Για το χάλι στην παιδεία φταίει το Κεφάλαιο και η Πατριαρχία;

Πριν από λίγες μέρες σε μαθητική διαμαρτυρία που έγινε στην Κέρκυρα, ακούστηκε  το πρωτάκουστο σύνθημα: "οι πρόσφυγες δεν φταίνε για το χάλι στην παιδεία, φταίει το Κεφάλαιο και η Πατριαρχία". (βίντεο)  Εγώ δεν είμαι μαθήτρια στην Κέρκυρα και δεν γνωρίζω πραγματικά τι σκέφτηκαν οι μαθητές που επινόησαν το σύνθημα, μπορώ όμως να πω δυο τρεις τρόπους με τους οποίους η Πατριαρχία συνεισφέρει στο χάλι της παιδείας. 

Ας ξεκινήσουμε από το ουσιώδες (που υπήρχε ως διδακτέα ύλη και στο παλιότερο βιβλίο Κοινωνιολογίας του Βασίλη Φίλια): το σχολείο είναι πριν από όλα ένας θεσμός κοινωνικοποίησης, έχει δηλαδή ως σκοπό του όχι τόσο να προσφέρει κάποια παιδεία στον άνθρωπο, όσο να τον εντάξει στο αποδεκτό για την κοινωνία σύστημα. Το δικό μας το σχολείο εδώ και πολύ καιρό προωθεί ένα παλαιολιθικό πατριαρχικό μοντέλο φιλήσυχου και νομοταγούς ανθρώπου, διδάσκοντας καταρχάς στους μαθητές την υποταγή στην ιεραρχία ("όταν μιλάει ο δάσκαλος, ποτέ δεν θα μιλάμε", που λέει και το τραγούδι), αφαιρώντας τους την ευκαιρία για συμμετοχή και συνδιαμόρφωση έστω και στο ελάχιστο του μαθήματος. Στην συνέχεια προχωράει με στείρες γνώσεις ακαδημαϊκού προσανατολισμού, παραλείποντας μαθήματα απαραίτητα για την ψυχοσωματική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να δημιουργεί ανθρώπους αδρανείς ως πολίτες, που αρπάζονται από ό,τι βρίσκεται στο ίντερνετ κι από τυχαία γεγονότα εντυπωσιακά, για να φτιάξουν ένα αξιακό πλαίσιο επί του οποίου θα στηρίξουν την ζωή τους. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πολλοί από αυτούς να μετατρέπονται σε α-πολίτικα όντα,  βαθειά χωμένα στα σεξιστικά στερεότυπα -μια που αυτό είναι που περισσεύει στο ίντερνετ. 
Τι παραλείπει το σχολείο;

1) ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΡΗΣΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ

α)τα οικοκυρικά, οικιακά. Δεν απαιτείται κάποιο σπουδαίο κόστος για να φτιαχτεί μια κουζίνα, που θα έχει μαζί εγκατάσταση για πλύσιμο κλπ, αλλά και να απαιτείται, απλούστατα πρέπει να γίνει. Όλα τα παιδιά στο σχολείο έπρεπε να μαθαίνουν πώς σιδερώνουμε, πώς πλένουμε τα πιάτα, πώς ξεχωρίζουμε τα υφάσματα στα ρούχα, πώς καθαρίζουμε το σπίτι, πώς φτιάχνουμε πέντε απλά φαγητά. Αυτή η απλή γνώση που δεν χρειάζεται καμία ειδική ικανότητα, βοηθάει το αγόρι και το κορίτσι να είναι αυτοδύναμα, να μην εξαρτώνται από άλλους για όλα τα μικρά τίποτα της καθημερινότητας και τα καθιστά ικανά να ζήσουν μόνα τους, χωρίς δεκανίκια "υπηρετικού προσωπικού" από τα 18 και μετά, είτε τους τύχει να σπουδάσουν σε άλλη πόλη, είτε διαλέξουν την άμεση εργασία κι επιθυμούν να μείνουν μόνα τους. Φυσικά αυτές οι γνώσεις χρειάζονται από εκεί και πέρα σε όλη τους την ζωή και καθιστούν τους άντρες και τις γυναίκες ισοδύναμους και εξίσου ικανούς για την φροντίδα του κοινού σπιτιού, ή την φροντίδα του παιδιού. Επιπλέον μέσα στα οικοκυρικά πιθανόν κάποιος να ανακαλύψει πως είναι ευτυχισμένος όταν μαγειρεύει, οπότε να ακολουθήσει αυτόν τον επαγγελματικό δρόμο αργότερα ενσυνείδητα.

