Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Μια καινούργια  εξαγγελία της κυβέρνησης για τα σχολεία θα δει το φως της ημέρας σήμερα (με διάγγελμα και όλα τα σχετικά της show business), η οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες θα ανακοινώνει το άνοιγμα των σχολείων στις 7 Δεκεμβρίου 2020, σταδιακά κλπ. Οι εικασίες των γονιών είναι ότι το άνοιγμα θα κρατήσει 11 μέρες, ως τα Χριστούγεννα και μετά τα σχολεία πάλι θα κλείσουν ως το Πάσχα κλπ.  

Ολα αυτα είναι πασαλλείματα, ή (για να είμαστε κοσμικοί κι ευπρεπείς) ημίμετρα. Είναι ημίμετρα διότι υπάρχει αυτή η φωτογραφία, τα 5 παιδιά σε ένα χωριό που προσπαθούν να κάνουν τηλε-μάθημα, ακουμπώντας 2 κινητά σε μια κολοκύθα, πάνω στο τραπέζι του καφενείου. Εκτός από το ότι το μάθημα χρειάζεται δασκάλους, ζωντανή παρουσία εκείνον που θα σκύψει από παιδί σε παιδί ξεχωριστά και θα του δώσει βοήθεια ανάλογα με την συγκεκριμένη ανάγκη του κάθε παιδιού, δεν έχουμε καν εξασφαλίσει ότι έχουν όλοι οι μαθητές πρόσβαση στο τηλεμάθημα. 

Τι δεν θα ήταν ημίμετρο; Μια γενναία απόφαση. Να βγει η κυβέρνηση τον Ιούνιο και να πει ότι για όλους τους μαθητές η σχολική χρονιά ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Όλοι, σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, θα ξαναπαρακολουθήσουν, αυτήν την φορά από κοντά, τα μαθήματα της χρονιάς που πέρασε. Να μάθουν τα γράμματα που πρέπει, από αυτόν που ξέρει να τους τα πει (τον δάσκαλο) και να τα μάθουν σωστά.

Μπορώ να φανταστώ αυτούς που διαβάζοντας την παραπάνω παράγραφο διαμαρτύρονται λέγοντας ότι αυτή η ιδέα είναι πολύ πιο εξωφρενική από το ανοιγόκλεισμα  των σχολείων, την τηλε-εκπαίδευση κλπ. Ενας χαμένος χρόνος χαμένος από την ζωή τόσων ανθρώπων; Ναι, ασφαλώς, ένας χρόνος χαμένος. Αφού αυτό που έτυχε ήταν πρωτοφανές και μη προβλεπόμενο, η λύση του πρέπει να είναι επίσης πρωτοφανής και μη προβλεπόμενη. Στην ανθρωπότητα, ανά κοινωνία κι ανά στιγμή έχουν συμβεί πολύ χειρότερα πράγματα, π.χ Πόλεμοι. Όλη η ζωή μπήκε στον γύψο. 

Γιατί αυτή η επανάληψη της σχολικής χρονιάς είναι μια λύση δίκαιη; Επειδή ο πολιτισμός μιάς χώρας μετριέται με τις ευκαιρίες που δίνει στα ΜΗ προνομιούχα μέλη της. Δεν πρέπει να χαράζουμε εκπαιδευτική πολιτική και ειδικά για τις ηλικίες από 6-15 χρονών που στην χώρα μας λέγεται "Υποχρεωτική εκπαίδευση", με βάση αυτούς που έχουν κομπιούτερ, θα πληρώσουν δασκάλους για ιδιαίτερα ή φοιτούν στα ιδιωτικά σχολεία. Η εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να χαράσσεται με βάση τα παιδιά της φωτογραφίας. Αυτά τα παιδιά πρέπει να έχουν μια μίνιμουμ προστασία από όλη την κοινωνία,  ώστε να μάθουν τα μαθήματα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Να ξεκινήσουν στην ζωή κάπως ίσα με τους άλλους. Να έχουν την ευκαιρία να γίνουν τσοπάνηδες ΜΟΝΟ αν το επιθυμούν στα 18.

Κι αυτό, δηλαδή η επανάληψη της σχολικής χρονιάς πρέπει να γίνει εδώ, στην Ελλάδα, ακόμα κι αν δεν γίνει πουθενά αλλού. Γιατί; Επειδή εδώ επινοήθηκαν τα γράμματα. Στην χώρα μας επινοήθηκε το αλφάβητο, τα σύμβολα που αντιστοιχούν σε ήχους κι όχι σε ιδέες ( τα ιδεογράμματα).  Εδώ μάθαμε πώς να ταιριάζουμε τους ήχους και να φτιάχνουμε λέξεις που μιλάνε για το 1/3 μιάς ευθείας, αντί για  ολόκληρη την ευθεία γενικώς. Εχει διαφορά η συζήτηση για την τριχοτόμηση κάποιου πράγματος, από την συζήτηση για το πράγμα. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας, μας κληροδότησαν την κληρονομιά της λεπτομερούς συζήτησης. Εμείς που είμαστε απόγονοί τους πρέπει να φροντίσουμε όλοι στην χώρα να αποκτήσουν τα εργαλεία που χρειάζονται ώστε να συνεχιστεί αυτή η κληρονομιά -δηλαδή τα Γράμματα. 

Είμαστε Έλληνες ή δεν είμαστε;