Ο μισογυνσιμός της παρθενίας.

 

Αυτές οι δυό φωτογραφίες είναι μέρος μιάς ανάρτησης για την πρώτη σεξουαλική επαφή. Η πρώτη θέτει το ερώτημα "Ηλικία για πρώτη φορά σεξ;"  κι αμέσως αποκάτω τοποθετείται ο κάτοχος της σελίδας "Δεν είμαι μισογύνης, πιστεύω ότι οι κοπέλες μετα τα 17 και τα αγόρια ίσως και από τα 15". 

Στη 2η φωτό δέχεται ερώτημα αναγνώστριας "Για ποιό λόγο οι κοπέλες μετά τα 17; " και απαντάει "είναι κάτι ιερό για αυτές κατά την γνώμη μου και δεν είναι ίδια η πρώτη φορά για τις κοπέλες όσο για τα αγόρια".

Να τονίσω ότι αυτή η αντρική ανάρτηση και κάτι άλλες αντρικές επίσης για το δικαίωμα στη έκτρωση κλπ, πιάνουν ταβάνι από θράσος. Από πού κι ως πού δικαιούνται οι άντρες να έχουν γνώμη για την σωστή και την λάθος ηλικία της 1ης φοράς κάποιου άλλου, εκτός από τον εαυτό τους; Ποιός τους έβαλε αστυνόμους στα γεννητικά όργανα των άλλων; 

Έστω όμως ότι αυτό το κορυφαίο θράσος οφείλεται σε κορυφαία βλακεία (βλεπε "δικαιωματισμό") κάποιου που νομίζει ότι τον καλεί η ανθρωπότητα να εκφράσει άποψη για όλα- ΚΑΙ για όσα δεν είναι δικιά του δουλειά. Αμέσως μετά ο αναρτήσας κάνει τον διαχωρισμό "τα αγόρια στα 15, τα κορίτσια στα 17". Γιατί; Γνωρίζουμε από την παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία ότι οι γυναίκες ωριμάζουν σωματικά νωρίτερα από τους άντρες, π.χ. υπάρχουν κορίτσια μέχρι και 10 χρονών που τεκνοποίησαν, ενώ δεν υπάρχουν αγόρια που κατέστησαν έγκυο κορίτσι στα δικά τους 10. Τότε λοιπόν γιατί τα κορίτσια πρέπει να κάνουν σεξ αργότερα; Η απάντηση έρχεται αμέσως "είναι κάτι ιερό γι αυτές". Μάλιστα, φτάσαμε στο ζουμί αυτού που δεν είναι μισογύνης. Ο μύθος της παρθενίας και της ιερότητάς της ξεδιπλώνεται μπροστά μας, από ένα άντρα φυσικά. Ποτέ δεν θα ακούσεις γυναίκες να λένε τέτοιες μπούρδες. 

Η παρθενία κι η ιερότητα της παρθενίας είναι εξολοκλήρου πατριαρχικό κατασκεύασμα. 

Καταρχάς η ίδια η παρθενία δεν ορίζεται ιατρικά. Γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες γυναίκες σήμερα που κινούνται ελεύθερα, κάνουν σεξ κάποια μέρα αφού προηγουμένως έχουν γνωρίσει σταδιακά τα ερωτικά τερτίπια, π.χ τα χάδια, τα φιλιά, τα προχωρημένα χάδια και φιλιά, κλπ. Επομένως δεν αλλάζει κάτι δραματικά την μέρα που κάνουν διεισδυτικό κολπικό σεξ, απλώς πάνε στο επόμενο βήμα. Γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν σεξ στοματικό ή πρωκτικό, χωρίς να εμπλέκουν τον κόλπο τους στο σεξ. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο υμένας (που είναι στην πραγματικότητα αυτό που όλοι λένε παρθενιά), επειδή είναι ελαστικός, έχει χαθεί από ατύχημα ή έχει διατηρηθεί ανέπαφος σε γυναίκες που γέννησαν. Άραγε οι γυναίκες είναι άλλες, μια μέρα μετά το κολπικό σεξ; Οχι, είναι οι ίδιες. Οι άντρες νομίζουν ότι το πέος τους είναι κάτι τόσο σπουδαίο που μπορεί να αλλάξει τον χαρακτήρα μιάς γυναίκας.

