ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ (Α)

 

Ποια είναι η υπερασπιστική γραμμή του δικηγόρου του Λιγνάδη; Ότι δεν βίαζε αλλά συναναστρεφόταν με επαγγελματίες ομοφυλόφιλους. Γιατί το είπε αυτό; Άραγε δεν γνωρίζει ότι η ομοφυλοφιλία είναι μόνο ένας σεξουαλικός προσανατολισμός ή μήπως δεν γνωρίζει καλά ελληνικά και μπερδεύτηκε; 

Τίποτα από τα δυό. Απλώς ο Κούγιας επιδιώκει 

α) να τραβήξει όσο περισσότερη δημοσιότητα μπορεί, εδώ αρνητική κι αναμενόμενη, αφού προσβάλλει όλους τους άντρες ομοφυλόφιλους

β) να θυμίσει στους ετεροφυλόφιλους αυτό που γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία, ότι πολλά αγόρια εκπορνεύονται.

Με λίγα λόγια χρησιμοποιεί την διάσημη "πολιτική ταυτοτήτων" και στηρίζεται ΣΤΑ  ΑΔΥΝΑΜΑ σημεία της για να πετύχει την αθώωση του πελάτη του. 

Ναι, πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα κινήματα κοινωνικής δικαιοσύνης έχουν χάσει τον δρόμο τους - όλα- κι έχουν προδώσει τα μέλη τους. Αδιαφορούν για τις μεγάλες μάζες των πολλών κι ασήμαντων της κάθε ομάδας που εκπροσωπούν κι ενδιαφέρονται μόνο γι αυτούς που έχουν λύσει όλα τα βασικά προβλήματα και τους έμειναν τα τελευταία εμπόδια για τον επί γης Παράδεισο. Τα κινήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και ειδικώς η πολιτική ταυτοτήτων είναι το βασίλειο του μικροαστού. Δεν υπάρχει πια τίποτα πρωτοποριακό μέσα τους, είναι όλα τους καθαρή συντήρηση κι οπισθοδρόμηση - το καθένα για άλλους λόγους. 

Ας αφήσουμε τα άλλα κι ας επικεντρωθούμε στο συγκεκριμένο, το κίνημα της απελευθέρωσης των ομοφυλόφιλων ανδρών. Λέω  ομοφυλόφιλοι κι όχι gay δηλαδή "χαρωποί" όπως μετονομάστηκαν αργότερα, γιατί  ο χαρωπός ομοφυλόφιλος είναι καρικατούρα σε επιθεώρηση του Σεφερλή, αλλά δεν συναντάται στη πραγματικότητα. Και λέω "απελευθέρωσης" (liberation) γιατί έτσι ονομάστηκε το κίνημα (front) πριν 50 χρόνια που εμφανίστηκε, δανειζόμενο το όνομά του από το φεμινιστικό, συγγενικό και συμμαχικό. Ο στόχος ήταν η απελευθέρωση από τις νόρμες της   πατριαρχίας. 

Το κίνημα έχει πετύχει ένα τύπο γάμου μεταξύ ανδρών και παλεύει για τεκνοθεσία. Τα δύο μαζί συνιστούν την επιτομή της συντηρητικότητας, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι ο ακρογωνιαίος λίθος της πατριαρχικής κοινωνίας είναι η οικογένεια. Η τεκνοθεσία κι η γονεϊκότητα με παρένθετη μητέρα που για ορισμένους φαντάζουν ως το pick της πρωτοπορίας, είναι στόχοι πατριαρχικότατα αντρικοί που πάνε πολύ πριν την φεουδαρχία, είναι εκείνο το πανάρχαιο "να αφήσω ένα σπόρο στην γη με το όνομά μου". Κυρίως όμως, είναι στόχος εκείνων των λίγων που έχουν υψηλά εισοδήματα και μπορούν να τον πραγματοποιήσουν. Πόσοι είναι στην Ελλάδα; 100; 200 άτομα; Ναι, αλλά τι γίνεται με τις χιλιάδες αγοριών που δεν ;eχουν στον ήλιο μοίρα κι εξωθούνται στην πορνεία; Γι αυτούς πότε θα μιλήσει το κίνημα;