Καπιταλισμός παντού.

 

Πορνεία ανηλίκων λοιπόν: από εδώ οι προαγωγοί, από εκεί οι πελάτες, στην μέση το εκδιδόμενο ανήλικο. Σε τι οφείλεται η πορνεία ανηλίκων;

Κατα 50% στον καπιταλισμό.  Στον γνωστό καπιταλισμό, αυτόν που διδαχθήκαμε από κούνια και μας μαθαίνει πως αν θέλεις να γίνει μια εργασία για λογαριασμό σου ή να λάβεις μια παροχή υπηρεσιών, αρκεί να βγεις στην Αγορά και να δηλώσεις τι ζητάς. Θα βρεθεί άτομο σε αρκετά δύσκολη οικονομική κατάσταση ώστε να σου προσφέρει ό,τι θες, αν όχι με δική του πρωτοβουλία, τότε με την βοήθεια κάποιου μεσάζοντα που οργανώνει την δοσοληψία και ζει από την μεσολάβηση. 

Υπάρχουν περιορισμοί στον καπιταλισμό; Οχι. Η Ελεύθερη Αγορά ονομάστηκε "Ελεύθερη" για κάποιο λόγο. Φυσικά θεσπίζονται ορισμένοι νόμοι υποτυπωδώς περιοριστικοί ανά χώρα, για το θεαθήναι ουσιαστικά, αλλά ακριβώς η θέσπιση των νόμων είναι η απόδειξη πως δεν υπάρχουν ουσιαστικοί περιορισμοί, το μόνο μας πρόβλημα είναι να μας πιάσουν. Αν είμαστε ηθικοί δεν θα χρειαζόταν νομοθέτης να σταματήσει την κτηνωδία μας, θα βάζαμε μόνοι μας φρένο στον εαυτό μας. Θα λέγαμε αυτό δεν θα το κάνω επειδή δεν είναι σωστό".  

Δηλαδή ποιό δεν είναι σωστό; Δεν είναι σωστό (τουλάχιστον) οτιδήποτε δεν θα κάναμε εμείς για την ίδια αμοιβή. 

π.χ. 500 ευρώ τον μήνα στην γυναίκα που προσέχει τα παιδιά μας στο σπίτι 7.00-16.00, ενώ βρισκόμαστε στην δουλειά μας

π.χ. 35 ευρώ την μέρα στον εργάτη που μας μαζεύει τις ελιές.

π.χ. 4 ευρώ την ώρα στην Αλβανίδα που μας σιδερώνει τα ρούχα.

π.χ. 20 ευρώ το 10λεπτο πήδημα ενήλικης στο μπουρδέλο.

π.χ. 50 ευρώ το πήδημα ανήλικης στο μπουρδέλο. 

Εμείς δεν θα κάναμε τίποτα από αυτά. Τα θεωρούμε όχι απλώς εκμετάλλευση, αλλά εξευτελισμό.

Είναι όλα τα παραπάνω ίδια μεταξύ τους;

Ναι, είναι ίδια μεταξύ τους. Στηρίζονται στην ιδέα ότι οι συναλλαγές μπορούν και πρέπει να ρυθμίζονται από την προσφορά και την ζήτηση. Ιδού λοιπόν, από εδώ είμαστε εμείς, οι τρόπο τινά  ευκατάστατοι που προσφέρουμε όσο λιγότερα γίνεται, κι από εκεί οι φτωχότεροι που αναγκάζονται να δώσουν ό,τι τους ζητηθεί για να επιτύχουν την επιβίωση. Σε άλλους ζητάμε να μας μαζέψουν τις φράουλες για 15 ευρώ την μέρα, σε άλλους τα γεννητικά τους όργανα. Μόνο οι πελάτες βάζουν το όριο τόσο στο επιτρεπτό, όσο και στην τιμή ανά συναλλαγή -κανένας άλλος. Οι φτωχοί δεν είναι σε θέση διαπραγμάτευσης. Οι πελάτες εάν θέλουν απορρίπτουν την πορνεία από τις επιτρεπτές συναλλαγές για τον εαυτό τους, αν δεν θέλουν την θεωρούν επιτρεπτή. 

Στην δική μας χώρα των 5.000.000 ανδρών,  1.200.000 βρίσκουν την πορνεία γενικότερα επιτρεπτή συναλλαγή. Είναι πορνοπελάτες τακτικοί ή σποραδικοί. Αυτό συμβαίνει παρά το ότι γνωρίζουμε 100% πως κανείς τους δεν θα δεχόταν να τους πηδήξει κάποιος για 20 ευρώ, ή να πηδήξει τα 11χρονα παιδιά τους για 50 ευρώ. 

Ο καπιταλισμός είναι από πάνω μέχρι κάτω μία ιδέα σε παραλλαγές, η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Το πόσο χαμηλά θα πέσουμε καθώς εκμεταλλευόμαστε άλλους εξαρτάται από την συνείδησή μας. 

Αλλά ποια συνείδηση, όταν γεννιόμαστε σε ένα σύστημα που έχει ήδη καθαγιάσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;