ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΖΕΙ, ΑΦΗΓΕΊΤΑΙ

 

Για εκατοστή φορά σε είδηση γυναικοκτονίας, διαβάζουμε αυτές τις παραπλανητικές περιγραφές περί δράστη που τον τύφλωσε το πάθος κι ο έρωτας, γι αυτό ξεκλήρισε μια οικογένεια (δυό παιδιά 17 και 23 χρονών νεκρά, η μάνα χαροπαλεύει) κλπ.

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί το αίσθημα ιδιοκτησίας ορισμένων ανδρών προς τις συντρόφους τους, καταλήγει ξανά και ξανά να μεταμφιέζεται και να του δίδονται τίτλοι τιμητικοί, όπως "πάθος" κι "έρωτας".  Γιατί ο κάθε δημοσιογράφος δεν λέει την αλήθεια, απλή και ξερή, όχι μόνο όπως την βλέπουμε όλες εμείς που έχουμε υποφέρει από τους απειλητικούς πρώην, αλλά κι όπως την βλέπουν οι δικαστές που δικάζουν τις δολοφονίες γυναικών; Ποιός είναι ο σκοπός αυτών των κειμένων εκτός από το να παραπλανήσουν την Κοινωνία, παρουσιάζοντάς το μίσος των ανδρών προς τις γυναίκες, ως έρωτα;  

Ενδέχεται ο σκοπός των συντακτών να μην είναι η παραπλάνησή μας και η απόδοση ελαφρυντικών στον εκάστοτε δράστη, αλλά πραγματικά να διατυπώνουν την γνώμη τους; Τότε, να γράψουν κείμενα αναλυτικά και να την αναπτύξουν. Να δούμε πώς θα μας πείσουν ότι η πράξη της δολοφονίας μπορεί να οφείλεται σε μίσος όσο και σε αγάπη. 

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να βγάλουν τον σκασμό όσοι γράφουν άρες- μάρες κουκουνάρες και να σκεφτούν λίγο τα δεδομένα των δολοφονιών και των κακοποιήσεων. Δεν είναι εντυπωσιακό ότι οι δολοφονίες λόγω "ερωτικού πάθους" έχουν παγκοσμίως άντρες δράστες και γυναίκες θύματα; Από το σύνολο της παραβατικότητας πάνω στα σώματα δεν έχουμε μια ισχυρή ένδειξη ότι το όριο του επιτρεπτού και του απαγορευμένου  επί του σώματος του Άλλου είναι διαφορετικό για άντρες και γυναίκες; Τι πρέπει να γίνει ώστε να συνειδητοποιήσουν τα ΜΜΕ ότι δεν είναι ο έρωτας που ωθεί τους δράστες αλλά η Πατριαρχία, ο μισογυνισμός κι ο δικαιωματισμός; Μήπως πρέπει να ξανακατέβη ο Μωυσής από το όρος Σινά με πέτρινες πλάκες που θα γράφουν ειδικά "ου φονεύσεις την σύντροφό σου"; Το λέω γιατί δεν φαίνεται να γίνεται αντιληπτό ότι το απλό "ου φονεύσεις" περιλαμβάνει και την γυναίκα του καθενός, αυτή εξαιρείται.

Είχα ακούσει κάποτε τον Κρίς Ροκ σε standup comedy να λέει:
"Δεν σας κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν τόσες ιστορίες για παλαβές πρώην συζύγους κι ερωμένες που χάραξαν το αυτοκίνητο του άντρα, που  έσκασαν τα λάστιχα του εραστή, που πέταξαν όλα του τα ρούχα στα σκουπίδια,  αλλά δεν υπάρχουν καθόλου ιστορίες για παλαβούς πρώην συζύγους κι εραστές; Ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι γυναίκες δεν επιζούν ώστε να αφηγηθούν τις ιστορίες". 
 
 Women don't live to tell about it.  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ή ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ;

ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΣΤΟΧΟ

AN UNSOLICITED DICK-PICK