ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΣΟΓΥΝΙΣΜΟΣ; ΜΗΠΩΣ ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ; (Α)

Είναι απαραίτητο ένα τέτοιο κείμενο για τα βασικά; Όλοι ξέρουμε τι είναι ο μισογυνισμός, σωστά; Οχι, όλοι ακούμε την λέξη και βγάζουμε συμπέρασμα για το τι σημαίνει από τα συμφραζόμενα κυρίως. Αυτό είναι πολύ κατώτερο επίπεδο γνώσης από εκείνο που μας χρειάζεται για να βγάλουμε πέρα την ζωή μας -εμείς οι γυναίκες ειδικά, που υποφέρουμε από τον μισογυνισμό. Πάμε λοιπόν...

Μισογυνισμός είναι η συστημική υποτίμηση όλων των γυναικών και το μίσος εναντίον όλων των γυναικών. 

Τι είναι ο συστημικός; Δεν είναι λέξη ελληνική, ας ακούγεται σαν ελληνική, είναι δάνειο από την αγγλική (που εμπνεύστηκε από την ελληνική) και σημαίνει αυτό που είναι αποτέλεσμα ενός συστήματος, εμπεριέχεται στο σύστημα και το ανατροφοδοτεί. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή. 

Ωραία, και το Σύστημα, ποιό είναι; Είναι το κοινωνικό σύστημα στο οποίο βρισκόμαστε, η Κοινωνία μας. 

Επομένως μισογυνισμός είναι το παθογενές φαινόμενο που σε μια ολόκληρη κοινωνία η υποτίμηση όλων των γυναικών είναι πανταχού παρούσα και το μίσος εναντίον τους πανταχού παρόν, όλη μέρα, κάθε μέρα, σε όλες τις σχέσεις, στις εργασίες, στα σχολεία, στα σπίτια, στις σχέσεις της πολιτείας και των συναλλασσομένων γυναικών κλπ. Είναι παντού κι είμαστε όλες οι γυναίκες μέσα της και θύματά της. 

Αυτός ο ορισμός φαίνεται κάπως ακραίος. Δεν μπορεί να αληθεύει- μα είναι παντού; Ναι, είναι παντού και φαίνεται ότι είναι παντού καταρχάς ακούγοντας τις χιλιάδες αποκαλύψεις γυναικών που ομολογούν "μεμονωμένα" περιστατικά. Μεμονωμένα εδώ και μεμονωμένα εκεί, μας κάνουν ένα βουνό. Έπειτα φαίνεται βλέποντας όχι τους νόμους (που έτσι κι αλλιώς είναι ατελείς ως προς την μέριμνά τους για τις γυναίκες και τα παιδιά που είναι ευάλωτες ομάδες πληθυσμού) αλλά την εφαρμογή τους. Οι νόμοι όταν γράφονται δεν διακρίνουν το φύλο του δράστη οπότε ανάλογες να είναι κι οι ποινές. Όχι, βγαίνουν δίκαιοι στα χαρτιά. Οι δικαστές όμως διακρίνουν το φύλο και μεριμνούν να εξαντλήσουν την αυστηρότητα του νόμου στις γυναίκες παντού όπου αυτό είναι δυνατόν, δηλαδή παντού, γιατί παντού είναι δυνατόν, όπως π.χ. στην περίπτωση της φωτογραφίας. 150 ευρώ για 7 πεταλίδες πήρε πρόστιμο η γυναίκα.

Να μην ξεχάσουμε τις περιπτώσεις γυναικών που

* Καταγγέλλουν βιασμούς και αποπέμπονται (σαν την Τοπαλούδη την πρώτη της φορά).

* Παίρνουν πρόστιμο για παράνομο παρκάρισμα μπροστά στο αστυνομικό τμήμα ενώ τρέχουν στην αστυνομία να τους σώσει από τον σύζυγο που τις κυνηγάει (πρόσφατα, μια έγκυος γυναίκα στο ΑΤ Πετρούπολης). 

* Η αστυνομία δεν δέχεται την καταγγελία τους γιατί "υπάρχει καραντίνα".

* Εκείνων που στο δικαστήριο δεν δικαιώνονται ενώ έχουν βιαστεί ομαδικά (σαν την Βουλγάρα μαθήτρια στην Αμάρυνθο).

* Εκείνων που διώκονται για την καταγγελία του ομαδικού βιασμού (όπως η νεαρή Αγγλίδα τουρίστρια με τους 12 Εβραίους τουρίστες πρόσφατα στην Κύπρο που μπήκε και 5 μήνες φυλακή για συκοφάντηση).

* Εκείνων που πάντα μα πάντα φυλακίζονται αν αμυνθούν σε αυτόν που τους επιτίθεται (πέρσι μια άστεγη κοπέλα στην Κόρινθο, πήρε 14 χρόνια φυλάκιση).

* Κι εκείνων που ενώ βρίσκονται στην φυλακή ως πρόσφυγες, κάνουν στάση διαμαρτυρίας για κρούσμα κορονοϊού και παίρνουν ποινές με το τσουβάλι επειδή δεν καταδίδουν άλλες γυναίκες, χωρίς να έχουν προβεί σε κάποια πράξη βίας (πρόσφατο περιστατικό).

Με λίγα λόγια η βία κατά των γυναικών, το μίσος που γίνεται πράξη κατά των γυναικών, το συμμερίζεται όλη η Πολιτεία, το ενθαρρύνει, αποθαρρύνει τις καταγγέλλουσες επίσημα μέσω των οργάνων της και τιμωρεί όσο μπορεί τις γυναίκες που το καταγγέλλουν η αμύνονται. 

(Melusine)