστυχώς είναι στον Πόλεμο, στις μάχες,  ανάμεσα στις εκρήξεις και τα διαμελισμένα σώματα. Πυροβολεί ανθρώπους που δεν τους γνωρίζει και τον πυροβολούν άνθρωποι που δεν τον γνωρίζουν.  Η εικόνα μάς δείχνει ένα από τους βασικούς τρόπους με τους οποίους η πατριαρχία βλάπτει τους άντρες: πρώτα τους πιπιλίζει το μυαλό περί μιας  πατρίδας που είναι εξαίρετη διότι έχει σπουδαίο παρελθόν ή έχει σπουδαίο παρόν ή θα έχει σπουδαίο μέλλον, πάντως είναι εξαίρετη και βρίσκεται σε κίνδυνο από τους μισητούς Άλλους.  Μετά τους στέλνει να σκοτωθούν σε ξένους τόπους ή σε λασπωμένα σύνορα, για να υπερασπίσουν οικονομικά συμφέρον

  Η είδηση λιτή: "Ενας νεκρός κι 7 τραυματίες από συμπλοκή της ομάδας ΔΙΑΣ με αγνώστους".  Η πρώτη σκέψη του αναγνώστη: "Τι θαρραλέοι αυτοί οι άντρες της ΔΙΑΣ! Θα συνάντησαν τον Αλ Καπόνε και τους φίλους του". Τίποτα από τα δυό, ακριβώς το αντίθετο μάλιστα. Σε ό,τι αφορά τον Αλ Καπόνε, όχι, δεν τον συνάντησαν, συνάντησαν τρεις 16χρονους Ρομά που οδηγούσαν ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Οι αστυνομικοί ΔΕΝ ήξεραν ότι το αυτοκίνητο είναι κλεμμένο, μόνο οι Ρομά το ήξεραν, που γι αυτό δεν σταμάτησαν στον έλεγχο.  Οι ΔΙΑΣ τους κυνήγησαν, τους πυροβόλησαν, ένας 16χρονος είναι νεκρός, ένας ακόμα 16χρονος στο νοσοκομείο πυροβολημένος κι ο τρίτος διαφεύγει. Σε ό,τι αφορά το "θαρραλέοι", άραγε ήταν σκληρή μάχη; Ποιος πυροβόλησε πρώτος;  Πρώτοι και τελευταίοι ήταν οι ΔΙΑΣ. Ναι. Όλες οι σφαίρες που έπεσαν (τουλάχιστον 20 ακούγονται σε βίντεο) ήταν δικές τους. Οι νεαροί στο αυτοκίνητο δεν είχαν ούτε όπλο, ούτε ναρκωτικά, ούτε τίποτα.  Εντάξει, δεν ήταν θαρραλέοι οι ΔΙΑΣ, όμως

  Ιδού λοιπόν, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα καινούργιο τύπο άντρα, εκείνον τον απελευθερωμένο, τον ατρόμητο, που δεν φοβάται μήπως τον περάσουν όχι αρκετά αρρενωπό, γι αυτό καταγγέλλει την βία που δέχεται από γυναίκα και μάλιστα την καταγγέλλει στην αστυνομία και στους δικαστές. Αυτό είναι βήμα προόδου, γιατί -επιτέλους- πρέπει να αναδειχθεί το δράμα που βιώνουν σιωπηλά τουλάχιστον ορισμένοι άντρες, οι ήπιοι και πολιτισμένοι που έμπλεξαν με τις βρωμιάρες.   Μισό λεπτό, να το ξαναπιάσω από την αρχή, πιο ρεαλιστικά.   Ιδού λοιπόν, βρισκόμαστε σε έναν καινούργιου τύπου μισογύνη, εκείνου που δεν ντρέπεται να εκτεθεί  ως αδύναμος σε συγγενείς, φίλους, γειτονιά, στην υφήλιο ολόκληρη αρκεί να καταφέρει να βλάψει την γυναίκα που τον εγκατέλειψε.  Ελεεινός πατέρας, χειρότερος από τον γάτο και τον λέοντα που ορμάνε να κατασπαράξουν τα αρσενικά νεογέννητα γατάκια και λιονταράκια, δεν διστάζει να σύρει ΚΑΙ τον γιό στα Δικαστήρια, λέγοντας ΨΕΜΑΤΑ πως η σύζυγος τον κακοποίησε κι ο γιός την ενίσχυσε. 

