Τα πολιτικά ημερολόγια

Με αφορμή ένα τσούρμο διαφημίσεις που είδα τον τελευταίο καιρό (προφανώς όλες της ίδιας διαφημιστικής εταιρείας), όπως αυτή με τον γνωστό κριτή του Masterchef που διαφημίζει ένα ουίσκι, γράφω αυτό το κείμενο για την χρήση της λέξεως "πολύ". Η διαφήμιση λέει πως ο chef είναι πρώην τραπεζίτης και σήμερα σεφ και επιτυχημένος κλπ και ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ (πράγματα, ιδιότητες, κλπ) Το "πολύ" είναι το ουδέτερο του επίθετου πολύς κι ίδιο ακριβώς ηχητικά είναι επίσης επίρρημα. Η διαφορά που έχουν οι δυό λέξεις είναι σημαντική, παρά το ότι ηχούν ίδια. Έχουν διαφορετική χρήση στον λόγο. 1) το επίρρημα απαντάει στην ερώτηση "πόσο;", γι αυτό είναι άκλιτο κι αμετάβλητο και συντακτικά το ακολουθεί- επίθετο ή ρήμα,πχ. - πόσο καλός είναι; είναι πολύ καλός - πόσο όμορφες είναι; είναι πολύ όμορφες - πόσο γρήγορα μίλησε; μίλησε πολύ γρήγορα, 2)Το επίθετο δηλώνει μια ποσότητα που αφορά ένα ουσιαστικό, γι αυτό κλίνεται ως προς τον αριθμό και την

Λοιπόν, δεν έχω πάει διακοπές τα Χριστούγεννα ποτέ στην ζωή μου. Δεν "ψήνομαι" ούτε μία στο εκατομμύριο να περάσω γιορτές χωρίς όλη μου την οικογένεια ( την δική μου, συν την πατρική μου κλπ). Αν όμως ποτέ το σκεφτόμουν, η Αράχωβα, το Καϊμακτσαλάν και το Γκντανσκ δεν θα μου περνούσαν καθόλου από το μυαλό. Το χιόνι είναι όμορφο να το βλέπεις, αλλά εγώ όταν το κοιτάζω κρυώνω. Καταλαβαίνω πως αυτοί π ου πάνε στην Αράχωβα, δεν έχουν κρυώσει πραγματικά, έχουν δει το χιόνι έξω από το παράθυρο, όμως βρίσκονταν μέσα σε σπίτια που τους επέτρεπαν να κοιμούνται με το φανελάκι. Δεν γνωρίζουν τι είναι το αληθινό κρύο, να ανασαίνεις κι η ανάσα σου να αφήνει αχνό στο δωματιο. Είναι αβασάνιστοι άνθρωποι, αγνοούν, για αυτό κάνουν πλάκα με την Αράβωχα και τα μέρη που έξω έχει βρωμόκρυο. Δεν ξέρουν τι σημαίνει να κοιμάσαι με τα καλτσάκια και το πουλόβερ κάθε βράδυ. Κάθε βράδυ; Όχι κάθε βράδυ. Τα Χριστούγεννα και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς δεν σβήναμε την σόμπα στις 9.00, τη

Το καταγέλαστο και υποκριτικό αυτό εξώφυλλο της αθλητικής εφημερίδας Sportime, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο από καμία γυναίκα, πόσο μάλλον από τις φεμινίστριες.  Η εφημερίδα είναι αθλητική, επομένως απευθύνεται στους ειδήμονες περί αθλητικών άντρες της χώρας και τους καλεί να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν στο θέμα των εκτρώσεων, αφού όπως ξέρουμε "αγέννητο παιδί" είναι αυτό που συνελήφθη αλλά δεν γεννήθηκε. Εκ πρώτης όψεως, πολύ ευγενείς οι προθέσεις της εφημερίδας, κουνάει το δάχτυλο μαλώνοντας τους ανεύθυνους που σκορπάνε το σπέρμα τους δεξιά αριστερά, κοντά σε ωάρια και μετά την σύλληψη του εμβρύου, γίνονται άφαντοι, αφήνοντας τις γυναίκες μόνες τους με το γονιμοποιημένο ωράριο. Εκ πρώτης όψεως ναι, εκ δευτέρας όμως, όχι. Οι λόγοι που επικαλείται οι εφημερίδα δεν περιλαμβάνουν καθόλου την ευθύνη απέναντι στις γυναίκες. Απλώς η Sportime απευθύνεται με τον κατάλληλο τρόπο σε διάφορες μερίδες των αναγνωστών της. Σε ποιές; α) μιλ

