ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ

 

Υπερ-γελοίο και προσβλητικό θέαμα του δένδρου που το προστατεύουν οι ΜΑΤατζήδες. Για ποιούς γελοίο και για ποιούς προσβλητικό;

 

Υπερ-γελοίο θα πρέπει να το βρίσκουν οι ΜΑΤατζήδες. Δεν ξέρω πώς ακριβώς ονειρεύονταν την δουλειά του αστυνομικού, αλλά αποκλείω στους στόχους τους να ήταν η πλήρης στολή, με ασπίδα και γκλομπ για να φυλάνε το δένδρο. Πάλι καλά που δεν είμαστε Αυστραλία, να έρχονται τα Χριστούγεννα μέσα στο κατακαλόκαιρο και να έχουμε ΜΑΤ να παθαίνουν αφυδατωση, ηλίαση κι έμφραγμα προσπαθώντας να προστατεύσουν το χριστουγεννιάτικο δένδρο. 

 

Προσβλητικό πρέπει να το βρίσκουμε όλοι εμείς. Το καλοκαίρι που είχαμε πυρκαγιές κι  έγινε στάχτη η Εύβοια, οι αστυνομία χρησίμεψε για να απομακρύνει με το ζόρι τους πολίτες, με αποτέλεσμα τα δένδρα να καίγονται απροστάτευτα κατά τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τα αληθινά και ωφέλιμα δένδρα του δάσους, αυτά που δίνουν εισόδημα στους κατοίκους των περιοχών, αυτά που κρατάνε τα νερά της βροχής ώστε να μην πλημμυρίζει ο τόπος με την πρώτη βροχή, αυτά που φτιάχνουν οξυγόνο για να αναπνέουμε όλοι (και τα ΜΑΤ), αυτά όχι μόνο δεν προστατεύτηκαν αλλά κάηκαν μια ώρα αρχύτερα εξαιτίας της απουσίας των κατοίκων που γνώριζαν τον τόπο ολόκληρο κι ήταν σε θέση να βοηθήσουν ουσιαστικά στην κατάσβεση των πυρκαγιών.

 

Τώρα οι αστυνομικές δυνάμεις φυλάνε με βάρδιες ΤΟ Δένδρο, το Ιερό Δένδρο, το Δένδρο-σύμβολο, το Δένδρο της Κατανάλωσης. Το στολισμένο έλατο στην Πλατεία Συντάγματος δεν έχει καμιά πραγματική αξία, απλώς φτιάχνει το κέφι των καταναλωτών. Τους εμφυσά το "Πνεύμα των Χριστουγέννων", όχι το χριστιανικό που ταιριάζει στην μέρα γέννησης του Ιησού, αλλά το άλλο, του χοντρού Άη Βασίλη της Κόκα Κόλας, δηλαδή της κατανάλωσης χωρίς μέτρο. Τους ωθεί να ψωνίσουν ακόμα περισσότερο -γι αυτό βρίσκεται στο σημείο που ενώνονται οι εμπορικότεροι δρόμοι της Αθήνας κι όχι στις Κουκουβάουνες. Ακόμα κι οι άνθρωποι που δεν έχουν αρκετά χρήματα για τα βασικά (ΔΕΗ, θέρμανση, τρόφιμα) βλέποντάς το, όλο και ένα ζευγάρι χαζο-γαντάκια των 2 ευρώ θα αγοράσουν για τους αγαπημένους τους. Εάν οι δρόμοι είχαν την ίδια εμφάνιση με τις υπόλοιπες μέρες και το Δένδρο δεν υπήρχε, δεν θα ψώνιζαν τίποτα, θα είχαν το μυαλό τους συγκεντρωμένο στο διαρκές πρόβλημα της επιβίωσης, π.χ. στους λογαριασμούς της ΔΕΗ που θα έρθουν τουλάχιστον διπλάσιοι από τους περσινούς και θα πρέπει να πληρωθούν αμέσως μόλις βγουν τα φωτάκια των Χριστουγέννων. Τώρα θαμπώνονται από τα φωτάκια και τα δεκάδες δωράκια που κρέμονται στα κλαδιά του Δένδρου. Μπαίνει μέσα τους μια ζεστούλα. Θέλουν να ζήσουν κι αυτοί στον κόσμο του Δένδρου, να φτιάξουν ένα παρόμοιο μικρούλι με μια στοίβα δωράκια στο σπίτι τους. Ο 13ος μισθός για όσους τον παίρνουν και μέρος από το υστέρημα για όσους δεν τον παίρνουν, πηγαίνει όλος στην κατανάλωση που προωθεί το Δένδρο. 

 

Όλα αυτά δεν θα πείραζαν καθόλου εάν μπορούσαμε όλοι να ζούμε κάθε μέρα σαν να ήταν Χριστούγεννα. Επειδή οι περισσότεροι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα εκτός από το να ψευτο-ζούμε, αυτό το Δένδρο είναι προσβλητικό για όλους εμάς και γελοίο για όσους το φυλάνε. 

(Μελουζίν)