Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΑΝ ΦΑΓΗΤΟ

Έχετε ακούσει ποτέ κάποιον να λέει πως μια κοπέλα μοιάζει με γλυκάκι, ενώ μια άλλη με πατσά; Από πού προκύπτουν αυτές οι παρομοιώσεις των γυναικών με φαγητό; Ποιός τις επινόησε; Τι σημαίνουν για τις γυναίκες;

Κατα την γνώμη μου όλες τις παρομοιώσεις τις επινόησαν οι άντρες, εκείνοι που είχαν το δικαίωμα στον δημόσιο λόγο, σε αυτόν που κυκλοφορεί, γράφεται, αναπαραγεται και γίνεται τελικά η γλώσσα της εξουσίας. Οι πρώτοι άντρες που έκαναν τετοια γλωσσικά παιγνίδια ήταν πιθανόν οι ποιητές και στην συνέχεια τους ακολούθησε μεγάλο μέρος της Κοινωνίας. 

Νομίζω πως όλες οι παρομοιώσεις προκύπτουν από μισογυνισμό, ακόμα και οι επαινετικές, διότι με αυτές επιτυγχάνεται ο υποβιβασμός των γυναικών από ανθρώπους σε τρόφιμα. Πιθανόν πίσω από αυτό να κρύβεται μια υποσυνείδητη σύνδεση των γυναικών με την σεξουαλική πείνα των ανδρών, την πολυδιαφημισμένη, αυτήν που πρέπει  εξάπαντος να κορεστεί γιατί είναι "βιολογική" ανάγκη. Όμως η γυναίκα είναι άνθρωπος. Ο άνθρωπος δεν είναι τρόφιμο, είναι ανώτερη μορφή ζωής, σκέφτεται, μιλάει, αισθάνεται, αντιδρά. Το ανώτερο επίπεδο ως μορφή ζωής οι άντρες γλωσσικά το αφαιρούν από τις γυναίκες, όμως το διατηρούν για τον εαυτό τους, δεν το παραχωρούν σε κανένα, γι αυτό ακριβώς δεν ακούμε κανέναν να λέει πως ένας άντρας μοιάζει ούτε με σύκο πατημένο, ούτε με δροσερό αγγουράκι. Ενα αγγούρι ή μια μπανάνα, μπορεί να μοιάζει με πέος, όχι όμως το αντίστροφο. Οι άντρες είναι άντρες και τελείωσε.

Οι παρομοιώσεις για τις γυναίκες  ξεκίνησαν προφανώς κρίνοντας συνολικά την εμφάνισή τους άλλοτε επαινώντας τες κι άλλοτε υποτιμώντας τες και βλέποντάς τες πάντα όχι ως ανθρώπους, αλλά ως χρηστικά αντικείμενα. Για ολόκληρη την ποθητή γυναίκα βγήκαν παροιμίες που παραπέμπουν κατευθείαν στο γεύμα, π.χ. "είναι μπουκιά και συγχώριο", ενώ δεν έλειψε ούτε στιγμή η χυδαιότητα, π.χ. "η μπριζόλα και η γυναίκα θέλουν χέρι", και φυσικά από το πάνθεον των λεξιπλαστών δεν γλύτωσαν ούτε οι έγγυες, π.χ. "γκαστρωμένο μ@νί, ξεροψημένο αρνί".

Καθώς περνούσαν τα χρόνια κι ο μισογυνισμός μεγάλωνε, οι γυναίκες χωρίστηκαν σε κομματάκια ακόμα και στις παρομοιώσεις κι επινοήθηκαν παρομοιώσεις  για τα επιμέρους τμήματα του κορμιού τους που ενδιεφεραν τους σχολιαστές. Τα στήθη τους έμοιασαν με λεμονια ή με πεπόνια, ανάλογα το μέγεθος. Τα οπίσθιά τους με μήλο ή με αχλάδι. Το μάγουλο τους (αν ήταν άξιο για φίλημα) με βερύκοκκο. Οι θηλές τους με φραουλίτσες και η κλειτορίδα τους με κερασάκι. Τα χείλη του αιδοίου (για κάποιους Youtuber) με μαρουλόφυλλα.

Από εκεί ήταν θέμα χρόνου να βγουν τα εικονο-αστεία, ας πούμε μια φωτό χοιρινού γύρου σε σουβλατζίδικο και δίπλα μια φωτό από γυναίκα σε pole dancing με την επιγραφη "όλα τα ωραία πραγματα περιστρέφονται σε στύλους". Ήταν επίσης ζήτημα χρόνου να φτάσουμε και στην δικαιολογία των βιαστών με τα διάσημα ανέκδοτα του τύπου "αν είμαι πεινασμένος και κλέψω μια λαχταριστή τυρόπιτα, θα με κατηγορήσει κανείς; Τότε γιατί να με κατηγορήσει κανείς όταν ορμήσω στην άλλη που το ντεκολτέ της φτάνει ως τον αφαλό;"

Αυτήν την στιγμή που μιλάμε, πωλούνται στην αγορά φόρμες για φαγητά, για κέικ και ρυζότο και ζελέ, σε σχήματα γυναικείου σώματος ή τμήματος του σώματος (στήθος μόνο, αιδοίο μόνο, οπίσθια μόνο). Υπάρχουν διαφημίσεις με την φόρμα και δίπλα το φτιαγμένο προϊόν. Το τρομερό μειονέκτημα της φόρμας για εμάς τις γυναίκες είναι πως το το τελικό προϊόν μοιάζει με σκηνή του πορνό, ένα κέικ καστανό με άσπρο γλάσσο χυμένο στην πλάτη σαν εκσπερμάτιση. Δυο οπίσθια ροζ από ζελέ, με ένα δαμάσκηνο στην θέση του πρωκτού. Δυο στήθη από κέικ, με ένα αγγούρι τουρσί ανάμεσά τους. 

Για όλους τους παραπάνω λόγους η γνώμη μου είναι πως δεν εχουμε τίποτα να κερδίσουμε από τις παρομοιώσεις των γυναικών με φρούτα κι άλλα τρόφιμα, έχουμε μόνο να χάσουμε. Η υποτίμησή μας συνεχώς μεγαλώνει και δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ αν εμείς τουλάχιστον δεν την αποθαρρύνουμε. Οχι μόνο για λόγους ιδεολογικούς αλλά και για πρακτικούς: θα έρθει η μέρα για όλες μας που από γλυκάκια, θα γίνουμε πατσάς. 

(υ.γ. αυτό το κείμενο το έγραψα μόνο για να δούμε πως ένα αθώο μικρό πραγματάκι, εξελίσσεται σε κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο, μέχρι να μας θάψει όλες μαζί μέσα στα σκατά)

(γράφει η Melusine)