Μουχλιασμένο καδράκι για εφηβικό δωμάτιο, φτιαγμένο προφανώς μετά τον Μάη του 68. Στο κάτω μέρος ο έφηβος δηλώνει: "Είμαι ο διευθυντής, το αφεντικό, είμαι τα πάντα".

Αυθεντική ανάρτηση γνωστής μου που απο κατω έχει το εξής πετυχημένο σχόλιο: "Βρες ένα καλό άντρα = κάτσε και σε μας που είμαστε σαν ανάποδο γαμώτο και πιο ντεκαβλέ κι από χρυσόμυγα πάνω σε σκατό και δε μας κάθεται καμία!"

Εχθές διάβασα μια ανάρτηση που έλεγε " Αχ cis άτομα κάντε μου την χάρη και μην παρεξηγείστε όταν γνωρίζετε νέα άτομα και σας ρωτάνε τι αντωνυμίες χρησιμοποιείτε.... Πρώτον, μαζέψτε τα προνόμιά σας, τα πατάμε.  Δεύτερον, η εξωτερική σου εμφάνιση δεν είναι δηλωτική της ταυτότητας φύλου σου". Στην αρχή γέλασα πολύ κι αναρωτήθηκα αν αυτός που την έγραψε ξέρει πόσες και ποιές είναι οι αντωνυμίες, γιατί πολλοί είναι ενημερωμένοι για την τελευταία Woke τάση, αλλά δεν ξέρουν την τύφλα τους για οτιδήποτε άλλο. Μετά σκέφτηκα πως ίσως υπάρχουν κι άλλοι που σκέφτονται τα ίδια, οπότε είπα να γράψω αυτό το κείμενο. Δεν ξέρω πού να αποδώσω την ανάρτηση, σε χαζομάρα ή σε ναρκισσισμό; Πάντως δεν θα την αποδώσω σε λογικό κι ευαίσθητο άνθρωπο που σκέφτεται και συναναστρέφεται το σύνολο του πληθυσμού. Να σας εξηγήσω γιατί το λέω αυτό. ΠΡΩΤΟ ΑΙΤΙΟ: Η ΧΑΖΟΜΑΡΑ Λογικά η ανάρτηση γράφηκε από transgender άτομο, δηλαδή κάποιον που είναι βιολογικά άντρας ή γυναίκα αλλά αυτοπροσδιορίζεται

Χωρίς σχόλια.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τον οίκο "εκδόσεις στο περιθώριο" το βιβλίο "το Τείχος στο μυαλό (τους) 30 χρόνια μετά από την Πτώση." Το Τείχος για το οποίο μιλάμε είναι βέβαια το Τείχος του Βερολίνου, αυτό που χώριζε το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο κι έκοβε την Γερμανία στα δύο. Η πτώση του στις 9 προς 10 Νοεμβρίου του 1989 σηματοδότησε το τέλος του καθεστωτικού Κομμουνισμού στην Ευρώπη και αυτή η πτώση έως σήμερα συμβολίζει την πάλη των ανθρώπων για ελευθερία, απέναντι σε οποιοδήποτε δυνάστη. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο η λέξη Πτώση με Π κεφαλαίο σημαίνει αυτό το ιστορικό γεγονός μόνο κι όχι μια οποιαδήποτε πτώση.  Το βιβλίο είναι διαφορετικό από τα παρόμοια του είδους του, διότι συνδυάζει φωτογραφιών  του Δημήτρη Θεοδόση από το 2009 και 2011, δηλαδή του σύγχρονου Βερολίνου και του Κώστα Αργυρού από το 1989 και 1990. Ο Αργυρός είναι δημοσιογράφος που κάλυψε το περιστατικό. Συμπληρώνεται με κείμενα των Αντώνη Ξαγά, Θανάση Αντωνίου, Γιώργη-Βύρωνα Δαβού,

