Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΔΗΛΩΣΗΣ

 

 

 

Στην φωτό ο πρωθυπουργός δηλώνει: "Γνωρίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους".

Καταρχάς όταν λέει "γνωρίζω ότι" εννοεί "μου έχουν πει, έχω ακούσει, οι φήμες λένε", όχι ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στον κύκλο του. Αλλιώς θα έλεγε "γνωρίζω ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ που είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους".

Έπειτα, έχει σημασία εδώ η χρήση της λέξης "εξαρτημένοι". Μπήκε γιατί 1) ο Μητσοτάκης δεν ξέρει ελληνικά, π.χ. την λέξη "μισθωτός" ή την πολύ δραματικότερη "μισθοσυντήρητος", ή μπήκε 2) διότι ξέρει ελληνικά αλλά βάζει αυτόν που ζει απο μισθό στο ίδιο σημείο με αυτόν που έχει εξάρτηση από ναρκωτικά, αλκοόλ, τζόγο;

Δεν είμαι μέσα στο μυαλό του, αλλά μάλλον και τα δύο. 1) Μισθωτός και μισθοσυντήρητος είναι λεξιλόγιο της τρισκατάρατης Αριστεράς που από το 1848 έχει ζαλίσει την ανθρωπότητα με αυτό το ζήτημα, τους μισθούς των πληβείων. Ο Μητσοτάκης δεν θα χρησιμοποιήσει τέτοιο λεξιλόγιο, η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ του δεν του το επιτρέπει. Τι είναι η αισθητική; Είναι κάτι που επινόησαν όσοι έχουν λύσει τα προβλήματα της επιβίωσης και καταφεύγουν σε αυτήν για να καταπολεμήσουν την ατελείωτη βαρεμάρα της αεργίας - και να φανούν βέβαια, να γίνουν ορατοί. Πώς αλλιώς να φανούν, αφού δεν έχουν έργο;

2)Ναι, θεωρεί την εξάρτηση από τον μισθό ισοδύναμη με εκείνη των ναρκωτικών και του ποτού, αν όχι χειρότερη. Με τα μάτια του μάλλον χειροτερη, γιατί εξαρτημένος από ναρκωτικά και χωρίς να τα έχεις, θα περάσεις δύο δύσκολες μέρες στην χαρμάνα, τρεις, δέκα, θα ιδρώσεις, θα κουλουριαστεις, θα φωνάξεις και θα σου περάσει. Δεν θα πεθάνεις. Εξαρτημένος απο μισθό και χωρίς μισθό όμως είναι άλλης τάξης πρόβλημα, θα φας ότι κριθαράκι και φακές έχεις στα ντουλάπια, τις κρέμες καραμελέ που πήρες το 2016 και δεν τις έφτιαξες και μετά;;; Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς μισθό.

Οπωσδήποτε, είναι σε θετική κατεύθυνση η επισήμανση του πρωθυπουργού πως μερικοί συμπολίτες μας πάσχουν από εξάρτηση μισθού. Ως Ηγέτης της Ελλάδας ίσως ξεκινήσει κάποια προγράμματα απεξάρτησης, παίρνοντας ιδέες από το περιβάλλον του. Να, ας πούμε αναδιανομή του πλούτου της χώρας. Τι πιο ωραίο από το να γίνουμε όλοι εισοδηματίες, ώστε να μπορούμε ανέμελα να συζητάμε για υψηλά νοήματα και αισθητική;

Και ναι, επιτέλους, να σταματήσουν κάτι γελοία χόμπι που εμφανίστηκαν από το 2010 και μετά, π.χ. να στεκόμαστε μισή ώρα μπροστά στους πελτέδες του Σκλαβενίτη και να υπολογίζουμε αν συμφέρει το Pumaro όταν στα 2 παίρνεις κι 1 ακόμα δώρο, ή αν συμφέρει το Κύκνος που έχει 100 γραμμάρια παραπάνω. Να σταματήσουν αυτά τα χόμπι, γιατί δεν ωφελούν, σκοτώνουν την φαντασία. Κι όπως ξέρουμε, είναι πολύ παλιό σύνθημα -όχι των μισθωτων αλλά της διανόησης- το "η Φαντασία στην Εξουσία". Λοιπόν, ας μας βγάλουν από τα προβλήματα μας αυτοί που τα έχουν λυμένα και μετά όλοι μαζί θα το ρίξουμε στην Φαντασία.