ΑΣ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΜΑΣ ΚΙ ΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ (ΦΙΛΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ)

Εννοείται πως εκτός από την οικογένειά σας και τα ερωτικά σας, μπορείτε να εισάγεται τις αρχές του φεμινισμού στους φιλικούς σας κύκλους, και κυρίως, να γίνετε εσείς το χειροπιαστό παράδειγμα του πώς είναι μια  φεμινίστρια. Πώς θα γίνει αυτό; Απλούστατα, δεν θα διαιωνίσετε με την συμπεριφορά και τα λόγια σας τα στερεότυπα περί γυναικών και θα αντισταθείτε στον καθέναν που τα επικαλείται. 

Πριν το κάνετε αυτό θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας ορισμενες παραμέτρους ώστε να είστε κατάλληλα προετοιμασμένες και να μην χάνετε χρόνο με άτομα-καμμένα χαρτιά. Μία παράμετρος είναι η απήχηση του φεμινισμού στην χωρα μας. Οι αντι-φεμινιστές και μισογύνηδες άντρες είναι τουλάχιστον 32% των ανδρών κάθε ηλικίας (όσοι δήλωσαν πριν λίγα χρόνια πως ο βιασμός σε ορισμένες περιπτώσεις δικαιολογείται), ενώ οι αντίστοιχες γυναίκες πιθανόν να είναι κοντά στο 20%. Οι φεμινιστές άντρες είναι το πολύ 1% και οι γυναίκες ίσως 10%. Ο υπόλοιπος πληθυσμός βρίσκεται ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, δηλαδή προσπαθεί να βρεί έναν τρόπο να ταιριάξει τα καλά της πατριαρχίας με τα καλά του φεμινισμού, το κάθε φύλο όμως για λογαριασμό του, πράγμα που οδηγεί στο σημερινό αδιέξοδο των σχέσεων που βλέπουμε γύρω μας. 

Επομένως όταν βρίσκεστε σε φιλικούς κύκλους πρέπει να εντοπίζετε τα άτομα που ασπάζονται μισογύνικες ιδέες και να τα απομονώνετε κοινωνικά (εννοώ, ούτε "καλημέρα"), αλλά από εκεί και πέρα, με τους υπόλοιπους ανθρώπους χρειάζεστε θάρρος, υπομονή, κατανόηση και ειρηνική διάθεση. Ναι, μπορείτε να έχετε φιλικές σχέσεις μαζί τους. Δεν είναι εχθροί των γυναικών όλοι αυτοί, απλώς δεν είναι υπέρμαχοι του φεμινισμού. Δεν ισχύει σε κανένα ιδεολογικό/ κοινωνικό ζήτημα το μότο "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας". 

Δεύτερη παράμετρος είναι οι διαφορετικοί κύκλοι στους οποίους μπορεί να βρεθείτε και είναι τρεις, 1)οι παιδικοί σας φίλοι από το σχολείο, 2) οι άνθρωποι με τους οποίους είστε σε πολιτικές οργανώσεις, συλλόγους, σχολές χορού, εργαστήρια χόμπι, 3) οι φίλοι που τώρα κάνετε, από καινούργιες γνωριμίες. Ο καθένας κύκλος χρειάζεται διαφορετική συμπεριφορά και δόση φεμινισμού.