Δεν σταματάει να με εκπλήσσει ο μισογυνισμός στις διαφημίσεις του Ιντερνετ. Οι διαφημιστές δεν λένε ποτέ μια καλή κουβέντα για εμάς τις γυναίκες, πάντα προσπαθούν να μας δημιουργούν την εντύπωση ότι δεν είμαστε αρκετά όμορφες, αρκετά ενημερωμένες, αρκετά σέξυ, κλπ. Έτσι βγάζουν το ψωμί τους, ποντάροντας στην ανασφάλεια που οι ίδιοι μας δημιουργούν.  Με τι μοιάζει η γυναίκα μετά τα 50, μόλις έρχεται η εμμηνόπαυση; Σύμφωνα με αυτήν την διαφήμιση με εμμηνο-κατσαρόλα, ή με εμμηνο-καζανούλα, ή με εμμηνόβαζο γιατί pot λέγεται η μεγάλη κατσαρόλα, το καζάνι και το βάζο στα αγγλικά, πάντως το δοχείο που είναι μεγάλων διαστάσεων. Η εικόνα δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις, δείχνει μια γυναίκα που λόγω εμμηνόπαυσης έχει βάλει πόντους στην μέση, όπως συμβαίνει πράγματι μετά τα 50. Η γυναίκα της φωτό τραβάει τα μαλλιά της. Πωπω κακό που την βρήκε! τι θα κάνει τώρα για να ξαναποκτήσει την μέση δαχτυλίδι των 20 χρονών της; Τι θα κάνει για να μπορεί να μπαίνει σε pencil skirt; Πώς ο άντ

Στην Ολλανδία οι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι και πολιτισμένοι, γι αυτό απαγορεύουν την χρήση ζώων στο τσίρκο. Η υγεία των ζώων (λένε) είναι πιο σημαντική από την διασκέδαση των ανθρώπων.  Τρομερό. Περιμένω πότε θα απαγορεύσουν και τις βιτρίνες με τις πόρνες, λοιπόν. Περιμένω να δω πότε η υγεία των γυναικών θα θεωρείται πιο σοβαρό ζήτημα από την διασκέδαση των ανδρών-πελατών. Δεν το βλέπω να γίνεται στα επόμενα 30 χρόνια. Η μέρα που οι γυναίκες θα μετράνε περισσότερο από τα ζώα, αργεί.

  Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει η κυβέρνηση πως αυτά τα ευγενή παραμυθάκια της μπουρζουαζίας, με το δένδρο και τον Αη Βασίλη της Κόκα Κόλας κάνουν για το Attica και το Mall, αλλά δεν κάνουν για τα Εξάρχεια ? Είναι δύσκολο να καταλάβει πως αυτοί που την παραμονή Χριστουγέννων περπατάνε στους δρόμους δίνοντας κουβέρτες στους άστεγους και την αλλαγή του χρόνου την κάνουν λέγοντας κάλαντα έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού, δεν θέλουν δένδρο; Γιατί είναι δύσκολο; Εγώ πώς το καταλαβαίνω κι η κυβέρνηση όχι; (γράφει η Melusine)

Είμαι τρομερά άτυχη στην τηλεόραση. Κάθε φορά που θα την ανοίξω θα πέσω πάνω σε μια δήλωση/γιγαντιαία βλακεία, που θα την πει κάποιος μαζί με πολλές άλλες προτάσεις, σε  ένα περιβάλλον με ομοϊδεάτες του που θα ενισχύσουν τα λόγια του με τα δικά τους λόγια, ενώ από κάτω ή μπροστά στις οθόνες βρίσκεται ένα κοινό που δεν προλαβαίνει να επεξεργαστεί το μήνυμα, να σκεφτεί και να κρίνει τα λόγια του ομιλούντος. Ετσι και προχτές, έπεσα πάνω στην εκπομπή με τον διαγωνισμό τραγουδιου. Οι δυο διαγωνιζόμενοι μόλις είχαν τελειώσει ένα αγγλόφωνο κομμάτι από μιούζικαλ, το κοινό χειροκροτούσε κι η παρουσιάστρια δήλωσε πολύ συγκινημένη, πως "Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που η Τέχνη πετυχαίνει τον σκοπό της: να αγγίξει μέσα μας το συναίσθημα".  Για μένα γεννάται το ερώτημα: γιατί έκανε αυτήν την δήλωση η παρουσιάστρια; Θέλει -με δόλο- να επαινέσει υπέρμετρα την εκπομπή της ή μήπως έτσι νομίζει πραγματικά; Νομίζω τίποτα από τα δυο, φαίνεται ένας αληθινά καλός άνθρωπος (γι αυτό αποκλε

