Γιατί εξαφανίστηκαν οι "Ειδήσεις";

Πρόσφατα στις 9 παρά είκοσι το βράδι, το δελτίο ειδήσεων του Star είχε αυτήν την εικόνα: μια οθόνη χωρισμένη σε 6 παράθυρα, στην μέση η παρουσιάστρια με πολυετή θητεία στην δημοσιογραφία κι ολόγυρα οι καλεσμένοι, ειδικοί, ανταποκριτές, εγκληματολόγοι κλπ. Όλοι μαζί συζητούσαν έως το τέλος του προγράμματος για την Πισπιρίγκου που κατηγορείται πως δολοφόνησε το παιδί της. 

Γυρίζω σε άλλο κανάλι, ειδική ενημερωτική εκπομπή για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Περιμένω να τελειώσει, 10 λεπτά, 20, μια ώρα, ανταποκριτές, στρατιωτικοί, διεθνολόγοι, όλοι συνέχιζαν ακούραστα τις αναλύσεις πάνω σε λεπτομέρειες των λεπτομερειών, με χάρτες, με στρατιωτικούς όρους, με εκτιμήσεις κλπ. 

Το ξέρω πως τα κανάλια μπορούν να ασχοληθούν με ό,τι νομίζουν,  όμως πού πήγαν οι "Ειδήσεις"; Για ποιό λόγο τα ενημερωτικά δελτία περιορίζονται σε αυτά τα δύο θέματα; Είναι δημοσίου ενδιαφέροντος; Όχι, δεν είναι. 

Καταρχάς δεν είναι δημοσίου ενδιαφέροντος η παιδοκτονία. Είναι τραγωδία, είναι πρόβλημα, χρειάζεται διαλεύκανση και τιμωρία του ενόχου -εάν είναι παιδοκτονία- όμως είναι ένα θέμα που μπορεί να απασχολήσει τις αρμόδιες αρχές ή μια ιδιωτική συζήτηση, αλλά όχι τα δελτία ειδήσεων παρά μόνο ελάχιστα λεπτά -όταν υπάρχουν εξελίξεις. Δεν είναι δημοσίου ενδιαφέροντος διότι δεν έχει επίδραση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού. 

Έπειτα δεν είναι δημοσίου ενδιαφέροντος ο ίδιος ο πόλεμος της Ουκρανίας. Μας ενδιαφέρει από ανθρωπιστική πλευρά, θα πρέπει να αναφέρεται ενημερωτικά όποια τυχούσα εξέλιξη υπάρχει, αλλά όχι με τον εκτενή τρόπο που γίνεται τώρα -ιδιαιτέρως μια που δεν έχει κάτι διαφορετικό από άλλους πολέμους για τους οποίους δεν γίνεται καθόλου λόγος στις ειδήσεις. Δεν χρειάζεται να γίνουμε εμείς στρατιωτικοί αναλυτές και γεωγράφοι, να μάθουμε πού βρίσκεται το παραμικρό χωριό στην Ουκρανία και πού όλα τα δημόσια κτήρια στο Χάρκοβο, τι σημαίνει το Ζ πάνω στα τανκ και τι το άσπρο περιβραχιόνιο στους νεκρούς.  Αυτή η λεπτομερής ενημέρωση δεν προσθέτει τίποτα σε εμάς, ούτε συμβάλλει στο ελάχιστο στην επίλυση του προβλήματος του πολέμου. 

Τι είναι δημοσίου ενδιαφέροντος και θα έπρεπε να υπάρχει στα δελτία ειδήσεων; Μα, τα αυτονόητα, αυτά που απασχολούν τα 10.000.000 κατοίκων της χώρας: 1) οι συνέπειες του πολέμου -που είναι διαφορετικό θέμα από την διεξαγωγή του πολέμου, 2) οι δικές μας προϋπάρχουσες παθογένειες. 

Δημοσίου ενδιαφέροντος είναι οι τιμές στα καύσιμα και στην ΔΕΗ.

Η επισιτιστική κρίση που ήδη διαγράφεται στον ορίζοντα.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας που είναι ανοχύρωτο κι αδύναμο δυό ολόκληρα χρόνια μετά την εμφάνιση του κορονοϊού. 

Οι νέες προϋποθέσεις περί ορισμού του ανέργου στον ΟΑΕΔ που θα παρουσιάσουν εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους ως "μη άνεργους".

Η εξ αποστάσεως εργασία και εκπαίδευση που διαιωνίζονται, κι έχουν καταργήσει την οργανωμένη εργασία και την οργανωμένη εκπαίδευση που γνωρίζαμε. 

Η ανεξαρτησία ή όχι της Δικαιοσύνης. 

Η ανεξαρτησία ή όχι της ενημέρωσης. 

Η συρρίκνωση των δελτίων ειδήσεων σε αυτά τα δύο θέματα, την Πισπιρίγκου και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ίσως ευχαριστεί τον ηθικολόγο μέσα μας, καθώς και τον σούπερ-ντούπερ στρατιωτικό εξπέρ (παρά το ότι ακόμα και σήμερα ενδέχεται να μην μπορούμε να ζωγραφίσουμε το περίγραμμα της Ουκρανίας σε έναν παγκόσμιο χάρτη χωρίς σύνορα), πάντως φτωχαίνει πολύ τον δημόσιο διάλογο και τον έλεγχο της Εξουσίας. Στα δελτία έπρεπε να υπάρχουν οι Υπουργοί Ανάπτυξης, Εργασίας,  Υγείας, Παιδείας και οι δημοσιογράφοι να τους έχουν με την πλάτη στον τοίχο. 

Με την πλάτη στον τοίχο κυρίες και κύριοι διότι τα νομοσχέδια που υπογράφονται την ώρα που βρισκόμαστε σε ζωντανή σύνδεση με το κρεβάτι της Πισπιρίγκου στον Κορυδαλλό, είναι ανήκουστα. Κι εμείς δεν τα ακούμε, επειδή οι Ειδήσεις δεν τα λένε. 

Άραγε υπάρχει κάποιο οργανωμένο σχέδιο αποχαύνωσής μας; 

(Μελουζίν)