Έπειτα, η ιερότητα της παρθενίας υπάρχει μόνο στο μυαλό των ανδρών κι όχι των γυναικών. Συνδέεται με την κατοχή του γυναικείου σώματος, με τίτλους ιδιοκτησίας δηλαδή του γυναικείου σώματος και επί εκατοντάδες χρόνια όλοι οι άντρες της οικογένειας είχαν δικαίωμα να προσβάλλονται από την αφαίρεση της παρθενίας της γυναίκας (κόρης, αδερφής), ενώ ο σύζυγος που σε αυτόν ανήκε το δικαίωμα της 1ης φοράς, μπορούσε να επιστρέψει την νύφη στους γονείς της ως ελαττωματική (damaged goods). Για τις γυναίκες η 1η φορά είναι μία από τις πολλές φορές: έχει κάποιο ενθουσιασμό όπως όλες οι πρώτες φορές στο κάθε τι, αλλά και λίγη απογοήτευση -πολλές είναι αυτές που λένε "αυτό ήταν όλο;". Δεν είναι η καλύτερη φορά, δεν είναι η χειρότερη, κι οπωσδήποτε δεν έχει τίποτα ιερό, ούτε αλλάζει τον χαρακτήρα τους - είναι όλες ίδιες με την προηγούμενη μέρα. 

Η 1η φορά δεν είναι ιερή για τις σημερινές γυναίκες, αλλά δεν ήταν ιερή ούτε για τις προηγούμενες γενιές γυναικών. Οι παλιότερες γνώριζαν ότι έπρεπε να προσέχουν γιατί το σεξ τους ήταν απαγορευμένο εκτός γάμου, γνώριζαν ότι θα είχαν συνέπειες αν αποδεικνυόταν ότι δεν ήταν παρθένες, γι αυτό πρόσεχαν, αλλά επειδή ο σύζυγος απαιτούσε ανέγγιχτο υμένα την πρώτη νύχτα του γάμου από αυτές -όχι επειδή πίστευαν είχαν μέσα στον κόλπο τους κάτι ιερό. 

Και φυσικά είχαν 200% δίκιο να μη πιστεύουν οτι κρύβουν κάτι ιερό στον κόλπο τους, αφού κανείς δεν τις αντιμετώπιζε με σεβασμό, ούτε αυτές, ούτε τον κόλπο τους. Γνωρίζουμε ότι επί εκατοντάδες χρόνια οι γυναίκες παντρεύονταν άντρες που δεν τους διάλεγαν. Κι όμως, ήταν υποχρεωμένες να κανουν σεξ με αυτούς τους ξένους, τους άγνωστους -μπορεί και τους αντιπαθητικούς- όχι μία φορά, αλλά χιλιάδες φορές, επί δεκάδες χρόνια. Οι άγνωστοι άντρες που απαιτούσαν παρθενιά και προσβάλλονταν αν δεν την εύρισκαν, δεν δίσταζαν να επιβάλλουν τις σεξουαλικές τους ορέξεις στις συζύγους τους, ξανά και ξανά και ξανά, είτε με το καλό, είτε με το ζόρι, έως και το 2006 που στην Ελλάδα θεωρήθηκε δυνατός ο βιασμός εντός του γάμου. Έως χτες δηλαδή. 

Εάν υπάρχουν μεταξύ των ανδρών που διαβάζουν την ανάρτηση ευαίσθητοι ψυχοπονιάρηδες που πιστεύουν πραγματικά ότι η 1η φορά των γυναικών είναι ιερή, ας αφήσουν τις σημερινές γυναίκες στην ησυχία τους, γιατί αυτές έχουν περιθώριο επιλογών. Οι ψυχοπονιάρηδες ας επικεντρώσουν τον πόνο της ψυχής τους στα εκατομμύρια γυναικών που παντρεύτηκαν με προξενιό κι η 1η τους φορά ήταν με έναν άγνωστο. Να, ας πούμε, ας σκεφτούν τις γιαγιάδες τους ή και τις μανάδες τους. Πόσο ιερή ήταν η δική τους 1η φορά;