Η ΑΔΕΡΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ

 

Η είδηση μας λέει ότι ένας οδηγός στον Βόλο επιτέθηκε σε γυναίκα που δουλεύει στην καθαριότητα του Δήμου, όταν του ζήτησε να βγάλει το παράνομα παρκαρισμένο αυτοκίνητο του για να φύγει με το δικό της φορτηγάκι του Δήμου. Την έβρισε, εκείνη μπήκε στο αμάξι να προφυλαχτεί, αυτός μπήκε στην θέση του συνοδηγού κι αφού η γυναίκα του ξέφυγε με την επέμβαση περαστικών, ο δράστης επετέθη ΚΑΙ σε νεαρή που βιντεοσκοπουσε το περιστατικό.

Η Αστυνομία; Ήρθε, αλλά τον άφησε ελεύθερο. Ε, δεν την σκότωσε κιόλας, μόνο την χτύπησε. Στο κάτω κάτω ήταν και μεγάλο το θράσος της, ποια είναι αυτή που θα του πει να ξεπαρκαρει το παράνομα αυτοκίνητο του, παριστάνουν και τους τροχονόμους τώρα οι γυναίκες;

Οι άντρες οδηγοί και η βία τους εναντίον των γυναικών είναι θέμα που του αξίζει τουλάχιστον ένα βιβλίο με χίλιες σελίδες. Οι οδηγοί είναι βίαιοι και κατά των άλλων ανδρών, αλλά συγκρατούνται εν μέρει, ίσως επειδή ενδέχεται να ξεκινήσουν φασαρία και να βγουν ξυλοφορτωμενοι οι ίδιοι. Με τις γυναίκες δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, επομένως τα χέρια τους είναι λυμένα, το στόμα τους ξέφραγο και πιθανή ποινή αποκλείεται, γιατί οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άντρες - με τις ίδιες αντιλήψεις.

Η έμφυλη βία των οδηγών έχει ως δικαιολογία όχι πως οι γυναίκες τους προσπερνούν αλλάζοντας λουρίδα παράτυπα, ή στρίβουν χωρίς φλας, ή δεν σταματούν στο στοπ, ή περνάνε με κόκκινο (όπως οι άντρες οδηγοί), αλλά πως οι γυναίκες οδηγούν πολύ αργά και για αυτό γίνονται επικίνδυνες για τους άλλους.

Αυτή η δικαιολογία δεν ευσταθεί σύμφωνα με τον ΚΟΚ, κανένα δικαστήριο δεν θα την αναγνωρίσει ποτέ κι όμως ακούγεται συνεχώς από αντρικά χείλη, πιθανόν για να προσδώσει μειωμένη αντίληψη στον γυναικείο εγκέφαλο.

Από την μεριά μας έχουμε να πούμε ότι έως σήμερα οι άντρες που σκοτώθηκαν ή έμειναν ανάπηροι επειδή έτρεχαν είναι άπειροι, επομένως πρέπει να ερευνηθεί ποιος οδηγεί σωστά και ποιος λάθος.

Οι οδηγοί φυσικά δεν προβαίνουν σε έμφυλη βία μόνο κατά των γυναικών οδηγών αλλά και κατά των πεζών γυναικών. Τους ενοχλούν οι γυναίκες που πάτησαν το κουμπί για κόκκινο στο φανάρι των πεζών, αυτές που περνάνε σπρώχνοντας το καρότσι της λαϊκής ή του μωρού, αυτές που τους φωνάζουν όταν παρκάρουν πάνω στην επικλινή ράμπα στις γωνιές του δρόμου, κι ασφαλώς εκείνες που βρίσκονται στην στάση του λεωφορείου και δεν παραμερίζουν ώστε οι οδηγοί να παρκάρουν "ένα λεπτό" ως πού να κατέβουν για να πάρουν ένα εσπρέσσο. Έχω αφηγηθεί παλιότερα το περιστατικό με εκείνον που με έβρισε γιατί δεν έφευγα από το ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ώστε να παρκάρει. Παρόμοιο είναι κι αυτό της σημερινής είδησης.

Ο λόγος για όλη αυτή την βία των ανδρών οδηγών κατά των γυναικών οδηγών και πεζών είναι ένας, ο ίδιος: το εμφυλο. Είναι άντρες, η οδήγηση είναι κληρονομικό τους προνόμιο, οι δρόμοι ο χώρος που θα δείξουν ότι όχι μόνο κληρονόμησαν σαν τους χαζο-βασιλιάδες αλλά τους αξίζει το προνόμιο, για αυτό όταν βλέπουν γυναίκα που σε κάτι εμποδίζει την οδήγηση τους ή ΘΑ μπορούσε να την εμποδίσει αν έκανε αυτό κι εκείνο, αρχίζουν να παραφέρονται. Απεναντι τους βρίσκεται γυναίκα, ενώ δεν έπρεπε να βρίσκεται τίποτα άλλο εκτός από άντρα. Η οδήγηση έπρεπε να παραμείνει κλαμπ αντρικό. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος.

(Μελουζίν)