ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΩΣ ΖΗΣΑΜΕ

Αναγνωρίζετε αυτές τις λοξές γραμμές στους γοφούς της γυναίκας; Μάλλον ναι, αφού το Google search όταν έγραψα stretch marks μου έβγαλε 82.000.000 αποτελέσματα σε 36 δευτερόλεπτα, δηλαδή 82 εκατομμύρια άρθρα γραμμένα μέχρι τώρα. 

Είναι οι ραγάδες, ένα από τα προβλήματα ομορφιάς του σώματος που απασχολεί την πλειοψηφία του γυναικείου πληθυσμού και που δεν διορθώνεται με τίποτα. Πρώτα από όλα έχουν φριχτό όνομα που σε ανησυχεί αμέσως μόλις το ακούς: ραγάδες. Η λέξη θυμίζει κάτι που ράγισε, που έχει καταστραφεί, που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πια σωστά. Τον περισσότερο χρόνο είναι αθέατες, όμως  το καλοκαίρι στην πλάζ φαίνονται  πολύ. Κι όχι μόνο φαίνονται αλλά  ενώ όλα τα άλλα προβλήματα σιλουέτας (κυτταρίτιδα, ευρυαγγεία, ακμή) διακρίνονται λιγότερο κάτω από το καλοκαιρινό μαύρισμα, οι ραγάδες ασπρίζουν και γίνονται πιο ορατές από πριν. Ακριβώς την στιγμή που θέλουμε να βάλουμε ένα σορτσάκι, ένα μικρό μαγιουδάκι,, κάτι λίγο παιγνιδιάρικο, έρχονται οι ραγάδες και γίνονται αντιληπτές ακόμα και για τους τυφλούς. 

Άραγε μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να απαλλαγούμε από αυτές; ;Oxi. Για να τις εξαφανίσουμε από το σώμα μας, τίποτα. Για να τις βγάλουμε από το μυαλό μας, πολλά. Ολα τα μειονεκτήματα του σώματος, είναι μειονεκτήματα μόνο εάν εμείς τα αποδεχθούμε και τα καταχωρίσουμε στο μυαλό μας  ως τέτοια.

Ασφαλώς, είναι δύσκολο να ξανασκεφτούμε στα σοβαρά επί του στερεότυπου της ομορφιάς (εδώ, του όμορφου δέρματος στο σώμα), κυρίως επειδή είναι ένα από τα πράγματα που μας παρουσιάζεται με συγκεκριμένο τρόπο, από την ώρα που γεννιόμαστε και μετά.  Η  πληροφορία του ποιό είναι το ωραίο δέρμα έρχεται από χίλιες διαφορετικές μεριές, από περιοδικά, διαφημίσεις, ταινίες, τηλεόραση, κουβέντες με γνωστούς κλπ, και δεν μας επιτρέπει να σταθούμε κριτικά απέναντί της. Ολοι λένε "τέλειο σαν δέρμα  μωρού". Αληθεύει ότι τα μωρά έχουν τέλειο δέρμα, όμως επίσης αληθεύει ότι αυτή η τελειότητα αρχίζει και φθίνει αμέσως μετά την γέννηση. Η πορεία είναι καθοδική για όλους, επομένως το απολύτως λογικό είναι καταρχάς να αποδεχθούμε την πραγματικότητα, το τέλειο δέρμα του μωρού, δεν μπορεί να υπάρχει σε κανέναν ενήλικα. Με αυτήν την συνειδητοποίηση φεύγει κάθε ντροπή από πάνω μας για το δικό μας δέρμα που δεν είναι μωρουδίστικο. Ναι, δεν είμαστε μωρά, απίστευτο; Είμαστε γυναίκες.

Φτάνει αυτό; Νομίζω πως όχι. Το πρώτο βήμα στα στερεότυπα ομορφιάς είναι να μην αποδεχθούμε ως όμορφο αυτό που μας  πλασάρεται κοινωνικά, το δεύτερο να ξανακοιτάξουμε ουσιοκρατικά  το δικό μας σώμα. Μπορούμε να δούμε τις ραγάδες μας ως ορατά σημάδια πως ζήσαμε, μια που αληθεύει 100% πως εμφανίζονται όταν κάποια ψηλώνει απότομα, παχαίνει ξαφνικά και μένει έγκυος, όλα δραστικές αλλαγές στο σώμα μας. Αν τυχόν κάποιος ξένος ρωτούσε τις ραγάδες μας πότε και πώς εμφανίστηκαν, εκείνες θα είχαν πολλές ιστορίες να πουν, επεισόδια μιάς ζωής που περνάει από χίλια κύματα, ειδικά εκείνες της κοιλιάς.

Με λίγα λόγια, μην ανησυχείτε για τις ραγάδες. Δεν είναι σημάδια πως σπάσαμε, αλλά σημάδια πως ζήσαμε. 

(Melusine)