  Η αφίσα της φωτογραφίας μας γράφει: "Η Φιλανθρωπία υπάρχει για να ξεπλένει την φήμη των πλουσίων και αντικαθιστά κρατικούς θεσμούς με ιδιωτικούς.  Πλουτίζουν από την εκμετάλλευση εργατών και δημόσιων πόρων.  Εξαγοράζουν απανωτά κυβερνήσεις για να μην φορολογηθούν.  Όμως ο κόσμος θεωρεί τους πλούσιους σατανικούς -περίεργο! Γι αυτό δίνουν ελάχιστο από τον κλεμμένο πλούτο τους σε κάποιο "σκοπό". Ή ανοίγουν ΜΚΟ ώστε να κατευθύνουν τον δικό μας  πλούτο στον σωστό δρόμο.  Έτσι η φήμη τους είναι καθαρή κι οι φόροι τους ακόμα λιγότεροι." *********************   (αρχική αφίσα αγγλόφωνη, απόδοση κι επεξεργασία Μελουζίν)

Ο σεξισμος, δηλαδή η διάκριση των πάντων ως κατάλληλο έτσι κι έτσι για το ένα φύλο, αλλά αλλιώς κι αλλιώς για το άλλο, βρίσκεται παντού γύρω μας. Καμιά φορά όμως χτυπάει κόκκινο, όπως σε αυτά τα παιγνίδια της Playmobil. Φιγούρες-ηρωες σε ροζ πακέτο για κορίτσια, σε γαλάζιο για αγόρια. Η αμαζόνα σε ροζ, ο Βίκινγκ για το αγόρι. Αυτή η συσκευασία σε διαφορετικά χρώματα, γεννάει πολλά ερωτήματα. Έχουν και οι δύο φιγούρες τα ίδια κεφάλια που στρίβουν δεξιά κι αριστερά, τα ίδια χέρια με το ίδιο τελείωμα για να πιάνουν όπλα ή εργαλεία κλπ; Έχουν τον ίδιο τρόπο λειτουργίας όλες οι φιγούρες, ναι ή οχι; Μπορούμε να βάλουμε τις αμαζόνες σε ένα πλοίο να δώσουν μάχη με Βίκινγκς; Αυτές οι φιγούρες μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα υποθετικό σενάριο; Μπορούμε να βγάλουμε τους Βίκινγκς στην στεριά, να τους αφαιρέσουμε το ρόπαλο τους και να τους βάλουμε το τόξο στο χέρι ώστε να κυνηγήσουν λαγούς για να φάνε; Μαγειρεύουν οι Βίκινγκς πάνω στα πλοία αυτό που έχουν ως πρώτη ύλη, ή μήπως τους στέλνουν φαγη

  Ενα ερώτημα επανέρχεται στην δηόσια συζήτηση διαρκώς: τι προκαλεί τις γυναικοκτονίες;   Οι φεμινίστριες έχουν καταλήξει ότι τις προκαλεί η ίδια η Κοινωνία που είναι ολόκληρη πατριαρχική, γι αυτό, στην πραγματικότητα ΔΕΝ αποδοκιμάζει την κακοποίηση των γυναικών, ακόμα και στις περιπτώσεις της δολοφονίας τους. Αρκετοί όμως ισχυρίζονται ότι το ερώτημα δεν έχει απάντηση, διότι οι δράστες είναι μεμονωμένες περιπτώσεις εγκληματικής προσωπικότητας -και πού να ξέρουμε τι συμβαίνει στο μυαλό ενός εγκληματία ή πώς κατέληξε εγκληματίας...   Αυτό το δημοσίευμα συνηγορεί υπέρ της φεμινιστικής άποψης: η γυναίκα βρέθηκε νεκρή με σκηνοθετημένη αυτοκτονία, ο σύζυγός της που ήταν υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής κατηγορήθηκε για την δολοφονία της, οι δικαστές τον καταδίκασαν ΑΛΛΑ οι ένορκοι το αθώωσαν. Επομένως είναι ολόκληρη η Κοινωνία αυτή που χτυπάει στην πλάτη τους κακοποιητές ή/και δολοφόνους γυναικών, λέγοντάς τους: "Αντε παιδί μου, πήγαινε και μην το ξανακάνεις". Εδώ η Κοινωνία

