Το εγχειρίδιο του καθημερινού Αντάρτη πόλης (του Γιώργου Κτενά)

Πρόσφατα, ένα καινούργιο μικρό βιβλίο κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, με τίτλο "το εγχειρίδιο του καθημερινού αντάρτη πόλης" του συγγραφέα Γιώργου Κτενά. Απευθύνεται στους πολίτες που ενδιαφέρονται για την ανατροπή όλων των παθογενειών της κοινωνίας μας, τόσο σε αυτούς που θέλουν να ζήσουν εδώ και τώρα καλύτερες μέρες, όσο και σε εκείνους που έχουν στον νου τους τις μέρες των επόμενων γενιών, των ανθρώπων που τώρα γεννιούνται.

Ο τίτλος θυμίζει το θρυλικό βιβλίο του 1969 "το εγχειρίδιο του αντάρτη πόλεων" του βραζιλιάνου επαναστάτη και πολιτικού Κάρλος Μαριγκέλα και προφανώς εμπνέεται από αυτό, αφαιρώντας όμως τον ένοπλο αγώνα από το σκεπτικό του και αντικαθιστώντας τον με τις πρακτικές της άμεσης Δημοκρατίας, όπως μας τις ανέλυσε ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Ναι, ο Γιώργος Κτενάς είναι ένας ειρηνικός άνθρωπος, όμως υπάρχει τρόπος ο σημερινός πολίτης να είναι ταυτόχρονα και αντάρτης και ειρηνικός; Ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως υπάρχει  και είναι η συμμετοχή του πολίτη στην κοινωνική διαδικασία και την συνδιαμόρφωση του κοινωνικού γίγνεσθαι, γι αυτό από την αρχή ως το τέλος του βιβλίου εστιάζει  στον πυρήνα της προβληματικής κοινωνίας μας που παντού και πάντα προκρίνει την ανάθεση κι όχι την συμμετοχή μας στην λήψη των πολιτικών αποφάσεων.

Το εγχειρίδιο του καθημερινού Αντάρτη πόλης είναι χωρισμένο σε τρία κύρια κεφάλαια που εξετάζουν μέσα από μικρότερα κείμενα και πολλές υποδείξεις αντίστασης -εφαρμόσιμες στην καθημερινότητα- τα εξής θέματα:

α) το αρνητικό φαντασιακό, δηλαδή τους τρόπους με τους οποίους νομιμοποιείται το καθεστώς στο κεφάλι μας, τόσο το ίδιο το Κράτος, όσο και η εξουσία της Εκκλησίας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εδώ εμείς οι ενεργοί πολίτες είναι καταρχάς να μην αναγνωρίσουμε την αυθεντία κανενός πάνω μας, του πολιτικού, του ειδικού, του πολύ γραμματισμένου κι ασφαλώς του παπά. Αμέσως μετά πρέπει να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους υπόλοιπους, κυρίως αρνούμενοι να γίνουμε κι εμείς με την σειρά μας οι καταπιεστές τους.

β)την εποχή της ασημαντότητας, δηλαδή την δική μας που βασιλεύει η τηλεόραση και η υπερκατανάλωση, πληροφοριών, εμπορευμάτων και σωμάτων. Ο αντάρτης πόλης πρέπει να επιδιώξει μια ζωή με πιο αργούς ρυθμούς, μακροπρόθεσμα βιώσιμες πρακτικές κατανάλωσης,  με περισσότερο ελεύθερο χρόνο  και στενή προσωπική επαφή με τους συνανθρώπους του. 

γ)την επιτομή της συνθετικής διαδικασίας και δημιουργίας, δηλαδή την συμμετοχή μας σε συλλογικότητες και σε ομάδες πολιτικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος αφού πάντα της οικονομικής κρίσης προηγείται η κρίση πολιτισμού. Η φαντασία και η τόλμη μπορούν να γίνουν οι οδηγοί του σύγχρονου αντάρτη πόλης για μια ποιοτική ζωή υψηλού επιπέδου, εάν τις καλλιεργήσει μαζί με άλλους κι αν προσφέρει στα παιδιά και τους νέους την ευκαιρία να καλλιεργήσουν την δική τους φαντασία και τόλμη.

Το βιβλίο -όπως είπα- είναι μικρό, όμως περιέχει αρκετές συμβουλές αντίστασης στην αλλοτρίωση που μας επιβάλλεται από τα πάνω, που μπορούν να φανούν χρήσιμες στον καθέναν. Οπως λέει κι ο Γιώργος Κτενάς: "Γίνεται σοφός εκείνος που ψηφίζει κάθε μέρα και ψηφίζει με τον τρόπο της ζωής του". 

(κείμενο και φωτό Melusine)