Ταξίδι στην Tinderland

 Τι είναι το Tinder; Είναι ένας διαδικτυακός τόπος γνωριμιών, κατά κύριο λόγο ερωτικών. Οι υποψήφιοι βάζουν μια φωτογραφία τους, ορισμένα στοιχεία για τον εαυτό τους, κάποια δεδομένα γι αυτούς που θα ήθελαν να γνωρίσουν και μπροστά τους ανοίγεται μια ατέλειωτη σειρά από φωτογραφίες. Όποιος τους αρέσει τον σπρώχνουν προς τα δεξιά (στα υπόψην), όποιος δεν τους αρέσει προς τα αριστερά, στον κάλαθο των αχρήστων. Απο εκεί και πέρα εάν και οι ίδιοι άρεσαν σε όσους προτίμησαν, προχωράνε σε στενότερη γνωριμία μέσω ιντερνετικής συζήτησης, από κοντά επαφής κλπ. 

Το Tinder είναι δημοφιλές καταρχάς διότι είναι ένα ακόμα κόλπο της τεχνολογίας  σαν το e-food  και το e-shoping που σου γλυτώνει χρόνο. Αυτό είναι καλό, ειδικώς αν ψάχνεις για κάτι πολύ ελαφρύ, π.χ. σεξ. Είναι επίσης κατάλληλο για τους ανθρώπους που έχουν πολύ ειδικά γούστα, μπορείς να γράψεις τι θέλεις και να βρεις αυτούς τους λίγους που υπάρχουν με το ίδιο γούστο με εσένα -χωρίς να ψάχνεις με ατέλειωτες διστακτικές συζητήσεις ανάμεσα σε όσους γνωρίζεις. Ομως περισσότερο από όλα είναι δημοφιλές επειδή διαφημίζει τον εαυτό του αναφέροντας τα θετικά του "ένας τόπος με 1.000.000.000. χρήστες" (δισεκατομμύριο), υποσχόμενο  αόριστα ότι στην πλατφόρμα του θα βρείς το ταίρι που θέλεις, όπως το θέλεις, για ό,τι θέλεις. Αλίμονο αν δεν το βρεις κι εκεί, όλη η υφήλιος είναι στα πόδια σου.

Εγώ δεν χρησιμοποιώ το Tinder, όμως έχω αρχειοθετήσει στην σκέψη μου αρνητικές εξομολογήσεις ανθρώπων που το Tinder τους βλάπτει,  γι αυτό σας εκθέτω τα 3 σοβαρότερα μειονεκτήματά του, που παρατηρούνται στην πλειοψηφία των χρηστών του και περνάνε γενικώς ασχολίαστα. 

1) Μοιράζει τις πιθανότητες επιλογής άνισα μεταξύ ανδρών και γυναικών, επειδή στηρίζεται κυρίως στην εικόνα. Γνωρίζουμε από την πραγματική ζωή ότι οι άντρες σπάνια γίνονται επιθυμητοί για τη εμφάνισή τους. Αυτα που κάνουν έναν άντρα επιθυμητό έστω και για απλό σεξ, είναι ένα σύνολο από πράγματα, το χιούμορ του, η ευφυία του, οι καλλιτεχνικές τάσεις, οι πολιτικές του πεποιθήσεις. Οι πολιτικές του πεποιθήσεις  μετράνε ακόμα και για σκέτο σεξ; Ναι, ασφαλώς. Μερικές γυναίκες δεν θέλουν όχι να τις ακουμπήσει, αλλά ούτε να τις σκεφτεί άντρας αντίθετων πολιτικών πεποιθήσεων. Ολα αυτά τα πράγματα δεν φαίνονται στο Tinder, γι αυτό με εξαίρεση τους κούκλους, οι υπόλοιποι έχουν σοβαρές πιθανότητες να μείνουν σε αναμονή επί καιρό, μαζεύοντας πίκρα μέσα τους κι αποκτώντας εμμονές. Γνωρίζω άντρα που έμεινε στην πλατφόρμα επί 6 μήνες επιλέγοντας δεκάδες γυναίκες ο ίδιος, χωρίς ούτε μία να τον διαλέξει. Μπορούμε να μπούμε στην θέση του; 

2) Το Tinder μοιράζει 2η φορά τις πιθανότητες επιλογής άνισα, μεταξύ των ανθρώπων του ίδιου φύλου, ανάλογα με το πόσο φωτογενής είναι ο καθένας. Απο κοντά οι άνθρωποι μπορούν να γίνονται σέξι ακόμα κι από τον τρόπο που μιλάνε, ή που κοιτάνε. Μπορεί να γίνουν ελκυστικοί επειδή δίνουν βοήθεια σε ένα βρώμικο άστεγο. Χωρίς τον Tinder ο καθένας που δεν είναι όμορφος γνωρίζει μόνο πόσο λίγα άτομα τον επιθυμούν. Με το Tinder, βεβαιώνεται για το πόσοι πολλοί ΔΕΝ τον επιθυμούν και βεβαιώνεται (ψευδώς) ότι στην ζωή το παν είναι η ομορφια, πράγμα τελείως καταρρακωτικό  για την αυτοεκτίμηση και αποθαρρυντικό για όλες τις προσπάθειες εσωτερικής καλλιέργειας. Εχω μια συνάδερφο που δεν κατάφερε τίποτα στο Tinder επί καιρό και πέρσι έκανε πλαστική εγχείριση στην μύτη της. Νομίζω ότι το Tinder την έκανε να δώσει σημασία στην μύτη της ή τέλος πάντων, ότι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. 

3) Επειδή είναι μοντέρνο κόλπο, της Τεχνολογίας,  απευθύνονται σε αυτό άτομα που δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν, π.χ. μια γνωστή μου φοιτήτρια που τώρα βρίσκεται στο 1ο έτος στο Πανεπιστήμιο. Το Πανεπιστήμιο είναι αντρολίβαδο, κάθε μέρα συναντάς 200, 300, 400 συνομήλικούς σου άντρες. Το μόνο που πρέπει να κάνεις για να τους γνωρίσεις είναι να τους μιλήσεις ή να απαντήσεις όταν σου μιλάνε αυτοί. Ναι, το ξέρω ότι υπάρχουν κοπέλες και αγόρια που ντρέπονται, αλλά αυτήν την κοινωνική δεξιότητα της πρώτης επαφής με τους άλλους, πρέπει να την αποκτήσουμε γιατί την χρειαζόμαστε γενικά στην ζωή, για όσο ζούμε- εκτός αν σκοπεύουμε να γνωρίζουμε ανθρώπους μόνο μέσω Tinder, ισόβια.

Συμπέρασμα; Το Tinder διαφημίζει τον εαυτό του ως έναν παράδεισο που σου προσφέρει εκατομμύρια επιλογές. Στην πραγματικότητα μόνο το 1,6% των χρηστών του κάνουν μια πρώτη κοντινή επαφή, κι από αυτούς το 10% συνεχίζουν σε δεύτερο ραντεβού., επομένως ΜΟΝΟ  1,6 άνθρωποι στους χίλιους βρίσκουν μια κάποια άκρη. Με αυτόν τον τρόπο μεταφράζεται για 998,4 ανθρώπους στους χίλους στην διαπίστωση πως όπου κι αν είναι ο Παράδεισος, εσύ δεν περιλαμβάνεσαι. Κι αυτό, δεν είναι καθόλου ωραίο. 

(γράφει η Melusine)

(λεπτομέρεια από πίνακα του Edward Hopper)