Η αξιοπιστία των πληροφοριών στο Ιντερνετ

Αυτό το κείμενο πρωτοπέρασε από το μυαλό μου πριν δέκα χρόνια, όταν ξαφνικά οι παρουσιαστές ειδήσεων άρχισαν να λένε  το καταγέλαστο "όλοι όσοι" και βρέθηκε άνθρωπος γνωστός μου, από αυτούς τους πολλούς που μαθαίνουν γράμματα από την τηλεόραση και το ίντερνετ που προσπάθησε να διορθώσει εμένα όταν είπα "όλους όσους". Τον ρώτησα ποιός είναι ο κανόνας του συντακτικού που αποδεικνύει πως ό,τι μου λέει εκείνος είναι το σωστό. Δεν ήξερε τον κανόνα, έβαλε όμως "όλοι όσοι" στο Google και μου κατέβασε 300.000 αποτελέσματα, δηλαδή άρθρα που  περιείχαν την φράση του. Φυσικά δεν του έδωσα σημασία, γιατί ξέρω τον κανόνα και ξέρω το όνομά του, λέγεται έλξη του αναφορικού. Βλέπετε τον έχω διαβασμένο, όχι googlαρισμένο.

Googlάρετε κι εσείς ό,τι δεν ξέρετε;  Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πόσες από τις πληροφορίες στο Ίντερνετ είναι λάθος; Ξέρω τι θα μου απαντήσει ο πιθανός αναγνώστης, κάτι φλού που ταιριάζει σε πολλών ειδών ερμηνείες και ξέρω πως μου λέει ψέμματα: έχω προσωπικά διαπιστώσει ότι το 99% των χρηστών του Ίντερνετ δεν έχουν καμία αμφιβολία πως ό,τι διαβάζουν είναι σωστό διότι στις ιντερνετικές  συνομιλίες όλοι απαντάνε μέσα σε δευτερόλεπτα λέγοντας σαν δικό τους ότι έβγαλε πρώτο το Googlάρισμα, επομένως αισθάνονται σίγουροι πως ό,τι διάβασαν είναι η αλήθεια και μάλιστα όλη η αλήθεια. Δεν ανησυχούν ποτέ ότι το σάιτ και η Wikipedia λένε μπαρούφες. 

Να τοποθετηθώ επί του θέματος ώστε να γνωρίζετε όλοι τι θα ακολουθήσει. Η γνώμη μου είναι πως τουλάχιστον το 95%  από όλες τις πληροφορίες που υπάρχουν στο Ίντερνετ είναι αναξιόπιστες, δηλαδή ή τελείως λάθος, ή ελλιπείς, άλλες ελλιπείς από άγνοια κι άλλες εκ προθέσεως. Αυτό αφορά οτιδήποτε στο Ίντερνετ, όλα τα σάιτ, όλα τα μπλογκ, και κατ' αρχάς το Wikipedia. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχω διαβάσει οποιοδήποτε λήμμα στο Wikipedia που όλα όσα λέει να είναι σωστά. Ποτέ. Πώς το ξέρω ότι έχει λάθη; Ξέρω το σωστό. 

Το Wikipedia μοιάζει με την λέξη Encyclopedia γι αυτό μας παραπλανά, όμως οι συντάκτες του είναι μεμονωμένα φυσικά πρόσωπα που μπορούν να γράψουν ό,τι τους περάσει από το μυαλό, ενώ τις εγκυκλοπαίδειες τις γράφουν ομάδες επιστημόνων και περνάνε από τον έλεγχο άλλων ομάδων, έτσι ώστε να υπάρχουν στο λήμμα όλα τα δεδομένα, αλλά και να μην υπάρχει τίποτα που είναι προσωπική τοποθέτηση. 

Αυτό το λέω για να εξηγήσω πως εκτός από τα σάιτ που εξ ορισμού ό,τι θα διαβάσει κανείς είναι ανοησία, π.χ. τα σάιτ αστρολογίας που έχουν προβλέψεις για το μέλλον ή οι ονειροκρίτες που ερμηνεύουν τα όνειρα ως οιωνούς για ό,τι θα έρθει κι όχι ως σημάδια για το τι υπάρχει ήδη στο υποσυνείδητό μας, ακόμα και σε σάιτ επιστημόνων /ειδικών ή σε μεμονωμένα επιστημονικά/εξειδικευμένα  άρθρα μπορείς να διαβάσεις ψέμματα. Οι επιστήμονες/ειδικοί  στα μπλογκ και στα μεμονωμένα άρθρα εκφράζουν τον εαυτό τους για τους δικούς τους λόγους, δηλαδή κινούμενοι από την αγάπη τους για το χρήμα ή το κύρος, κινούμενοι από την πολιτική τους τοποθέτηση ή τις θρησκευτικές τους αντιλήψεις, καμιά φορά κινούμενοι από συλλογικές παραισθήσεις της συντεχνίας τους. Δεν δεσμεύονται από θεσμούς κι ελεγκτικά όργανα να πουν την αλήθεια κι όλη την αλήθεια, εκτός κι αν πιστεύει κανείς πως ο όρκος που δίνουν όταν παίρνουν το πτυχίο τους ή αναλαμβάνουν επαγγελματικά καθήκοντα  είναι ήδη μια σοβαρή ισόβια δέσμευση.

