Το Ισραήλ ως σύγχρονη Σπάρτη

 

Τώρα που πέρασαν πολλές μέρες από την δήλωση του Νετανιάχου ότι το Ισραήλ θα γίνει Σπάρτη , νομίζω πως πρέπει να το παραδεχτούμε, η παρομοίωση του ήταν πολύ επιτυχημένη.

Καταρχάς γιατί είναι πολύ αργά για όλους μας να αρνηθούμε πόσο μας συγκινεί η Σπάρτη, πόσες φορές είδαμε με ιερή συγκίνηση τους "300", ενώ κατά τα άλλα είμαστε ειρηνιστές.

Έπειτα διότι πράγματι υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στο Ισραήλ και την Σπάρτη. Κι οι δυο πολεμάνε μόνο για την πατρίδα τους. Κι οι δυο δεν λυπούνται να θυσιάσουν μέχρι και τον τελευταίο πολίτη τους για το έδαφος τους. Κι οι δυο δεν ονομάζουν "πολίτη" κανέναν που δεν είναι από προγόνους δικούς τους πολίτες. Είναι κράτη κλειστά που κρατάνε όλα τους τα πλεονεκτήματα για τους πολίτες τους, χωρίς να ανησυχούν για τα μειονεκτήματα που θα φέρει ο απομονωτισμός τους.

Γνωρίζουμε ότι η Σπάρτη χάθηκε εξαιτίας του απομονωτισμού της, δηλαδη ξέμεινε από πληθυσμό. Όταν κατακτήθηκε από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορια κι έγινε απογραφή πληθυσμού, η Σπάρτη είχε μόνο 162 οικογένειες, οι υπόλοιποι είχαν πεθάνει στους Πολέμους.

Το Ισραήλ όμως δεν κινδυνεύει να μείνει χωρίς πληθυσμό. Έχει την υψηλότερο δείκτη γονιμότητας σε μη μουσουλμανικές χώρες, διότι απλούστατα οι κοπέλες του καταλαβαίνουν ότι οι σπουδές, τα μεταπτυχιακά, η επαγγελματική αποκατάσταση, είναι δευτερεύουσας σπουδαιότητας σε σχέση με την διαιώνιση του Έθνους. Έχουν αυτήν την μία ευκαιρία για πατρίδα, αν την χάσουν, δεν θα τους δοθεί άλλη.

Εξάλλου, τόσο γρήγορα που μεγαλώνει ο αντισημιτισμος παγκόσμια, πολύ πιθανόν Εβραίοι εκτός Ισραήλ να αποφασίσουν να γυρίσουν στην Γη που περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη ως δική τους. Βλέπουμε ήδη στα βίντεο ότι έχει φαντάρους και φανταρίνες που έρχονται από το Οχάιο, από το Κεντάκι κλπ.

Λιγότερες εμπορικές συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο -λένε οι αναλυτές. Είμαι σίγουρη ότι αυτο δεν πειράζει καθόλου τους Ισραηλινούς. Τόσους αιώνες που είχαν μόνο χρήματα, χωρίς πατρίδα, σίγουρα κατάλαβαν ότι το χρήμα είναι μια ψευδής αξία, που δεν δίνει ούτε ταυτότητα στον άνθρωπο, ούτε την αίσθηση της κοινότητας, ούτε κάποιο είδος γαλήνης. Η πατρίδα μπορεί να τα πετύχει όλα, ακόμα κι αν είναι αχανής στέπα με πάγο 11 μήνες τον χρόνο.

Βέβαια το Ισραήλ δεν παίζει μόνο του, έχει απέναντι τους Παλαιστίνιους. Κι αυτοί έχουν ταχθεί στην Γη της Παλαιστίνης, κι αυτοί είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την πατρίδα τους, κι αυτοί προσέχουν να υπάρχουν μελλοντικές γενιές που θα συνεχίσουν τον αγώνα.

Έχουμε λοιπόν μπροστά μας δυο Σπάρτες; Μάλλον ναι. Γι αυτο νομίζω ότι το μέλλον είναι πραγματικά άγνωστο. Η στρατιωτική υπεροχή έχει μια κάποια αξία στους πολέμους, αλλά όπως ειδαμε στον Πόλεμο του Βιετνάμ, η δύναμη της θέλησης έχει μεγαλύτερη αξία.

(Μελουζίν)