Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΝΕΑΤΕΡΝΤΑΛ

 

Στην φωτογραφία μας διάλογος ανάμεσα σε ψηφοφόρο και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Ο ψηφοφόρος λέει πως αποκλείστηκαν από το χιόνι στην περιοχή του και διαμαρτύρεται επειδή δεν παίρνουν αποζημίωση όπως πήραν οι Αθηναίοι για εκείνη την μία και μοναδική φορά που αποκλείστηκαν. γιατί αυτή η αδικία; 

Ο βουλευτής Ζήσης Τζηκαλάγιας του απαντάει:

-Εμείς είμαστε ορεσίβιοι, όχι φλούφληδες. 

Αμέσως ο ψηφοφόρος συμφωνεί και ξεχνάει την αποζημίωση. Συμφωνεί απόλυτα, να το βλέπουν αυτό κάποιοι στην Αθήνα, δηλαδή πόσο σκληραγωγημένοι είναι οι ορεσίβιοι. 

Να την λοιπόν η φίμωση ενός άντρα από άλλον, με επίκληση στις αξίες της πατριαρχίας: την σκληραγωγία που είναι η ν.1 αρετή των ανδρών. 

Η σκληραγωγία του άντρα δεν είναι προτέρημα σήμερα, διότι δεν χρειάζεται. Στην αρκούδα, ναι, χρειάζεται. Αυτή οφείλει να τα βγάλει πέρα με το χιόνι, γιατί ζει στην φύση απροστάτευτη, οπότε πρέπει να αντιμετωπίσει το χιόνι μόνη της. Ο σημερινός άντρας όμως όχι, ζει σε πόλεις, με οργάνωση και με υποδομή. Η ν. 1 αρετή του σημερινού άντρα είναι η δυνατότητά του να επικοινωνεί, να μιλάει, να συνεννοείται. Πρέπει να επικοινωνεί με τον δάσκαλο  στο σχολείο, με τον εργοδότη μετά, με τους πελάτες και τους συναδέρφους του, με την γυναίκα και τα παιδιά του. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται ικανός να επιβιώσει εντός της κοινωνίας, προσπαθώντας να τα βρει με όλους. Η εποχή που για να κριθεί ικανός, αρκούσε να γυρίσει από το κυνήγι κι να δείξει βουβός το τομάρι του αγριογούρουνου που έπιασε, έχει περάσει. 

Φυσικά ο βουλευτής που ανακαλεί το αρχέτυπο του ανθρώπου του Νεάτερνταλ στον συνομιλητή του, δεν το κάνει κατά τύχη. Δεν είναι ένας χαζός στο καφενείο που δεν γνωρίζει σε τι οφείλονται τα κακώς κείμενα. Αντιθέτως, γνωρίζει πολύ καλά πως όλα οφείλονται στο πού δαπανάται ο Προϋπολογισμός εξόδων του Κράτους.  Όμως αν δεν χρησιμοποιήσει αυτό το κόλπο, θα πρέπει να ζητήσει συγνώμη στον ψηφοφόρο που η πολιτεία δεν δίνει αρκετά κονδύλια για την συντήρηση των έργων υποδομής. Θα πρέπει να ζητήσει συγνώμη που η κυβέρνηση της οποίας είναι μέλος, θεωρεί τον κάτοικο της επαρχίας πολίτη Β' κατηγορίας, που κάθε τρεις και τόσο πρέπει να ξαναγυρνάει στο 1900, τότε που δεν υπήρχε ρεύμα και βλέπαμε με λάμπα πετρελαίου ή δεν είχαμε καλοριφέρ και καίγαμε ξύλα στο τζάκι. Ενας βουλευτής της αντιπολίτευσης δεν θα απαντούσε ποτέ όμοια. 

Κι ορίστε που το κόλπο πιάνει: ο άλλος σταματάει να διαμαρτύρεται και συμφωνεί, ναι, ναι, είμαστε άντρακλες εδώ στα βουνά, είμαστε καλύτεροι. 

Και πώς να μην συμφωνήσει; Δεν καταλαβαίνει ότι τον παραπλανούν, ακούει μόνο ότι τον παινεύουν. Ζει αυτό που λέει η παροιμία "η κουβέντα σου με χόρτασε και το ψωμί σου κράτα". 

Εσείς όλοι οι άντρακλες,  να ανησυχείτε πολύ όταν σας αποκαλούν "άντρακλες". Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Λάκκο πατριαρχικό.