  Όταν φωνάζει η Γκρέτα Τούμπεργκ: - "Μου κάνατε σκατά την ζωή εσείς οι μεγάλοι", απαντούν οι μεγάλοι: - "Σιγά το υστερικό μυξιαρικο που θα μας πει τι να κάνουμε. Να κάτσει σπίτι, να διαβάσει τα μαθήματα της, να ξεστραβωθεί". Στην φωτογραφία λεωφορείο Α1 ακινητοποιημένο κοντά στο ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ποιος έχει δίκιο, η Γκρέτα ή οι μεγάλοι;

  Χρόνια πολλά στην Άντζελα Λάνσμπουρυ που γεννήθηκε πριν 96 χρόνια στο Λονδίνο. Η Άντζελα είναι αγαπημένη ηθοποιός της σελίδας, μια γυναίκα δυναμική κι επιτυχημένη στην επαγγελματική της ζωή. Πρωταγωνιστησε σε διάσημες ταινίες του κινηματογράφου, μεταξύ άλλων στο "Gaslight" κι έγινε πολύ γνωστή από την σειρά "Murder she whote" που προβλήθηκε ολόκληρη στην ελληνική τηλεόραση με τίτλο "η συγγραφέας ντετέκτιβ". Όταν ξεκίνησε η σειρά η Άντζελα ήταν 63 ετών. Παίζει μια συνταξιούχο φιλόλογο καθηγήτρια, χήρα, που αρχίζει να γράφει αστυνομικά μυθιστορηματα στο παραθαλάσσιο χωριό της, αλλά εμπλέκεται πραγματικά με φόνους, κυρίως με οικιακά ατυχήματα γυναικών που είναι καλυμμένες δολοφονίες -τις οποίες ξεδιαλύνει οδηγώντας τους δολοφόνους στην Δικαιοσύνη. Η Άντζελα Λανσμπουρυ έχει γράψει ένα καταπληκτικό βιβλίο περιποίησης της ομορφιάς, με πολλές ασκήσεις γυμναστικής που γίνονται στο σπίτι, με την βοήθεια μιας πετσέτας μπάνιου. "Positive moves" ο τίτλο

  Πού βρίσκονται εκείνοι οι παλιοί δήμαρχοι και νομάρχες και κάτι Υπουργοί Ανασυγκρότησης που έκαναν αντιπλημμυρικά έργα, αποχετευτικα δίκτυα, δρόμους κλπ; Πέθαναν. Όλοι οι πολιτικοί με αίσθημα ευθύνης, της δεξιάς, της αριστεράς, του ΠΑΣΟΚ, όλοι πέθαναν. Τους αντικατεστησαν ανίκανοι δημοσιοσχεσίτες, όλο φαντασία. Αυτοί ονόμασαν τους δήμους "πόλεις", την νομαρχία "περιφέρεια", έφτιαξαν δημαρχεία μεγαθήρια γεμάτα γυαλί στην πρόσοψη κι άνοιξαν δημοτικές επιχειρήσεις. Αλλού ένα ραδιοφωνικό σταθμό, αλλού ένα φεστιβάλ με εισιτήρια αλλά επι δημοσιου χώρου, αλλού σχολές υποκριτικής με πτυχίο ισότιμο του κρατικού. Μετά χάρισαν τα πεζοδρόμια στους τυροπιταδες που ονειρεύονται να γίνουν καφετεριατζήδες -αλλά χωρίς να πληρώνουν νοίκι για 200 τετραγωνικά, ή χάρισαν τα πεζοδρόμια στους περιπτεραδες - που ονειρεύονταν να ανοίξουν μίνι μαρκετ, αλλά χωρίς να πληρώνουν τα έξοδα του μίνι μάρκετ. Ο δημόσιος χώρος που περπατάμε μίκρυνε. Τα σκουπίδια γέμισαν τους κεντρικούς δρόμους, γ

  Πολλή γκρίνια για την βροχή κι απορώ γιατί μιζεριάζουμε -αφού ξεπλένει και τους δρόμους. Κατά τόπους μπορεί να ξεπλύνει και τα μπαλκόνια στον 1ο όροφο. Πού είναι το κακό; 

