Ηδονικός θάνατος

Στους μεγαλοφυείς ανθρώπους ορισμένοι συγχωρούν τα πάντα, ο φεμινισμός όμως όχι.

Εδώ ο Σαλβαντόρ Νταλί σε παροξυσμό μισογυνισμού χρησιμοποιεί ως αντικείμενα πολλά γυναικεία γυμνά σώματα, για να σχηματίσει ένα απεχθές σύμβολο θανάτου.

Οι γυναίκες έχουν στερηθεί την αξιοπρέπεια τους με ετούτη την δημόσια γύμνια, την ταυτότητα τους αφού δεν βλέπουμε καμίας το πρόσωπο, κι ούτε καν διαφαίνεται πουθενά πως είναι πλάσματα με αισθήματα και μυαλό, μια που παρουσιάζονται τελείως παθητικές και άβουλες, σαν πτώματα που κοκκάλωσαν σε αυτήν την στάση.

Μέσα στο tableaux vivant o ίδιος ο Νταλί σε απόλυτη αντίθεση, διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά της ηγεμονικής αρρενωπότητας: Είναι ενδεδυμένος την αξιοπρέπεια του και μάλιστα με πολύ επίσημο κοστούμι, είναι πολύ σοβαρός όπως πρέπει να είναι ο άνδρας, ενώ βρίσκεται σε κυριολεκτική και ψυχική απόσταση από τις δούλες του, όπως ο σωστός αφέντης.
Λυπάμαι πολύ αλλά αυτό δεν είναι Τέχνη κύριε Νταλί, είναι το παραλήρημα ενός διεστραμμένου.
(γράφει η Μelusine)