Η ΑΥΤΟ-ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ

 

Εχθές το βράδυ είδα το επεισόδιο suitable for framing της αστυνομικής σειράς Columbo. Είναι γυρισμένο το 1971 κι όπως βλέπετε η ηθοποιός δεν φοράει σουτιέν. Αυτή η λεπτομέρεια ειναι παρούσα σε όλες τις ταινίες της εποχής όχι μόνο στις ηθοποιούς αλλά και στις σκηνές πλήθους στον δρόμο κι αντικατοπτριζει την πραγματικότητα του 1971. Οι γυναίκες είχαν καταφέρει μέσω του φεμινισμού να απενοχοποιησουν το σώμα τους και ειδικώς τα μέρη που η αποκάλυψη τους ή ο υπαινιγμός ότι υπάρχουν, πριν θεωρούνταν ως επί τούτου πρόκληση των ανδρων.

Fast forward 50 χρόνια μετά στο 2021: είναι εντελώς αδύνατο να κυκλοφορήσεις χωρίς σουτιέν στο γραφείο, στο σχολείο, στο εργοστάσιο, ακόμα και μέσα στο σπίτι σου αν έχεις επισκέψεις. Ούτε για αστειο δεν διανοειται καμία να θηλάσει μωρό καθισμένη σε παγκάκι. Γιατι; Κάπου έχει γίνει σφάλμα. Με κάποιο τρόπο χάθηκε το μολις κεκτημένο.

Αραγε είναι πιθανόν να σεξουαλικοποιήσαμε το σώμα μας ξανά από την αρχή εμείς οι ιδιες;

Είναι πιθανόν το Wonderbra το οποιο είναι 100% ψέμα και δημιουργεί πλαστές εικόνες, να μας έσκαψε τον λάκκο;

Είναι πιθανόν τα t-shirt bra που αγοράζουμε με το αφρώδες υλικο εσωτερικά, να είναι δική μας παραδοχή ότι έχει έχει κάτι αισχρό η παρουσία της θηλής στα μάτια των άλλων;

Είναι πιθανόν να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από το male gaze - ανδρικό βλέμμα;

Νομίζω πως όλα αυτά είναι πιθανά. Η κατάσταση τώρα είναι παγιωμένη κι αυτοσυμορφωνόμαστε σε αυτό που οι υπόλοιποι θεωρούν σωστό, όμως δεν μπορεί να είναι δυσκολότερη από ο,τι ήταν το 1965. Απλώς πρέπει να βρούμε το κουράγιο και να κάνουμε ξανά τον ίδιο αγώνα απελευθέρωσης. Το γυναικείο στήθος δεν είναι ειδική κατηγορία στο πορνό, είναι μέρος του γυναικείου σώματος. Δεν οφείλει να είναι πλούσιο, στητό, σφριγηλό και πάνω από όλα δεν οφείλει να υπάρχει αλλά χωρίς θηλές - ώστε να μην σκανδαλίζει.

Free the nipple, κυρίες και κύριοι. Δεν μπορεί να είναι όλη η ζωή, εικόνες από τσόντα.

(Μελουζίν )