1)ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΟΊ ΦΙΛΟΙ/ΦΙΛΕΣ είναι πιθανότατα άτομα με τα οποία δεν έχετε τίποτα κοινό σε αντιλήψεις τώρα που είστε όλοι μεγάλοι, έχετε όμως πολλές αναμνήσεις μαζί τους και πολλή αγάπη από το παρελθόν. Κατά την γνώμη μου η αγάπη μετράει πάντα. Εξαιρώντας τα άτομα που έφτασαν στα εγκλήματα κατά της ζωής και στο νταβατζηλίκι, μπορείτε να κάνετε παρέα μαζί τους, όσο διαφορετικές κι αν είναι οι ζωές σας. Μιλήστε τους χωρίς να ξεχνάτε τις φεμινιστικές σας αρχές, αλλά με διάθεση παιγνιδιάρικη, μια που έχετε μεγάλη οικειότητα. π.χ. περιγελάστε τους όταν πουν πως όλες οι γυναίκες ονειρεύονται να γίνουν νυφούλες. Ακούστε τα απίστευτα περιστατικά με στερεότυπα που σας διηγούνται για κακές πεθερές που χώρισαν το ζευγάρι, για καριόλες που κερατώνουν τον δουλευταρά σύζυγο, και ξαναπείτε τους τις ιστορίες αυτές από φεμινιστική πλευρά, δηλαδή μιλήστε για μανάδες που προσπαθούν να προστατέψουν τα παιδιά τους ενώ και οι ίδιες είναι δέσμιες πατριαρχικών αντιλήψεων, ή για γυναίκες που εγκλωβίστηκαν σε γάμο με άντρα που τις αφήνει συνεχώς μόνες, γι αυτό προσπαθούν να αντλήσουν λίγη χαρά από όπου μπορούν. Ό,τι κι αν κάνουν οι παιδικοί φίλοι που δεν το εγκρίνετε ιδεολογικά, ειδικώς οι φίλες, π.χ. βρίσκονται στην πορνεία, στα ναρκωτικά, κάνουν πλαστικές εγχειρίσεις, διαχωρίστε στο μυαλό και τα λόγια σας τελείως το άτομο, από την πράξη. Πείτε μια γνώμη αν χρειαστεί, αλλά μην τους κάνετε κήρυγμα. Η πράξη είναι  προβληματική ως μέρος ενός συστήματος εκμετάλλευσης, το άτομο χρειάζεται υποστήριξη γιατί είναι εγκλωβισμένο ή πλανημένο. Γι αυτό δώστε του να καταλάβει πως το αγαπάτε κι έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και με όποιον τρόπο κι αν φέρεται. Περιγράψτε του ένα διαφορετικό μέλλον και προσπαθήστε να "δει" αυτό το μέλλον.  

2) ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ κυρίως άντρες οργανώσεων, συλλόγων, χορωδιών ερασιτεχνικού χαρακτήρα κλπ,  που τους συναντάτε συνέχεια για έναν συγκεκριμένο σκοπό κι είστε υποχρεωμένοι να συμβιώνετε φιλικά μαζί τους ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός, είναι μια διαφορετική υπόθεση. Πιθανότατα υποτιμούν εσάς κι όλες τις γυναίκες με ανεπίσημους τρόπους, π.χ. όταν μιλούν οι γυναίκες εκείνοι στέλνουν μηνύματα στο κινητό, ή όταν παραπονιέστε για κάτι σεξιστικό προσπαθούν να σας βγάλουν τρελή ή το λιγότερο υπερβολικά γκρινιάρα και βέβαια πιθανόν να σας φορτώνουν με γυναικείες δουλειές, όπως είναι το καθάρισμα του χώρου που χρησιμοποιείτε όλοι. Ο στόχος είναι να κάνετε την κοινή δουλειά, γι αυτό κρατήστε στο κεφάλι σας κυρίως τι σας ενώνει. Παρόλα αυτά, διαμαρτυρηθείτε σαφέστατα, ξανά και ξανά για την "2 μέτρα και 2 σταθμά"  συμπεριφορά τους απέναντι στους άντρες της ομάδας, ζητείστε να γίνονται οι κοινές εργασίες τακτοποίησης εκ περιτροπής, και κάντε όση φασαρία χρειάζεται για τα σεξιστικά αστεία/προσωνύμια ώστε να σταματήσουν. Θα τα λένε, αλλά όταν θα λείπετε. 

Το ότι έχω βάλει ολόκληρη ομάδα εδώ για τους συλλόγους, σε κάποιους ίσως φαίνεται υπερβολή, υπάρχουν όμως γυναίκες που περνάνε όλη τους την ζωή σε ομάδες των πολιτικών ή καλλιτεχνικών τους αναζητήσεων, επομένως αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του σεβασμού της προσωπικότητάς τους και της ορατής φεμινιστικής τους ταυτότητας ισόβια. 

