ΔΥΟ ΜΈΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ

 

Η Εκκλησία πέφτει σε σοβαρό σφάλμα με την απόφαση να μην βαφτίζει τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών -εάν την κάνει πράξη.

Τα νεογέννητα παιδιά δεν βαρύνονται με καμία αμαρτία των γονιών τους, μόνο με το προπατορικο αμάρτημα όπως όλοι μας κι αυτό αποτινάζουν από πάνω τους με την βάφτιση. Οι γονείς, ενάρετοι ή αμαρτωλοί, δεν είναι ούτε εμπόδιο ούτε ενίσχυση για την είσοδο του νέου ανθρώπου στην κοινότητα των Χριστιανών, είναι άσχετοι. Στην βάφτιση όλο το ζήτημα είναι το νεογέννητο, μόνο.

Ο ισχυρισμός ότι με την βάπτιση του νεογέννητου η Εκκλησία αναγνωρίζει τον γάμο των ομόφυλων είναι εντελώς αστήρικτος και συνιστά πρωτοφανή ιδέα που δεν είχε ποτέ πριν αντίστοιχο της. Εάν η ομοφυλοφιλία είναι ηθικό σφάλμα και ο γάμος ομόφυλων απαράδεκτος χριστιανικά, ομοίως ηθικό σφάλμα είναι ο φόνος. Αρνείται η Εκκλησία την βάφτιση παιδιών με δολοφόνους γονείς; Όχι, δεν την αρνείται, διότι δεν θεωρεί ότι με την βάπτιση αποδέχεται εμμέσως το ηθικό σφάλμα του φόνου που διέπραξε ο γονιός.

 

Τι θα συμβεί εάν ένα αβάπτιστο παιδί πεθάνει από ατύχημα, από θανατηφόρα ασθένεια; Θα θαφτεί χωρίς παπά και εξόδιο ακολουθία -φυσικά. Αφού δεν εισήλθε ποτέ στην Χριστιανική κοινότητα, δεν γίνεται να εξέλθει χριστιανικά. Έχει όμως η Εκκλησία το δικαίωμα να στερεί την ευκαιρία για αιώνια ζωή ή και την είσοδο στον Παράδεισο σε καποιον; Όχι, δεν το έχει, αυτό το αποφασίζει μόνο ο Θεός. Η δουλειά της Εκκλησίας είναι να διευκολύνει όλον τον κόσμο να μπει στον Παράδεισο, τίποτα άλλο. 

 

Ελπίζω σύντομα οι ιεράρχες να αναθεωρήσουν. Η απόφαση τους είναι λανθασμένη και αλαζονική. Αφορά πράγματα πέρα από την αρμοδιότητα τους.

(Μελουζίν)