Ο Θεός των γιατρών κι ο Θεός των πιστών.

Σήμερα εμφανίστηκε αυτή η είδηση στα δελτία ειδήσεων: Ο Μητροπολίτης Κοσμάς που δεν έχει κάνει εμβόλιο και δεν φορούσε μάσκα, πρόσφατα νόσησε από κορονοϊό. Παρέμεινε σπίτι του (όπως οι περισσότεροι που κόλλησαν κορονοϊό) κι όταν η υγεία του επιδεινώθηκε, αρνήθηκε να νοσηλευτεί. Το στενό του περιβάλλον κάλεσε το ΕΚΑΒ κι ο Μητροπολίτης συνέχισε να αρνείται ακόμα κι όταν είδε το ασθενοφόρο. Τελικά αυτήν την στιγμή που μιλάμε, βρίσκεται διασωληνωμένος στο νοσοκομείο. 

Αφήνω τελείως έξω από την συζήτηση το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης δεν ήθελε να διασωληνωθεί αλλά τελικώς διασωληνώθηκε, ενώ ταυτοχρόνως υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε ράντζα έξω από τις ΜΕΘ και θέλουν να μπουν μέσα. Συζητάω μόνο την υποχρεωτικότητα της διασωλήνωσης.  
 

Η στάση όλων των εμπλεκομένων, του θεράποντος ιατρού και γενικώς της ιατρικής κοινότητας στο θέμα της αναγκαστικής νοσηλείας των ασθενών είναι τουλάχιστον αυταρχικής φύσεως.Των γιατρών όμως είναι και εξόχως υποκριτική, ειδικώς στην περίπτωση των ασθενών που όπως ο Μητροπολίτης, αφήνονται στα χέρια του Θεού. Το λέω αυτό διότι γνωρίζω από προσωπική εμπειρία ότι οι γιατροί επικαλούνται οι ίδιοι τον Θεό και μεταφέρουν όλη την ευθύνη της επιβίωσης του ασθενούς στον Θεό, συνεχώς. "Είναι στα χέρια του Θεού". Πόσοι από εμάς δεν το έχουμε ακούσει αυτό για συγγενείς μας ή τον εαυτό μας; 

Η ιατρική κοινότητα επομένως πρέπει να μας εξηγήσει, είναι άλλος ο Θεός που επικαλείται η ίδια κι άλλος αυτός που εξαρχής επικαλέστηκε ο Μητροπολίτης; 

Οφείλει ο καθένας μας πρώτα να υποταχθεί στην ιατρική κοινότητα και μετά με την έγκριση των γιατρών να παραπεμφθεί στον Θεό, ή επιτρέπεται να αφεθεί στον Θεό από την αρχή  αφού το επιθυμεί;  

Η βούληση των γιατρών έχει προτεραιότητα έναντι της βούλησης του ασθενούς; 

Έχουμε αναγνωρίσει στους γιατρούς το δικαίωμά να αποφασίζουν για την ζωή των άλλων και για το σώμα των άλλων;

Έχει ακόμα δικαίωμα ο άνθρωπος να πεθάνει -εάν υποθέσουμε ότι ο θάνατός είναι βέβαιος χωρίς νοσηλεία- ή δεν επιτρέπεται να πεθάνει;

Έχει ακόμα δικαίωμα ο πιστός να πιστεύει στον Θεό κι όχι στην ιατρική κοινότητα;

Έστω ότι Θεός δεν υπάρχει κι η ύπαρξη του Θεού είναι μια πλάνη. Έχει δικαίωμα ο άνθρωπος να πλανάται, να ζεί σύμφωνα με την πλάνη του και να  πληρώνει τις συνέπειες αυτός ο ίδιος, ναι ή όχι; 

 

 

(Μελουζίν)