  Καινούργιο σκίτσο της Χιονάτης και του πρίγκιπά της από την σκιτσογράφο Οξάνα Πατσένκο. Λέγεται "Μετά το "Happily ever after", μεταφρασμένο στα δικά μας ελληνικά "Μετά το κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα". Εχει 9.500 like αυτή η ανάρτηση.  Όπως βλέπετε η Χιονάτη που έζησε σε ένα πατριαρχικό παραμύθι αφού εκεί βρήκε τον τέλειο άντρα που την έσωσε από τον θάνατο και την πήρε υπό την προστασία του, συνεχίζει πατριαρχικότατα: γίνεται μαμά και ποζάρει σαν τις πανευτυχείς εγκύους στο Ινσταγκραμ, φορώντας μάξι φόρεμα με το σωστό βαθύ σκίσιμο στο πόδι -διότι η σωστή γυναίκα, παραμένει sex symbol ακόμα και δυό λεπτά πριν γεννήσει, ενώ δεν παραλείπει να φωνάζει κομμώτρια και makeup artist προκειμένου να φωτογραφηθεί για το Ινστα, μέσα στο μαιευτήριο.  Αυτή η Χιονάτη δεν έχει άσχημες εξελίξεις με τον πρίγκιπά της, π.χ να την χτυπάει, π.χ. να γυρνάει με άλλες γυναίκες, π.χ. να χωρίσουν -πράγμα που συμβαίνει στο 50% των γάμων. Οχι, η Χιονάτη είναι τυχερή, της πάνε ό

Αν και ο πίνακας της φωτογραφίας μας "η Σωσάννα και οι Κριτές" (Suzanna and the elders) της Αρτεμισίας Τζεντιλέσκι φτιάχτηκε το 1610, αντικατοπτρίζει την διαχρονική συκοφάντηση και διαπόμπευση των γυναικών από τους απορριφθέντες άντρες-ειδικά των πολύ επιθυμητών γυναικών.  Η ιστορία βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, στο κεφάλαιο 13 του βιβλίου του Δανιήλ. Μας μιλάει για την Σωσάννα, σύζυγο του Δίκαιου Ιωακείμ, που στον πανέμορφο κήπο του δίκαζαν οι Κριτές τα διάφορα ζητήματα. Στον κήπο περνούσε την ώρα της η Σωσάννα που ξύπνησε των πόθο δύο ηλικιωμένων Κριτών, πόθο ο οποίος δεν θα έβρισκε ποτέ ανταπόκριση αφού η Σωσάννα ήταν νέα, όμορφη, παντρεμένη και πολύ ενάρετο άτομο.  Κάποια μέρα οι Κριτές επέστρεψαν στο κήπο, ο καθένας μόνος του για να ξεμοναχιάσουν την κοπέλα, εκεί βρήκαν την Σωσάννα να κάνει το μπάνιο της και συμμαχώντας μεταξύ τους, της δήλωσαν πως είτε θα ενδώσει στην επιθυμία τους, είτε θα την καταγγείλουν ως μοιχαλίδα. Η Σωσάννα δεν υπέκυψε στον εκβιασμό. Οι Κριτές α

  Στην φωτογραφία βλέπουμε διαφήμιση μιάς εταιρείας σεκιούριτυ. Απεικονίζει ένα δευτερόλεπτο από το πρόσφατο περιστατικό του καλοκαιριού, όπου η κάμερα ενός κτηρίου συνέλαβε νεαρό με τα γεννητικά του όργανα έξω από το παντελόνι, να ακολουθεί αμέριμνη κοπέλα έως την πόρτα της πολυκατοικίας της. Το βίντεο που έμεινε στο FB για έξι ώρες πριν κατέβη λόγω "προσβολής προσωπικών δεδομένων" του δράστη, κατάφερε να γίνει αντιληπτό κι από άλλες κοπέλες που στην ίδια περιοχή βίωσαν σεξουαλική παρενόχληση από τον ίδιο άντρα.    Η κοινωνία μας λοιπόν είναι πατριαρχική κι επικίνδυνη, γι αυτό ο φόβος βασιλεύει κι εμποδίζει την κοινωνική δραστηριότητα των γυναικών -ειδικά την μετακίνησή τους. Την επιστροφή στο σπίτι περπατώντας, είναι αστείο ακόμα και να την αναφέρουμε. Η επιστροφή με λεωφορείο, είναι σίγουρα τακτική του παρελθόντος για τις βραδινές εξόδους. Τα ταξί ήδη αποδείχθηκαν μη ασφαλή, αφού ορισμένοι οδηγοί ταξί παρενοχλούν τις γυναίκες, γι αυτό εκείνες αναγκάζονται να φωτογραφίζουν