Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ

Ο νέος νόμος που απαγορεύει τις αμβλώσεις στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ είναι εδώ. Θα ισχύει από το 2020 και θα απαγορεύει την άμβλωση σε ελεύθερες και παντρεμένες γυναίκες από την στιγμή που το έμβρυο γίνεται έξι εβδομάδων και μετά, για όλες τις περιπτώσεις, ακόμα και στον βιασμό ή την αιμομιξία.

Τι νόμος οπισθοδρομικός είναι αυτός; Σε τι οφείλεται; Το ξέρουμε ότι οι υποστηρικτές του δεν είναι υπέρ της Ζωής, διότι το ενδιαφέρον τους περιορίζεται στο έμβρυο. Από την στιγμή που το έμβρυο γεννηθεί εξαφανίζονται, όλη η ευθύνη για το πώς αυτή η νέα ζωή θα μείνει εν ζωή, τι θα φάει, πού θα στεγαστεί, πώς θα σπουδάσει κλπ, όλα αυτά πέφτουν στους ώμους των γονιών ή τουλάχιστον της μάνας, αυτής που αναγκάστηκε να το γεννήσει. Για όλα αυτά αδιαφορούν εντελώς. Αφού το κίνητρο τους δεν είναι η αγάπη για την Ζωή, τότε ποιο είναι; Τι θέλει να πετύχει ο νόμος;

Νομίζω πως γενικά τους νόμους μπορούμε να τους χωρίσουμε σε 2 είδη, ρυθμιστικούς και τιμωρητικούς. Ρυθμιστικοί είναι κυρίως όσοι ρυθμίζουν τις εμπράγματες σχέσεις των ανθρώπων, τιμωρητικοί όσοι επιβάλουν ποινές πάνω στο σώμα του δράστη για έγκλημα που διέπραξε, με κύρια ποινή την στέρηση της ελευθερίας. Οι νόμοι του Ελέγχου των γεννήσεων φαίνονται ρυθμιστικοί διότι ρυθμίζουν το δημογραφικό ζήτημα, είναι όμως τιμωρητικοί αφού εφαρμόζονται πάνω στο σώμα της γυναίκας, στερώντας την την ελευθερία δράσης κι επιλογής.

Αφού αυτός που τιμωρείται από αυτόν τον νόμο είναι η γυναίκα, να βρούμε ποιο είναι το έγκλημα που διαπράττει; Δεν μπορώ να μπω στο κεφάλι των 25 αντρών που τον ψήφισαν, ούτε πιστεύω πως εξέφρασε κανείς δημοσίως την πραγματική του σκέψη, όμως επειδή από κοινού εξέφρασαν το μίσος τους κατά των γυναικών, μπορώ να κάνω μερικές υποθέσεις αντλώντας το υλικό μου από όσα βλέπω γύρω μου στην πατριαρχία, όλα σκοτεινά και άσχημα.

Καταρχάς ανάμεσα στους εμπνευστές του νόμου υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να τιμωρήσουν την γυναίκα για την σεξουαλική της δραστηριότητα, όταν αυτή στοχεύει στην απόλαυση. Γνωρίζουμε πως το σεξ προβλέπεται από την Φύση βασικά για την αναπαραγωγή, όχι για απόλαυση. Το δικαίωμα στην απόλαυση αναγνωρίζεται αφηρημένα κι έμπρακτα μόνο στον άντρα (π.χ. με τους οίκους ανοχής). Νομίζω πως όλες αυτές οι γυναίκες που τις τελευταίες δεκαετίες κάνουν σεξ από την εφηβεία τους ως τα εβδομήντα, μόνο για απόλαυση, αρνούμενες την σκλαβιά του βιολογικού τους ρόλου, έχουν γίνει μεγάλη ενόχληση για τους άντρες που ονειρεύονται κάτι ειδυλλιακές καταστάσεις αγνότητας που δεν υπήρξαν ποτέ παρά μόνο στην TV, π.χ. στο "Μικρό σπίτι στο λιβάδι". Παράγινε το κακό με αυτές τις αισχρές του Sex and the City. Οι γυναίκες που σκέφτονται όπως η Σαμάνθα κι η Κάρυ, να τιμωρηθούν.

