ΘΕΛΩ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

 

Θέλω αστυνομία στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα νοσοκομεία και στα πάρκα. 
Θέλω αστυνομία στις λαϊκές αγορές, στα σούπερ μάρκετ αλλά και στα θέατρα και στους κινηματογράφους. 

Κυρίως όμως θέλω αστυνομία σε κάθε γωνιά και σε κάθε πλατεία. 

Θέλω να γεμίσουν οι πλατείες όλης της χώρας με διμοιρίες.

Θέλω να γεμίσουν οι πλατείες της επαρχιακής Ελλάδας αλλά και τα νησιά με δυνάμεις καταστολής. 

Θέλω κάθε πλατεία να έχει κι από έναν  καθημερινό, καθιερωμένο ξυλοδαρμό κάποιου φιλήσυχου νοικοκύρη ή κάποιας νεαρής κοπέλας. Να απορούν οι δικοί τους με το ξυλοφόρτωμα, να κλαίνε κα να φωνάζουν ότι δεν έκανε κάτι. 

Θέλω να πίνουμε το καφεδάκι μας κάπου στο κέντρο της Αθήνας ή στην πλατεία του χωριού και να μην αναρωτιόμαστε γιατί ανοίγουν κεφάλια στο διπλανό στενό.

Να καταλάβουμε όλοι μαζί ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερος λόγος για όλη αυτή τη βία και ότι τελικά δεν ήταν ποτέ θέμα Εξαρχείων κι ανομίας.

Δεν είναι καθόλου ειρωνικό ή οργισμένο το σχόλιό μου, ίσα ίσα. 

Συμμερίζομαι όλη αυτή την αγωνία όσων ήθελαν αστυνομία παντού κι εύχομαι τα όνειρά τους να γίνουν πραγματικότητα στην απόλυτη μορφή τους. 

Θέλω να πάρουμε τον δρόμο και την πολιτική πρόταση (γιατί πάντα ήταν πολιτικό το ζήτημα ) που εσείς προτείνετε.

Είμαστε όλοι εδώ κι όπως φαίνεται έχουμε πολλά να χωρίσουμε. 

Αλλά αν είναι να μοιραστούμε κάτι ισόποσα, ας είναι η βία κι η καταστολή. Ας γίνει αυτός ο πόνος το κοινό βίωμα που θα μας ενώσει. 

(κείμενο φίλου)