Τα πολιτικά ημερολόγια

Τι γνώμη έχετε για το σχολείο; Πιστεύετε πως τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο σε κάθε περίπτωση, δηλαδή με οποιαδήποτε θυσία των γονιών, αλλά και ακόμα εάν τα ίδια δεν θέλουν; Το ζήτημα είναι κάπως πολύπλοκο, μπορούμε άραγε να αρνηθούμε σε ένα ανήλικο άτομο το δικαίωμα να αποφασίζει για τον εαυτό του -θα αναρωτηθούν κάποιοι -και τι γίνεται όταν είναι οι γονείς του που δεν θέλουν να συνεχίσει τις σπουδές; Ακόμα χειρότερα, τι κάνουμε όταν έχουμε ένα παιδί που δεν θέλει και γονείς που συμφωνούν πως το σχολείο δεν του χρειάζεται; Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν χρειάζεται να αναρωτηθούμε τίποτα, ο νομοθέτης αποφάσισε πριν χρόνια πως η εκπαίδευση ως και το τέλος του Γυμνασίου είναι υποχρεωτική, είτε θέλει το παιδί, είτε δεν θέλει, είτε θέλουν οι γονείς του, είτε όχι. Αυτή εδώ είναι μια ιστορία σχετική που κάθε φορά που την σκέφτομαι χαμογελάω -από ευχαρίστηση.    Οταν πήγα στην Β' Γυμνασίου έγινα φίλη με την Φωτεινή Π, ένα κορίτσι που είχε μείνει στην ίδια τάξη από μαθηματικά.  Η Φωτε

Τι σημαίνει "απολογητές του βιασμού"; "Απολογητές του βιασμού" είναι όχι οι βιαστές αλλά εκείνοι που δικαιολογούν τους βιαστές, λέγοντας πως οι συνθήκες ήταν ειδικές, ο βιασμός δεν ήταν ξεκάθαρος, οι γυναίκες προκαλούν τους βιασμούς, κλπ. Μεταξύ των απολογητών των βιαστών βρίσκονται διάσημα πρόσωπα και αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες. Οπότε, το ερώτημά μας είναι: ξεχωρίζουμε τον καλλιτέχνη ως άτομο από το έργο του κι αποδεχόμαστε τον καλλιτέχνη, αν και δεν θα τον κάναμε ποτέ παρέα, ή απορρίπτουμε κι αυτόν και την δουλειά του;  Προσωπικώς δεν απορρίπτω το καλλιτεχνικό έργο όταν είναι απλώς πατριαρχικό και έχει δημιουργηθεί σε άλλες εποχές, π.χ. τα βιβλία του Ντοστογιέφσκι, όμως απορρίπτω αυτούς που υπερασπίζονται τους βιαστές σε όλες τις εποχές και οπωσδήποτε από το 1950 και μετά που επιτέλους η αξιοπρέπεια των γυναικών τέθηκε ως θέμα δημόσιου διαλόγου. Απορρίπτω ιδιαιτέρως τους πολύ σύγχρονους χιπ χοπ σταρ (άντρες και γυναίκες) που με τα σκουπιδο-λόγια τους μεγαλώνουν αυ

Το γνωστό μας pinup girl του εικονογράφου Duane Βryers, η Χίλντα, αποχαιρετάει την παραλία και το Καλοκαίρι, μαζεύοντας κλαδιά και φθινοπωρινά φύλλα.   

Σεπτέμβριος. Η όμορφη Χίλντα, το pinup girl του Duane Bryers, πάντα έτοιμη για καινούργιες περιπέτειες δοκιμάζει να πατήσει σταφύλια. 

