Το Ιραν και η Ahoo Darayei

 

Όπως φαίνεται έχουμε την πρωτη επίσημη δηλωση του Ιραν για την Ahoo Darayei, την φοιτήτρια που πέταξε τα ρούχα κι έμεινε μόνο με τα εσώρουχα έξω από το Πανεπιστήμιο της, όταν της έγινε παρατήρηση για τον λάθος τρόπο που φορούσε το μαντήλι κεφαλής (χιτζάμπ). Το Ιράν λέει ότι η Ahoo "είναι διαταραγμένο άτομο και βρίσκεται σε κέντρο θεραπείας".

Νομίζω πως, ναι, οι πολλές απαγορεύσεις μπορούν να διαταράξουν ψυχικώς το άτομο. Εμένα με διαταράσσουν και οι λίγες. 

 

Αναγνωρίζω το δικαίωμα της Ahoo στην διαμαρτυρία ως θεμιτό και την αντίδραση της ως φεμινιστικό προσωπικό της αίτημα. Υποστηρίζω το δικό της αίτημα και όσων γυναικών του Ιράν έχουν το ίδιο αίτημα. 

 

Αναγνωρίζω επίσης το δικαίωμα της πλειοψηφίας των γυναικών του Ιράν στην χιτζάμπ και την συμμόρφωση σε όλες τις εντολές του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν, μια που όπως φαίνεται από τις εκλογές που έδωσαν 74% στην τελευταία κυβέρνηση, αυτόν τον τρόπο ζωής βρίσκουν σωστό οι πιο πολλές εκεί. 

 

Δεν θεωρώ την Ahoo προοδευτική και φωτισμένη, ενώ τις παραδοσιακές γυναίκες του Ισλάμ καθυστερημένες κι οπισθοδρομικές. Τα δικά μας δυτικά μάτια δεν μπορούν να κρίνουν "αντικειμενικά" τα τεκταινόμενα στις ξένες χώρες, ούτε εδώ στην Δύση δικαιούμαστε να αποφασίσουμε ποιός είναι ο σωστός φεμινισμός για τις μακρινές χώρες και θρησκείες-διοικητικά συστήματα όπως ο Ισλαμισμος κι ο Ιουδαϊσμός. Οι γυναικες θα αποφασίσουν μόνες τους, θα μας πουν τι θέλουν ώστε να ξεφύγουν από την Πατραρχια (εάν νομίζουν ότι βρίσκονται υπό τον ζυγό της) και θα υποστηρίξουμε αυτό που ζητάει η κάθε μία χωριστά. 

 

Το ιδανικο του φεμινισμού δεν είναι να κυκλοφορούν όλες οι γυναίκες της Γης με στρινγκ στον δρόμο, ακόμα κι εκείνες που δεν θέλουν. Είναι να ζουν οι γυναίκες παντού με αξιοπρέπεια και σε ισοτιμία με τους άντρες, αφού πρώτα ορίσουν οι ίδιες τι περιλαμβάνει η αξιοπρέπεια τους.

(Μελουζίν)