3)ΟΙ ΦΙΛΟΙ/ΦΙΛΕΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΤΕ, είναι η επιλογή σας από το ευρύτερο κοινωνικό σας περιβάλλον, ίσως από τον χωρο της δουλειάς, γυναίκες κι άντρες που μπήκαν εξ αγχιστείας στην ευρύτερη οικογένειά σας, άτομα που γνωρίζετε σε συλλόγους, κλπ. Την φεμινιστική σας ταυτότητα καταρχάς θα την δείξετε δηλώνοντας προφορικά ότι είστε φεμινίστρια. Αυτός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να κάνετε εχθρούς, αλλά κι ο πιο άμεσος τρόπος για να μάθουν όλοι πως ανάμεσά τους υπάρχει ένα περίεργο φρούτο. Είναι εφικτό να συζητήστε για την οικογένεια, για την μητρότητα, για τις ερωτικές σχεσεις, για την ικανότητα των γυναικών στην εργασία σε πολιτισμένο περιβάλλον, ανταλλάσσοντας απόψεις. Ολες οι αντιλήψεις έχουν κάτι να σας προσφέρουν, ας πούμε μια διαφορετική ματιά στον κόσμο. Σε όλες τις αντιλήψεις υπάρχουν κανα-δυο επιχειρήματα λογικά, το συνολικό οικοδόμημα είναι που πάσχει γιατί στηρίζεται επί χιλιάδες χρόνια στην συστηματική καταπίεση των γυναικών, κι αυτή την καταπίεση πρέπει να αναδείξετε στις κουβέντες σας. Εσείς ως φεμινίστρια θα αναφερθείτε ήρεμα όχι στον βιασμό που συζητιέται παντού, αλλά στις αθέατες πλευρές της Πατριαρχίας που πλήττουν τις γυναίκες: στην απλήρωτη οικιακή εργασία, στην φροντίδα των ηλικιωμένων και ασθενών από τις γυναίκες, στην άνιση κατανομή του οικογενειακού εισοδήματος, στον εξαναγκασμό στο σεξ από συζύγους και μονίμους συντρόφους, στο οργασμικό κενό, στην αντισύλληψη που είναι συνολικά έγνοια των γυναικών, στην βία λεκτική και σωματική, στο παραμύθι του καλού Παιδιού που πλήγωσε μια γυναίκα την καρδούλα του, στην διαπόμπευση της γυναικείας σεξουαλικότητας, κλπ. Με αυτόν τον τρόπο θα κάνετε γνωστά τα θέματα που απασχολουν τον φεμινισμό και δεν συζητιούνται. Αυτή θα είναι η συνεισφορά σας στην διάδοση των αρχών του φεμινισμού στο ευρύτερο φιλικό σας περιβάλλον. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οπως καταλαβαίνετε όλα τα παραπάνω αφορούν την δημόσια συμπεριφορά σας σε φιλικούς κύκλους, με τρόπο που να υποστηρίζει έμπρακτα τον φεμινισμό. Για μένα υπάρχει κάτι ακόμα, ο φεμινισμός στην τελείως ιδιωτική σφαίρα, δηλαδή ο φεμινισμός ως αλληλεγγύη προς όλες τις γυναίκες. Η γνώμη μου είναι πως κάθε φορά που θα τυχαίνει να αντιληφθείτε πως οποιαδήποτε γυναίκα υποφέρει από άντρα, (συμπεριλαμβανομένων των γυναικών που δεν κάνετε παρέα και δεν εκτιμάτε  λόγω μισογυνικών δικών τους αντιλήψεων, ή των τελείως άγνωστων γυναικών στον δρόμο) θα πρέπει να δίνετε ένα χέρι βοηθείας. Δεν είναι κάτι δύσκολο, απλώς ακούστε τες. Κάντε την αρχή και φτιάξτε μια κουβέντα που εκείνες θα μιλάνε κι εσείς θα ακούτε. Το μόνο που θα λέτε θα είναι μικρές φρασούλες για να προχωράει η συζήτηση και να ανοίγονται κι άλλο. Η κριτική είναι περιττή, οι "ιδέες" είναι περιττές, οι αναφορές σε κάτι παρόμοιο που σας είχε τύχει είναι περιττό, απλώς αφήστε τες να μιλήσουν. Αν τυχόν το θέμα αφορά βία, υπάρχουν τηλεφωνα που μπορείτε να τους δώσετε να βοηθηθούν και βέβαια το δικό σας τηλέφωνο για καφεδάκι και κουβεντούλα. 

Το θέμα της αντρικής βίας δεν απασχολεί τις φεμινίστριες για τον κύκλο τους, τις γυναίκες της πολιτικής τους παράταξης ή της χώρας τους, τις απασχολεί συνολικά για όλες τις γυναίκες στον κόσμο. 

(κείμενο Melusine, σκίτσο Ιρίνα Γκλούγκοβα)