β)μάθημα σεξουαλικής αγωγής. 

Τόσο για τους ενήλικες όσο και για τους εφήβους που το σώμα τους είναι γεμάτο ορμόνες, μέσα στην καθημερινότητα εντάσσεται και η σεξουαλική ζωή, που πρέπει να είναι απολαυστική κι ακίνδυνη. Οι σημερινοί νέοι εκπαιδεύονται στο σεξ από το διαδικτυακό πορνό, που βλάπτει την σκέψη τους και την ψυχή τους δίνοντας τους εικόνες εξουσιαστικές , δημιουργώντας προσδοκίες μη ρεαλιστικές, περιγράφοντας την σεξουαλική πράξη ως έναν ατέλειωτο πίνακα με σκορ, παρά ως πλήρη επαφή δυο οντοτήτων. Το πορνό δεν δείχνει ούτε πώς να προφυλάσσεσαι από μια εγκυμοσύνη, ούτε πως να επιτύχεις μια απολαυστική ερωτική πράξη. Με την έλλειψη βασικών γνώσεων ανατομίας δημιουργούμε χιλιάδες κορίτσια στην εφηβεία που καταφεύγουν στις εκτρώσεις για να τερματίσουν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Έπειτα δημιουργούμε μισογύνικη αντίληψη για το τι είναι η ερωτική επαφή, γενιές ολόκληρες ανδρών που όλη μέρα φαντασιώνονται σκηνές με  BDSM ή ομαδικό σεξ, ενώ δεν γνωρίζουν καν που βρίσκεται η κλειτορίδα και τι χρησιμεύει. Τα σεξουαλικά ζητήματα πρέπει να συζητηθούν μέσα στην τάξη, να βρεθούν οι κατάλληλες λέξεις για να περιγραφεί το κάθε τι (εκτός του χυδαίου πορνό λεξιλογίου), να λυθούν οι απορίες και να διαλευκανθεί ακαδημαϊκά το ζήτημα του φύλου. Έτσι οι νέοι θα μπορούν να προφυλάσσονται και να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και την ερωτική απόλαυση με ηρεμία και πνευματική διαύγεια, σιγά-σιγά. 

2)ΜΑΘΗΜΑΤΑ  ΨΥΧΙΚΗΣ  ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ
Πώς δημιουργείται ο καλλιεργημένος άνθρωπος; πολύ απλά, μέσω της επαφής με τις Τέχνες.

α)Μουσική. Φυσικά όλοι πρέπει να έρχονται σε επαφή με τα μουσικά όργανα και με το τραγούδι, δημόσια και με χρήματα του κράτους. Κάποια απλά κοινόχρηστα μουσικά όργανα, ο κατάλληλος δάσκαλος, και δεν είναι καθόλου δύσκολο να δημιουργηθεί μια χορωδία  συν μια μικρή ορχήστρα. Οι μαθητές θα μάθουν τις νότες, τα μουσικά ρεύματα, τους μεγάλους συνθέτες, θα δοκιμάσουν την φωνή τους αλλά και  την συλλογική προσπάθεια στην χορωδία και την ορχήστρα. 

β) Χορός. Βεβαίως και πρέπει να κάνουν όλοι χορό, τόσο τις απλές κινήσεις μπαλέτου που φτιάχνουν ωραίο περπάτημα,  καλή στάση σώματος, μια κάποια αρμονία στις κινήσεις, όσο και παραδοσιακούς χορούς. Γιατί να αφήσουμε την παράδοσή μας στα χέρια πολιτιστικών συλλόγων που ο καθένας κοιτάει τον τόπο του; Μπορούμε κάλλιστα να αποκτήσουμε βασικές γνώσεις  στο σχολείο, να πιαστούμε από το χέρι με τον διπλανό μας, να γελάσουμε και να διασκεδάσουμε μαζί μέσα στο μάθημα, αναπτύσσοντας με απλό τρόπο και τους φιλικούς δεσμούς με τον συνάνθρωπο.

γ)Ζωγραφική.   Δεν απαιτείται σχεδόν τίποτα για το μάθημα αυτό που μας εξοικειώνει με τα χρώματα, τους όγκους, τις αναλογίες και δίνει ώθηση στην φαντασία. Να δοκιμάσουν όλοι το χέρι τους, να πούνε την δικιά τους ιστορία με σχήματα και χρώματα που τους εκφράζουν, να καταρριφθεί τόσο ο μύθος πως η ζωγραφική είναι αντρική υπόθεση, όσο
κι ο άλλος μύθος πως οι άντρες έχουν αχρωματοψία και ξεχωρίζουν μόνο 5 χρώματα. Αν δεν πετύχουν τίποτα άλλο οι μαθητές, τουλάχιστον θα είναι ικανοί στην υπόλοιπη ζωή τους να οργανώνουν αποτελεσματικά  την γκαρνταρόμπα τους  και να σχεδιάζουν επιτυχημένα το εσωτερικό των σπιτιών τους, ώστε να παρουσιάζουν τον εαυτό τους στον κόσμο όπως επιθυμούν και να ζουν σε ένα ευχάριστο για την ψυχοσύνθεσή τους περιβάλλον.

Γενικώς χρειάζονται τα μαθήματα που θα επιτρέψουν να καταρριφθούν όλα τα παραμύθια, εκείνα τα βρωμερά παραμύθια που μας χώνουν στο μυαλό τις στερεότυπες αντιλήψεις πως οι άντρες είναι ικανοί γι αυτό κι οι γυναίκες για το άλλο. Οι πάντες είναι ικανοί για τα πάντα, αρκεί να τους δοθούν πέντε βασικές γνώσεις και μια ευκαιρία να διαπιστώσουν πόσο ικανοί είναι. Αγόρια και κορίτσια θα  δείξουν τα ταλέντα τους, αμέσως μόλις έρθουν σε επαφή με όλα τα όμορφα πράγματα της ζωής, είτε αυτά λέγονται "φρεσκοσιδερωμένο πουκάμισο", είτε λέγονται "το δικό μου τραγουδάκι". Δεν υπάρχει κανένας λόγος το σχολείο να είναι αυτό το αποστεωμένο κατασκεύασμα που δεν έχει καμιά χαρά μέσα του εκτός από το διάλειμμα, που αναγκάζει τους μαθητές να μαθαίνουν παπαγαλία τα μαθήματα, ξεχνώντας τα αμέσως μόλις δίνουν εξετάσεις. Χωρίς την καλλιέργεια της ψυχής, χωρίς βασικές γνώσεις για την καθημερινότητα, με μόνη βοήθεια το ίντερνετ, πώς  να μην δημιουργηθούν άνθρωποι έτοιμοι να αποδεχθούν τους στερεότυπους ρόλους άντρα και γυναίκας που λαμβάνουν ως εικόνες από αυτήν την κτηνώδη σεξουαλικοποιημένη κοινωνία; Πώς θα βρει ο καθένας τον δρόμο του, δηλαδή τον δικό του τον δρόμο, αυτόν που τον γεμίζει, εάν δεν του δοθεί η ευκαιρία να έρθει σε επαφή με ποικιλία ερεθισμάτων για τον νου και την ψυχή; Πόσες ακόμα χιλιάδες ανθρώπων θα μεγαλώσουν και θα φτάσουν τα 30 ανίκανες να βρουν δουλειά που τους αρέσει  και σχέση που τους ικανοποιεί;  

Ναι, το μαθητικό σύνθημα καλά τα λέει: "δεν φταίνε οι πρόσφυγες για το χάλι στην παιδεία, φταίει ο καπιταλισμός κι η Πατριαρχία" 

(υγ: όλα τα παραπάνω μαθήματα πλήν της σεξουαλικής αγωγής, τα είχαν στην διάθεσή τους οι μαθητές πριν από 25 και 30 χρόνια, συν πολλά ακόμη μαθήματα που βοηθούσαν την σκέψη, τον προβληματισμό και την αναζήτηση, π.χ το μάθημα της Λογικής που σε μάθαινε να κάνεις λογικούς συλλογισμούς, ή π.χ. της χριστιανικής Ηθικής που σου δίδασκε τα βασικά περί χριστιανισμού κι είχε ως αποτέλεσμα να μην γεννιούνται ηλίθιες απορίες του τύπου "γιατί αυτός που κάνει πολιτικό γάμο είναι ακατάλληλος για νονός". 
Δυστυχώς, στην παιδεία πάμε προς τα πίσω)