Η ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ

Ολα τα σώματα του 2020 έχουν κυτταρίτιδα, των γυναικών, των ανδρών και των μωρών ακόμα. Τι να κάνουμε; Φταίει η διατροφή κι ο τρόπος ζωής μας, δεν γυρνάει προς τα πίσω το ρολόι του χρόνου, ώστε να μεταφερθούμε στο 1900, η ζωή είναι αυτή που είναι σε κάθε εποχή.

Αν και έχουμε όλοι κυτταρίτιδα, οι γυναίκες φαίνεται πως είναι οι μόνες που δέχονται διαρκώς κριτική κι ακούν απαξιωτικά σχόλια. Τα παιδιά, εξαιρούνται γιατί τι να πει κάποιος για άτομα που δεν έχουν την ευθύνη της διατροφής τους, οι άντρες επίσης εξαιρούνται γιατί τα δυνατα τους σημεία πρέπει να βρίσκονται μέσα στο κεφάλι τους υποτίθεται, ποιός μένει λοιπόν; Εμείς οι γυναίκες.

Εμείς που για να ευχαριστήσουμε τους πανταχού παρόντες εστέτ κριτικούς του σώματός μας , αυτούς που είναι τόσο λεπτεπίλεπτοι ώστε να ομολογούν σε παρέες πως "τους ήρθε εμετός με την χοντρή μόλις ξεντύθηκε" ή αγανάκτησαν κιόλας διότι " μικρό κοριτσάκι και λεπτό ήταν κι είχε κυτταρίτιδα ως τον λαιμό!", εμείς είμαστε οι μόνες που οφείλουν να κάνουν "καλή διατροφή" ΚΑΙ γυμναστική ΚΑΙ κρέμες κατάλληλες ΚΑΙ λιποαναρρόφηση ΚΑΙ, ΚΑΙ ώστε να αποφύγουμε τον διασυρμό. Δεν μου φαίνεται πολύ δίκαιο αυτό.

Τι μπορούμε να κάνουμε άραγε; Γνωρίζουμε πως οι σχέσεις εξουσίας, είναι σχέσεις αλληλεπίδρασης. Είναι οι κριτές από εκεί κι εμείς από εδώ. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για να μην ακούγονται τα κακιασμένα σχόλια, όμως μπορούμε να αδιαφορήσουμε τελείως. Το επικριτικό σχόλιο δεν έχει δύναμη εάν δεν λαμβάνεται υπόψη, δεν έχει πια εξουσία εάν δεν οδηγεί σε συμμόρφωση. Θα αγνοήσουμε αυτά τα κακεντρεχή λόγια και θα φοράμε τα σορτσάκια μας, τα μαγιό μας, τα μίνι μας σαν να μην τρέχει τίποτα. Με αυτό τον τρόπο ακυρώνουμε την εξουσία των εξουσιαστών έως ότου θα έρθει η μέρα που δεν θα έχουν πια εξουσία, δηλαδή η μέρα που θα καταλάβουν μόνοι τους πως πρέπει να βγάλουν τον σκασμό.

(μετάφραση κι επεξεργασία σκίτσου Μελουζίν)
(γράφει η Melusine)