Κατεβαίνουμε ένα σκαλί στα σκοτάδια, για να βρούμε μεταξύ όσων ψήφισαν τον νόμο αυτούς που θέλουν να ξαναδούν την ζωοποιό δύναμη του σπέρματος να θριαμβεύει. Το σπέρμα για αυτό φτιάχτηκε, για να γονιμοποιεί και να κάνει αισθητή την παρουσία του παντοιοτρόπως, άσχετα που τα αντισυλληπτικά ακύρωσαν αυτήν την λειτουργία του εν πολλοίς. Η πεποίθηση πως είναι πολύτιμο και πρέπει να εκδηλώνει ορατά την ύπαρξη του, υπάρχει ακόμα, το διαπιστώνουμε εδώ και πολλά χρόνια στο πορνό, όπου έχει πάψει να είναι αόρατο και που η στιγμή της εμφάνισης του στην οθόνη αποκαλείται "money shot" (στα ελληνικά περίπου "όλα τα λεφτά"). Ποια μεγαλύτερη δόξα για το σπέρμα από το να δίνει πραγματικά παιδιά; Δυστυχώς οι άντρες έχουν τον σπόρο αλλά όχι τον αναπαραγωγικό μηχανισμό, για αυτό θα τιμωρηθούν οι γυναίκες αναγκαζόμενες δια του σώματός τους να αποδείξουν πόση είναι η αξία του σπέρματος.

Μετά κι επειδή ο νόμος αυτός απαγορεύει την άμβλωση ακόμα και σε περιπτώσεις βιασμού ή αιμομιξίας, πάμε αρκετά σκαλιά πιο κάτω στα σκοτάδια, στο πιο μισογυνικό επίπεδο της αντρικής μυθολογίας: οι γυναίκες πρέπει να τιμωρηθούν όχι για το σεξ που θέλουν και κάνουν, αλλά για την ίδια την επιθυμία που δημιουργούν στον άντρα. Η παρουσία τους στην γη εκπροσωπεί την απόκλιση από την αρετή. Αν δεν υπήρχαν αυτές με τα στήθη τους να προκαλούν τον πόθο, αν δεν υπήρχαν αυτές με την άρνηση τους να θολώνουν το αντρικό μυαλό, δεν θα υπήρχαν βιαστές και αιμομίκτες. Οι άντρες που καταφέρνουν να αντισταθούν στον γυναικείο πειρασμό είναι ελάχιστοι κι ονομάζονται Άγιοι. Αφού λοιπόν οι γυναίκες δημιουργούν την αντρική επιθυμία, έστω κι αθέλητα, το σωστό είναι να τιμωρηθούν φέροντας στο σώμα τους το αποτέλεσμα αυτής της επιθυμίας.

Ξέρω πως οι άντρες που διαβάζουν το κείμενο ετούτο, αναγνωρίζουν και τα τρία σκεπτικά στο κεφάλι τους. Όσοι δεν τα βλέπουν σήμερα, είναι επειδή τα έδιωξαν μόνοι τους, με προσωπική προσπάθεια και παρά το ότι όλη η κοινωνία τους τα επανυποβαλει ως πανάρχαιες αλήθειες όλη την μέρα. Κι αυτοί πάντως, θυμούνται τον καιρό που ως έφηβοι (ας πούμε) τα συμμερίζονταν.

Να σημειώσω πως παρά το ότι παρόμοιοι νόμοι κατά της άμβλωσης υπάρχουν σε 28 πολιτείες των ΗΠΑ, δεν είναι τυχαίο πως αυτός εδώ, ο χειρότερος και πιο απάνθρωπος από όλους ψηφίστηκε στην Αλαμπάμα. Η μακρά παράδοση δουλείας της Αλαμπάμα φαίνεται πως έχει διαποτίσει την σκέψη των αντρών της. Ο νόμος αυτός όχι απλώς δεν αναγνωρίζει στην γυναίκα την αυτονομία του σώματος της, αλλά δεν της επιτρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό της ούτε μετά από βίαιη επίθεση. Την καθιστά ιδιοκτησία της αόρατης αδελφότητας των αντρών, αναγκάζοντας την πρώτα να δεχθεί το σημάδι της δουλειάς στο κορμί της και μετά να φορτωθεί τον ζυγό της δουλειάς αυτής για 20 χρόνια, όσα χρειάζεται το παιδί για να ενηλικιωθεί.

Αυτά τα λίγα από εμένα προς όλους αυτούς που λένε πως ο φεμινισμός δεν χρειάζεται πια στην Δύση, διότι όλοι οι στοχοι του έχουν επιτευχθεί. Τίποτα δεν έχει επιτευχθεί. Όσο οι γυναίκες είναι ενσώματες, τα σώματα τους θα είναι πεδίο μάχης.

(υπογράφει η Melusine)