ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΚΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΛΑΚΤΑ

( Γράφει ο σοβαρός κλόουν )

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε όλο και περισσότερες εταιρείες να συμμερίζονται την πολιτική ορθότητα και να την εντάσσουν στο πλαίσιο διαφήμισης των προϊόντων τους. Εγώ δεν έχω σκοπό να κάνω ανάλυση του φαινόμενου αυτού, άλλωστε αυτά τα πράγματα είναι για πιο έμπειρους και στο γράψιμο και στην σκέψη από εμένα. Θέλω μόνο να κάνω μερικά σχόλια για το τι ξεχνάμε όταν βλέπουμε διαφημίσεις που αφορούν κατά κύριο λόγο φαγώσιμα.

Ξεχνάμε λοιπόν πώς ο καπιταλισμός μέσω των διαφημίσεων σεξουαλικοποίησε διάφορα φαγώσιμα, διάφορα γιαούρτια, διάφορα τυριά, διάφορες σοκολάτες δείχνοντας άτομα να βρίσκονται σε σχεδόν ηδονική κατάσταση όταν τα γεύονται και φυσικά με ανάλογα λογοπαίγνια. Φυσικά τα περισσότερα από αυτά παρουσιάστηκαν με θελκτικές για το τότε κοινό γυναίκες και δημιουργήθηκαν και ειδικές κατηγορίες προϊόντων όπου φάνηκαν τα απευθύνονται στις γυναίκες και στην σιλουέτα τους, αλλά πάλι σεξουαλικοποιώντας την τροφή. Αυτό από μόνο του είναι τεράστιο πρόβλημα γιατί δημιουργεί συνειρμικές εικόνες  και συνδέει πράγματα που δεν έχουν σχέση το ένα με το άλλο, δηλαδή την τροφή με την ερωτική επαφή, υποβιβάζοντας την ερωτική επαφή στο επίπεδο της βιολογικής ανάγκης. Είτε τρως σοκολάτα, είτε τρως γιαούρτι, είτε τρως καπνιστή γαλοπούλα , η ηδονική διάθεση είναι αυτή που κυριαρχεί στις διαφημίσεις και όχι η γεύση.

Αφού λοιπόν η Λάκτα μας έκανε αρεστό το προϊόν της μέσω της σεξουαλικοποίησης της σοκολάτας, εντάσσει στο marketing και την πολιτική ορθότητα,  χωρίς να υπάρχει σχέση της σεξουαλικής ταυτότητας και της σοκολάτας. Το κάνει επειδή μπορεί να το κάνει, επειδή το έκανε τόσα χρόνια χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για το πραγματικό νόημα των εικόνων, με αποτέλεσμα ο θεατής-καταναλωτής απλώς να επικροτεί ή να αποδοκιμάζει τις νέες διαφημίσεις. Βρίσκεται δηλαδή ακριβώς εκεί που τον χρειάζεται ο καπιταλισμός, συμμέτοχος πλήρως στο ψεύτικο νόημα της διαφήμισης. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως οι εταιρείες δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για τις ζωές των ανθρώπων και την δύσκολη καθημερινότητα των μειονοτήτων. Από την αρχή είχαν τον ίδιο στόχο - να πουλήσουν.

Τώρα ο διαφημιστικός κόσμος εκμεταλλεύεται και εμπορευματοποιεί τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα, όπως έκανε και παλιά αλλά μόνο με τα ετεροφυλόφιλα άτομα, με τέτοιο τρόπο ώστε βλακωδώς να σχολιάζουν κάποιοι πως αν το παιδί τους δει την διαφήμιση της Λάκτα θα γίνει γκέι. Το παιδί σας δεν θα γίνει τίποτα, ούτε το αξιακό του σύστημα θα κλονιστεί, όπως δεν ερωτεύτηκε ποτέ τρώγοντας Λάκτα. Το μόνο που κατάφερε είναι να δημιουργήσει μια ανύπαρκτη σύνδεση ανάμεσα στον ερωτικό κόσμο και την σοκολάτα, προς όφελος της Λάκτα φυσικά.

Είναι λίγο μπερδεμένη η σκέψη μου αλλά εν πάση περιπτώσει αυτή είναι. Και να κάνω και ένα προσωπικό σχόλιο εδώ. Είμαι υπέρ όλων των σεξουαλικών ταυτοτήτων και προσανατολισμών, υπέρ της ισότητας των φύλων και των μειονοτήτων όμως αδιαφορώ πλήρως για το οικονομικό και πολιτικό κόστος των εταιρειών για να κάνουν αυτά που κάνουν. Είναι υπεύθυνες σε μεγάλο βαθμό για την κοινωνική ανισότητα τόσο με τα έμφυλα προϊόντα τους όσο και με τα ηλίθια μηνύματα των προηγούμενων ετών. Δεν θα ξεχάσω την ιστορία τόσων δεκαετιών εξαιτίας μιας φαινομενικά σωστής διαφήμισης. Συγγνώμη Λάκτα αλλά δεν θα πάρω.

Υστερόγραφο 1: Πως να ερωτεύονταν άραγε οι άνθρωποι πριν την σοκολάτα;