"Φέτος τα Χριστούγεννα, αντί για δώρα θα πω σε όλους τις απόψεις μου"

Προχτές είδε το φως της δημοσιότητας η καταγγελία της Λ.Μ,  22χρονης γυναίκας, η οποία αφηγήθηκε πως αστυνομικοί την σταμάτησαν πάνω στην οδό Πατησίων και μετά από έρευνα της ταυτότητας της, της τσάντας της και ψηλάφηση του σώματός της, της ζήτησαν να κατεβάσει το παντελόνι της για να κάνουν επιμελέστερη σωματική έρευνα. Η νεαρή γυναίκα είχε περίοδο, αυτό όμως δεν απέτρεψε την αστυνομικίνα από το να επιμείνει στο ξεγύμνωμα. Απλώς, την οδήγησε στην τουαλέτα μιας καφετέριας (τραβώντας την) κι εκεί ολοκληρώθηκε το ξεγύμνωμα της "ύποπτης" περαστικής φοιτήτριας. Πολλοί είναι αυτοί που σοκαρίστηκαν διαβάζοντας τα τεκταινόμενα, ορισμένοι μάλιστα (π.χ. βουλευτές) διατείνονται πως το περιστατικό  είναι προϊόν φαντασίας.   Η σωματική έρευνα αδικαιολόγητα, κατ' επανάληψη, καταχρηστικά, είναι σταθερή μέθοδος πειθάρχησης των μεμονωμένων ατόμων, και τρομοκράτησης του γενικού πληθυσμού στα αυταρχικά καθεστώτα. Στην χώρα μας  χρησιμοποιήθηκε σε χούντες και εμπόλεμες περιόδους, αλλά

Ορίστε μια πολύ όμορφη εικόνα ενός γιγαντιαίου γκράφιτι που εμφανίστηκε σε τοίχο κτηρίου στην Αθήνα: μια πανέμορφη γυναίκα διαβάζει καθισμένη πρόχειρα σε ένα τραπέζι. Πίσω της ένα μικρό βουνό από βιβλία υπονοεί πως συνηθίζει να διαβάζει. Το γκάφιτι αυτό επαινέθηκε από πολλούς, μερικοί μάλιστα είπαν πως αποτίει φόρο τιμής σε έναν καινούργιο τύπο ομορφιάς, την εσωτερική ομορφιά.  Διαφωνώ. Δεν βλέπω την εσωτερική ομορφιά, αντιθέτως, βλέπω μόνο την εξωτερική και μάλιστα την τετριμμένη σε άνδρες καλλιτέχνες, το ιδεατό σύμφωνα με την πατριαρχική αντίληψη, την όμορφη γυναίκα που συνήθως ναι μεν είναι κάπως συντηρητική στο ντύσιμο, όμως αποπνέει  έναν καθηλωτικό ερωτισμό μέσα από σουρεαλιστικής φαντασίας λεπτομέρειες και συμπτώσεις, π.χ. μόλις έχει ξυπνήσει αλλά το μακιγιάζ της είναι τέλειο, μαζεύει σταφύλια στο αμπέλι αλλά με λυμένα τα πλούσια μαλλιά της, πίνει νερό από μια μαρμαρένια βρύση, αλλά η λήψη είναι τέτοια ώστε να βλέπουμε το ντεκολτέ της μέχρι τον αφαλό.  Ας πιάσουμε κ

