ΠΟΙΟΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΤΑ ΕΡΓΑ;

 

Διάβασα πρόσφατα την παρακάτω είδηση: δυό κορίτσια στην Αμερική, η Μπλαίρ 9 χρονών και η Μπριάν 11 χρονών παρατήρησαν σε έργα οδοποιίας ότι η προειδοποιητική πινακίδα έγραφε "ΑΝΤΡΕΣ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑ" το αντίστοιχο δικό μας 'ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΡΓΑ". Έψαξαν στο ίντερνετ για την ιστορία της πινακίδας που έμαθαν ότι οι εργασιακές πινακίδες που προσδιορίζουν το φύλο έχουν απαγορευτεί, δηλαδή η πινακίδα έπρεπε να λέει "ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑ". Διαμαρτυρήθηκαν με γράμμα στον Δήμο και η Δήμαρχος αμέσως ήρθε σε επαφή με τον εργολάβο κι η πινακίδα αφαιρέθηκε. Στην συνέχεια τα δυό κορίτσια τιμήθηκαν για την εγρήγορσή τους σε μια τελετή που είχε επιστάτριες έργων, αστυνομικίνες κλπ, δηλαδή γυναίκες που εργάζονται σε τομείς γενικώς ανδροκρατούμενους.

 

Αυτή η είδηση σε γενικές γραμμές ακούγεται σωστή. Αληθεύει ότι πολλοί εργασιακοί τομείς έχουν τίτλους για τις θέσεις εργασίας κατάλληλους για άντρες και στερούνται το θηλυκό γένος, παρά το ότι σήμερα υπάρχουν γυναίκες που δουλεύουν σε αυτούς τομείς. Η λέξη "ψαράς" στα ελληνικά και στα αγγλικά (fisherman) είναι κατάλληλη για άντρα, μια γυναίκα δεν ακούει το φύλο της σε αυτήν. Επομένως σε αυτούς τους εργασιακούς τίτλους πρέπει ή να επινοηθεί το θηλυκό τους, ή να καταργηθούν και να αντικατασταθούν με άλλο τίτλο ουδέτερο ως προς το φύλο. Μέχρι εδώ λοιπόν, όλα σωστά. 

 

Δεν είναι όμως σωστό το συγκεκριμένο περιστατικό από το οποίο πήραν αφορμή τα δυό κορίτσια.  Στα έργα οδοποιίας όλοι οι εργάτες είναι άντρες - κι εκεί κι εδώ και στην Σαουδική Αραβία και στην Κίνα και παντού. Γενικότερα στις χειρότερες δουλειές, στις πιο σκληρές, στις πιο απάνθρωπες, σε εκείνες που έχουν θανατηφόρα ατυχήματα, π.χ. στα ορυχεία, στις πετρελαιοπηγές, στις οικοδομές, στο φόρτωμα-ξεφόρτωμα στα λιμάνια, στους στύλους κινητής τηλεφωνίας κι ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσεως, αυτοί που δουλεύουν είναι άντρες. Επομένως εκεί οι επιγραφές "men at work" περιγράφουν με ακρίβεια την αλήθεια. Δεν έχει κανένα νόημα να αρνούμαστε την αλήθεια. Δεν είναι στόχος του φεμινισμού (τουλάχιστον) να σβήσει την παρουσία των ανδρών από τα κιτάπια του πολιτισμού μας, ειδικώς μια που είναι τόσο χρήσιμοι. Νομίζω πως όχι μόνο εγώ αλλά όλοι είμαστε ευγνώμονες που υπάρχει 24 ώρες την μέρα κι 7 μέρες την βδομάδα, νερό, τηλέφωνο, ρεύμα, εμπορεύματα που πηγαινοέρχονται στην υφήλιο σε μεγάλα κοντέινερ, δηλαδή όλα αυτά που γίνονται από άντρες.  

 

Οι εργάτες βέβαια που βρίσκονταν στα έργα, είδαν την πινακίδα να αλλάζει κι έμαθαν γιατί, δεν πρόκειται να παρεξηγήσουν δυο μικρά κοριτσάκια 9 κι 11 χρονών. Μπορούν όμως να παρεξηγήσουν την μάνα των κοριτσιών που δήλωσε για τα παιδιά της: "Είμαι υπερήφανη για την ενσυναίσθησή τους για τους άλλους και για το ότι κατάφεραν να φανταστούν πώς αισθάνονται οι γυναίκες βλέποντας μια τέτοια πινακίδα". Το καθήκον της ήταν να μην επιτρέψει στα κορίτσια να χρησιμοποιήσουν το πρόσχημα της νομιμότητας για να σβήσουν την λέξη ΑΝΤΡΑΣ από τον δημόσιο χώρο, κι αυτό μετά να το παρουσιάσουν ως φεμινιστική νίκη.  Υπάρχουν αρνητικά των ανδρών με τα οποία μπορούν να ασχοληθούν τα κοριτσάκια που μπαίνουν στον φεμινισμό, π.χ.  να διαμαρτυρηθούν στους δασκάλους για τις γυμνές φωτογραφίες που τους ζητούν οι συμμαθητές τους. Η πινακίδα στον δρόμο που ταιριάζει με ό,τι πραγματικά βλέπει το μάτι, δεν χρειάζεται διαμαρτυρία. 

 

Ας επικεντρωθούμε στα σημαντικά κι ας αποτρέψουμε τα κοριτσάκια από τις σαχλαμάρες. 

(Melusine)