Τα ανώμαλα παιδάκια κι οι λοιποί μαμούχαλοι

 

Ανάρτηση χρήστη του fb, δικηγόρου στο επάγγελμα, αξιοπρόσεκτη  για τις ασυνήθιστες αντιλήψεις που διατυπώνει για τον βιασμό. 

Σε πρώτη φάση, με αφορμή τον γενικό αποτροπιασμό της κοινωνίας για την αποφυλάκιση του Λιγνάδη, ο άντρας αναφέρει οτι  "του τα έχουμε πρήξει με το αν ο Λιγνάδης βίασε ή όχι ανώμαλα παιδάκια". Να υποθέσουμε ότι το "ανώμαλος" εδω ισούται με "ομοφυλόφιλος", επομένως ο αναρτήσας εκφράζει την απαξίωσή του γενικώς για τους ομοφυλόφιλους. Εδώ θυμόμαστε πως κι ο Κούγιας είχε αναφέρει τους βιασθέντες νεαρούς ως "επαγγελματίες ομοφυλόφιλους", γι αυτό συμπεραίνουμε ότι στην Ελλάδα δεν είναι μόνο ένας αλλά πολλοί αυτοι που θεωρούν αναμενόμενο τον βιασμό του ομοφυλόφιλου -ακόμα κι όταν μιλάμε για ανήλικους. 

Στην συνέχεια ο άντρας μιλάει γενικότερα για τον βιασμό ως αδίκημα. Κατα την γνώμη του "το έχουμε παραξηλώσει με τον βιασμό που έχει υπερβολικά αυστηρές ποινές, μια που μιλάμε απλώς για ένα πήδημα χωρίς συναίνεση,  όχι για αποκεφαλισμό". Εννοείται πως οι αυστηρές ποινές που αναφέρει δεν συναντώνται πραγματικά στα Δικαστήρια, μένουν στις γραμμές του Ποινικού Κώδικα γενικότερα, διότι με μυστηριακό τρόπο οι βιαστές ούτε καν διώκονται. Πόσοι βιαστές βρίσκονται σήμερα στην φυλακή, συνολικά και σε όλη την χώρα; Είκοσι; Τριάντα; Πάντως ελαχιστότατοι σε σχέση με τους 4.500 βιασμούς που διαπράττονται ετήσια. 

Έστω κι έτσι, ας υποθέσουμε ότι αυτοί που κρίθηκαν ένοχοι είναι όλοι όσοι ήταν πραγματικά ένοχοι -δεν διέφυγε κανείς.  Από πού ο άντρας συμπεραίνει ότι οι ποινές είναι υπερβολικά αυστηρές; Τον έχουν βιάσει ώστε να καταλάβει ποιό είναι το μέγεθος της ζημιάς και μετά από πόσο καιρό ξεπερνάς το τραύμα; Μάλλον όχι, οι περισσότεροι άντρες δεν πέφτουν θύματα βιασμού ποτέ στην ζωή τους και πιθανότατα γι αυτό μιλάνε ως αναίσθητοι βλάκες. Ο βιασμός δεν είναι καθόλου "ένα πήδημα', είναι μια επίδειξη εξουσίας του βιαστή πάνω στο απρόθυμο προς αυτόν σώμα. Δεν έχει σχέση με το σεξ, έχει σχέση με την βία. Πόσο τρομακτικός είναι, το διαπιστώνουμε μόνο στην πράξη. Από εκεί και πέρα μπορούμε να κάνουμε πέντε λογικούς υπολογισμούς, χρησιμοποιώντας την ενσυναίσθησή μας.  

Ο χρήστης του fb, ισχυρίζεται ότι τα θύματα που κάνουν χρόνια να  ξεπεράσουν τον βιασμό είναι "υπερβολικά ευαίσθητα" και τελικά έχουν αυτά το πρόβλημα. Δηλαδή όχι μόνο σχεδόν όλα τα θύματα κατηγορούνται έτσι κι αλλιώς πως προκάλεσαν τον βιασμό τους (διότι δεν πρόσεξαν, διότι ήπιαν, διότι κυκλοφορούσαν βράδι έξω, διότι μπήκαν στο ξένο αυτοκίνητο, διότι κακώς καλεσαν τον συμφοιτητή για ταινία στο σπίτι τους, διότι έδωσαν λάθος μηνύματα με το ντύσιμό τους, και στην περίπτωση του Λιγνάδη διότι ήταν ήδη ανώμαλα παιδάκια), αλλά εκτός αυτού, τα θύματα επίσης κατηγορούνται ως κοινωνικώς απροσάρμοστα αφού δεν μπόρεσαν να καταχωρήσουν τον βιασμό απλώς στις "κακές εμπειρίες" τους και να τον ξεχάσουν. 

Όμως ο βιασμός δεν είναι κακή εμπειρία, ούτε κανονικότητα. Αντιθέτως είναι η παρέκλιση από τα χρηστά ήθη, γι αυτό είναι ποινικό αδίκημα.  Ο άνθρωπος δεν οφείλει να προετοιμάζεται ψυχολογικώς για την παρέκλιση των άλλων, οι άλλοι οφείλουν να βαδίζουν στον σωστό δρόμο -αυτήν την συμφωνία έχουμε κάνει ως μέλη της Κοινωνίας, μεταξύ μας. 

Αλίμονό μας αν αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά μήπως μας βιάσουν, μήπως γίνει πόλεμος, μήπως σκάσει αστεροειδής στην επιφάνεια της Γης κλπ, για να μην μας περιγελάσουν οι δυνατοί άντρακλες με την ατσαλένια δύναμη της θέλησης ως "μαμούχαλους". Ειδικά όταν οι άντρακλες που κάνουν αυτές τις αναρτήσεις είναι κάτι άνετοι τύποι που επινοούν καινούργιες θεωρίες ψυχολογίας από τα χαρακώματα της σκληρής ζωής στην Μύκονο.