Η εργασία μας απασχολεί για 8 ώρες την μέρα, επί 40 χρόνια. Οι άσχημες εργασιακές συνθήκες μπορούν να αρρωστήσουν έναν άνθρωπο (την γυναίκα ειδικώς) και να δημιουργήσουν ψυχικές αρρώστιες ή αυτοάνοσα νοσήματα, μπορούν δε ακόμα και να φτάσουν κάποια στη αυτοκτονία. Στην αυτοκτονία λόγω εργασίας, όχι λόγω ανεργίας, αυτό είναι διαφορετικό πρόβλημα. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι φεμινίστριες λοιπόν; Πρέπει 1) να προστατεύσουμε το σώμα μας και τον ψυχικό μας κόσμο όσο γίνεται, 2) να αφήσουμε γύρω μας ένα φεμινιστικό σημάδι, όχι μόνο για εμάς αλλά και για τις υπόλοιπες γυναίκες που δουλεύουν στην ίδια δουλειά.  Υπομονή, θάρρος και ρεαλισμός είναι τα τρία στοιχεία με τα οποία θα πορευτούμε στον κόσμο της εργασίας.  Ξεκινάμε ως ρεαλίστριες. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας εκ των προτέρων ότι ο σεξισμός και σε πολλές περιπτώσεις ο μισογυνισμός, είναι  ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ σε κάθε εργασιακό χώρο. Αν δεν εκφράζεται από τους συναδέλφους (υπάρχουν δουλειές που έχουν μόνο γυναίκες, π.χ. τα συνεργεία καθαρι

Εννοείται πως εκτός από την οικογένειά σας και τα ερωτικά σας, μπορείτε να εισάγεται τις αρχές του φεμινισμού στους φιλικούς σας κύκλους, και κυρίως, να γίνετε εσείς το χειροπιαστό παράδειγμα του πώς είναι μια  φεμινίστρια. Πώς θα γίνει αυτό; Απλούστατα, δεν θα διαιωνίσετε με την συμπεριφορά και τα λόγια σας τα στερεότυπα περί γυναικών και θα αντισταθείτε στον καθέναν που τα επικαλείται.  Πριν το κάνετε αυτό θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας ορισμενες παραμέτρους ώστε να είστε κατάλληλα προετοιμασμένες και να μην χάνετε χρόνο με άτομα-καμμένα χαρτιά. Μία παράμετρος είναι η απήχηση του φεμινισμού στην χωρα μας. Οι αντι-φεμινιστές και μισογύνηδες άντρες είναι τουλάχιστον 32% των ανδρών κάθε ηλικίας (όσοι δήλωσαν πριν λίγα χρόνια πως ο βιασμός σε ορισμένες περιπτώσεις δικαιολογείται), ενώ οι αντίστοιχες γυναίκες πιθανόν να είναι κοντά στο 20%. Οι φεμινιστές άντρες είναι το πολύ 1% και οι γυναίκες ίσως 10%. Ο υπόλοιπος πληθυσμός βρίσκεται ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, δηλαδή προσπαθεί να βρ

Για την σεξουαλική ζωή σας μπορείτε να διαλέξετε οποιοδήποτε πλαίσιο, one night stand, ή μεγαλύτερης διάρκειας σχέση, αλλά το one night stand δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο να συζητήσουμε αφού κρατάει τόσο λίγο. Απλώς, ως μειονέκτημά του να αναφέρω πως πιθανότατα θα μείνετε ανικανοποίητη γιατί είναι μειοψηφία οι άνθρωποι που μεριμνούν για την απόλαυση άγνωστών τους γυναικών, ενώ στα πλεονεκτήματά του καταγράφεται από κάποιες γυναίκες η μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και έκφρασης που ένιωθαν. Αποφασίζετε μόνη σας.  Πάμε στο σεξ των μόνιμων σχέσεων που είναι εφικτό να βιώσετε μέσα σε φεμινιστικό πλαίσιο, δηλαδή απολαμβάνοντας όλες τις επαφές εξίσου με τον παρτενέρ σας.  Τι να κάνετε; Απλώς πείτε όλη την αλήθεια πάντα, από την πρώτη φορά και μην κάνετε τίποτα που δεν θέλετε, ούτε μετά από 30 χρόνια. Κρατήστε στο μυαλό σας την σκέψη ότι οι άντρες ποτέ (επαναλαμβάνω: ποτέ) δεν σηκώνονται από το κρεββάτι χωρίς οργασμό και μάλιστα δεν καταγράφουν στο μυαλό τους ως "σεξ" τίποτα πο