ΟΙ ΑΘΕΑΤΟΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ
Σε ό,τι αφορά ορισμένους που σοκάρονται αυτήν την στιγμή ειδικώς, επειδή ολόκληρος συγγραφέας παιδικών βιβλίων δεν σέβεται την δημογραφική ομάδα στη οποία απευθύνεται, η οποία τον εμπνέει, την οποία θέλει να καθοδηγήσει ως άνθρωπος του πνεύματος, αλλά καταλήγει να ψυχαγωγείται με αποτρόπαιο υλικό εις βάρος των παιδιών, θα πρέπει να αστειεύονται.
Ο συγγραφέας Ναμπόκωφ έδωσε ο ίδιος τροφή στην αρρωστημένη φαντασία των παιδοβιαστών με την "Λολίτα", την 12χρονη που ερωτεύεται ο πατριός της, ο Κιούμπρικ την έκανε ταινία πριν 60 χρόνια (το 1962) και βγήκαν όχι στιγματισμένοι, αλλά δαφνοστεφανωμένοι ως πρωτοποριακοί δημιουργοί. Σύμφωνα με την Le Monde η Λολίτα είναι ένα από τα 100 καλύτερα βιβλία του 20ου αιώνα! Ποιοί την ψήφισαν στα 100 καλύτερα βιβλία; Τα εκατομμύρια παιδεραστών που κυκλοφορούν γύρω μας: οι προπονητές που ονειρεύονται ιδρωμένα κοριτσάκια, οι δάσκαλοι που ονειρεύονται άτακτες μαθήτριες που χρειάζονται πειθάρχηση και βέβαια πολλοί μεμονωμένοι ανεξάρτητοι ανώμαλοι, όπως π.χ. ο εγχώριος ανώνυμος συντάκτης της κριτικής της ταινίας σε μεγάλη εφημερίδα που έγραψε:
"Υπάρχει κάτι τρομερά προκλητικό στην Λολίτα του Κιούμπρικ, με το ΠΟΝΗΡΟ ΕΩΣ ΑΘΩΑ ΠΡΟΣΤΥΧΟ ύφος της έφηβης με τα κόκκινα γυαλιά και το γλιφιτζούρι στο στόμα".
Η γνώμη που διατυπώνει ο αρθρογράφος είναι δική του, ούτε του Κιούμπρικ, ούτε του Ναμπόκοφ. Άραγε είναι παιδεραστής ο ίδιος; Πού να ξέρουμε; Ξέρουμε πάντως ότι βρίσκει "πονηρό έως αθώα πρόστυχο το ύφος μιας 12χρονης που έχει το γλυφιτζούρι στο στόμα".
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου