ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΜΜΕ: ΙΔΙΟ ΜΑΓΑΖΙ

 

Όσο περνούν τα χρόνια, όλο και πιο απροκάλυπτη είναι η συμπονοια των αρχών και των ΜΜΕ για τους γυναικοκτονους. Τα άρθρα που γράφονται για τις δολοφονίες γυναικών, ούτε καν τηρούν τα προσχήματα ως προς το ποιον λυπούνται οι άντρες αρθρογράφοι - ομοίως βέβαια κι οι αστυνομικοί, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες οδηγίες του Μπαλασκα "πώς να σκοτώσετε την γυναίκα σας και να πέσετε στα μαλακά ".

Να, ας πούμε στο άρθρο της φωτογραφίας ο τίτλος είναι "εντοπίστηκε σε ΚΑΚΗ κατάσταση ο 30χρονος", ενώ παρακάτω διευκρινιζεται το μέγεθος του προβλήματος με την λέξη "αφυδατωμενος".

Αυτό είναι κακη κατάσταση; Δώστε του ένα ισοτονικό ποτό να βρει την φόρμα του. Αν αυτή είναι κακή, το σώμα της νεκρης Γαρυφαλλιάς τσακισμενο εδώ κι εκεί από τα βραχια, τι κατάσταση είναι ; Απλώς αναμενόμενη, υποθέτω.

Κι αμέσως παρακάτω υπάρχει η αμιμητη πρόταση "τις Αρχές προβληματίζει το γεγονός πως ο δράστης επαναλάμβανε την φράση "ήταν η κακιά η ώρα ". Γιατί προβληματιζονται, υπάρχει κάποιο μυστηριο; Ο δολοφόνος λέει όποια δικαιολογία του κατέβη στο μυαλο για να βελτιώσει την θέση του -έχοντας διαβάσει και τις οδηγίες του Μπαλάσκα για τα "εν βρασμώ ". Αυτή τον εμπιστεύτηκε να πάνε διακοπές κι αυτός την πέταξε από τα βραχια, πού είναι το μυστήριο;

Οι αστυνομικοί κι οι δημοσιογράφοι έπρεπε να προβληματιζονται όχι επαγγελματικά (γιατί η υπόθεση είναι πεντακάθαρη), αλλά μόνο κοινωνικά από το ότι άλλη μια νέα γυναίκα δολοφονήθηκε από τον άντρα που είχε δεσμό. Έπρεπε να αναρωτιουνται τι γίνεται στην Κοινωνία, σε τι κατήφορο κατρακυλάμε. Αυτή έπρεπε να είναι η μοναδική τους σκέψη.

Όμως όχι, δεν αναρωτιουνται, είναι μέρος της Πατριαρχιας, γι αυτό συμπάσχουν με τους δράστες. Δείχνουν με κάθε τρόπο ότι ενδιαφέρονται για το φύλο τους, τους άντρες. Δεν καταδικάζουν την πράξη, αλλά συμπονουν τους δράστες - τους καημένους, που η μοίρα τους έστειλε την κακιά στιγμή- και προσπαθούν να πάρουν κι εμάς με το μέρος τους με αυτές τις περιγραφές.

Κυρίες και κύριοι, ας μην χάνουμε τον στόχο με ηλιθια λόγια που στοχεύουν στο συναίσθημα μας: Η γυναίκα είναι το θύμα κι είναι νεκρή. Η κακιά στιγμή δεν ήρθε για τον δράστη, αλλά για το θύμα του. Έγινε κατανοητό;