La rentrée στα γαλλικά σημαίνει "η επιστροφή". Ουσιαστικά σημαίνει για μικρούς και μεγάλους τέλος οι διακοπές, η ξεγνοιασιά, οι σαχλαμάρες κι οι υπερβολές. Σημαίνει  επιστροφή στα Σχολεία, στην δουλειά, στην κανονικότητα της πόλης, στα ΜΜΜ, στα βράδια με τηλεόραση, στο ποτό με μέτρο, στις θερμίδες με μέτρο, στα πιο προσεγμένο ντύσιμο, στα μικρά προγράμματα οικιακών εργασιών και διοικητικών υποχρεώσεων (όπως ο ΕΝΦΙΑ) κλπ. Στην Γαλλία σχεδόν ολόκληρη η χώρα ζει σε διαφορετικούς ρυθμούς ειδικά τον μήνα Αύγουστο, ενώ ξαναμπαίνει σε τροχιά παραγωγικότητας τον Σεπτέμβριο. Εδώ και ορισμένα χρόνια το ίδιο συμβαίνει στην Ελλάδα, κυρίως διότι η σχολικές ασχολίες των μαθητών δεν σταματούν στο σχολείο, αλλά συνεχίζονται με φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, μπαλέτο, μπάσκετ, κλπ.  Μερικά παιδιά ενθουσιάζονται που ξαναπάνε σχολείο κι άλλα όχι. Δυο φωτογραφίες από εικονογράφηση εξώφυλλου Marie Claire του 1955, που απεικονίζει ένα κοριτσάκι γύρω στα οκτώ, με όμορφα φιογκάκια στις κοτσίδες του που

  Bλέπουμε αφίσα της Νεολαίας που Μορφώνει τους Συνομηλίκους της (Youth Educating Peers) με τίτλο "τι δεν λένε σε εμάς τα κορίτσια για την σεξουαλική υγεία" (What they don't tell us gals about sexual health) από την σειρά Εβδομάδα υγείας γυναικών (Women's health week).  Η αφίσα λέει "τα γυναικεία γεννητικά όργανα βγαίνουν σε όλα τα σχήματα, μεγέθη και χρώματα" (female genitals come in all sizes, shapes and colours) και για να μας το αποδείξει έχει 7 αιδοία κι ένα πέος με όρχεις. Υποθέτω ότι αυτό είναι "γυναικείο πέος" , το διάσημο girldick. Θα το κοιτάξω για λίγο, να το απομνημονεύσω, γιατί δεν θέλω αν τυχόν το συναντήσω, να το μπερδέψω με το συνηθισμένο πέος, το αντρικό.  Η αφίσα είναι οπωσδήποτε ένα βήμα προόδου αφού έχει απεικόνιση των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Είναι σίγουρο ότι επί χιλιάδες χρόνια, τα γυναικεία γεννητικά όργανα τα έχουν όλοι γραμμένα, ακόμα και η πορνό βιομηχανία, αφού σπάνια μας τα δείχνει εάν δεν ζευγαρώνουν με πέος. Αντ

Όπως μας λέει η φωτογραφία,  η εργασία για το σπίτι ήταν "ζωγράφισε την μαμά σου" και το παιδί πράγματι την ζωγράφισε: μια ξανθιά γυναίκα, που φοράει μωβ φόρεμα και (μάλλον) τακούνια, ενώ ταυτόχρονα κρατάει το φαράσι και την σκούπα στα χέρια. Η απλήρωτη εργασία των γυναικών στο σπίτι απεικονίζεται πολύ καθαρά στην παιδική ζωγραφιά: το παιδάκι έχει κρατήσει στο μυαλό του την μαμά του ως κάποια που κυρίως καθαρίζει. Η μαμά ούτε πίνει τον καφέ της, ούτε βλέπει τηλεόραση, ούτε διαβάζει, ούτε κάνει κάποιο χόμπυ, κυρίως καθαρίζει. Το κυρίως πρόβλημα στην ζωγραφιά είναι η απελπισία που φαίνεται στο πρόσωπό της, σε αυτήν την γκριμάτσα αγανάκτησης που ζωγράφισε το παιδάκι, η οποία αντί για μια χαμογελαστή μαμά, μας δίνει ένα άγριο θηρίο που δείχνει τα δόντια του. Γιατί κάνει έτσι η μαμά;  Μήπως επειδή είναι η μοναδική που καθαρίζει το σπίτι; Μήπως επειδή αυτό το κάνει μετά την δουλειά της; Μήπως επειδή δουλεύοντας, καθαρίζοντας και φυσικά μαγειρεύοντας, κοιτώντας τα μαθήματα των παιδι