Μην περιμένετε λοιπόν να διαβάσετε την αλήθεια σε άρθρα από:

1) τους ιστορικούς και φιλόλογους σε σάιτ "πατριωτικά". Θα διαστρέψουν οποιαδήποτε αντικειμενικά  δεδομένα  και θα αποσιωπήσουν όσα χρειάζεται ώστε να παρουσιάσουν ένα κείμενο που θα βγάζει τους Έλληνες τον τελειότερο πολιτισμό της γης, την γλώσσα μας την τελειότερη του κόσμου, τους σημερινούς Έλληνες κατευθείαν απόγονους του Λεωνίδα, κλπ. 

2) τους ψυχολόγους. Η ψυχολογία δεν μπορεί να απευθυνθεί σε μάζες ανθρώπων και να γενικεύσει, δηλαδή κάθε φορά εξατομικεύεται η ανάλυση από τον ψυχολόγο προς τον έναν και μοναδικό ασθενή. Επιπλέον όλοι οι ψυχολόγοι που είναι σήμερα ζωντανοί μεγάλωσαν στην εποχή που βασιλεύει η Οικονομία, γι αυτό και οι ίδιοι βλέπουν τα πάντα λογιστικά, ως κέρδη και ζημίες. Αν δεν συμφωνείτε με αυτό το σκεπτικό τότε κανένα άρθρο δεν θα σας διαφωτίσει στο ελάχιστο, πιθανότερο είναι πως και η κατ' ιδίαν επαφή με ψυχολόγο δεν θα είναι ωφέλιμη. 

3) τους σεξολόγους και sex-coαches, που τα άρθρα τους καταλαμβάνουν το μισό Ίντερνετ αφού αν γράψετε anal sex θα βγουν περίπου 320.000.000 αποτελέσματα, (εκατομμύρια είναι αυτά τα πολλά μηδενικά), και σκέτο  sex 3.120.000.000 (τρία δις). Τα άρθρα τους κινούνται από αγάπη για το χρήμα και δεν έχουν κανένα ηθικό κριτήριο, για αυτό αποσιωπούν τελείως τα αρνητικά και τα μειονεκτήματα όλων όσων προτείνουν/παρουσιάζουν. Αυτή είναι μια πολύ επιτυχημένη τακτική  για να αυξάνουν οι σεξολόγοι τους πελάτες τους, να πολλαπλασιάζουν δηλαδή τους καημένους που αφού δοκιμάσουν όλες τις πρωτοτυπίες δαπανώντας όσα χρήματα γίνεται και κατατσακίζοντας το κορμί τους, φτάνουν στα 40 και προσπαθούν να μάθουν τότε για πρώτη φορά την αλφαβήτα ίσια, προσπαθώντας να περάσουν από το σεξ στο συναίσθημα. Δυστυχώς αυτά δεν γίνονται, καλύτερα να είσαι τελείως αγράμματος και να ζωγραφίζεις το βόδι όταν θες να γράψεις "βόδι", παρά να προσπαθήσεις να μάθεις πως από το Ωμέγα πάμε στο Άλφα.

4) τα σάιτ και τα άρθρα της φιλοσοφίας, λογικά δεν χρειάζεται να αναφέρω πως δεν μπορούν να μας πληροφορήσουν τίποτα απολύτως για το τάδε φιλοσοφικό ρεύμα ή τον δείνα φιλόσοφο. Η φιλοσοφία χρειάζεται πολυετές σοβαρό διάβασμα και πολλές ακόμα συμπληρωματικές γνώσεις ώστε να γίνει κατανοητή για τον αναγνώστη. Τα δε σάιτ με τα αποφθέγματα των φιλοσόφων είναι εκείνα που συσκοτίζουν τελείως το φιλοσοφικό έργο, διότι παρουσιάζουν μια φράση συνήθως "πιασιάρικη", μεμονωμένη.  Η φράση  δεν στέκεται μόνη της διότι ο φιλόσοφος την έβαλε σε ένα πλήρες έργο που παρουσιάζει την σφαιρική του άποψη για το πώς πρέπει να ζούμε, και εκτός αυτού, παρά το ότι η φράση είναι στα ελληνικά κι όλοι εμείς μιλάμε ελληνικά, ο κάθε φιλόσοφος εννοεί με ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο τους όρους που χρησιμοποιεί ό ίδιος και το περιεχόμενο αυτό μας το δίνει σε ορισμούς μέσα στο έργο του. Άλλο πράγμα το "εγώ" που λέμε εμείς στην κουβέντα, άλλο το "εγώ" του Νίτσε, άλλο το "εγώ" του Φρόυντ.

5) τα σάιτ τέχνης, ή συνέντευξη με τεχνοκριτικό. Οι πληροφορίες φιλτράρονται ώστε να προωθούν τα σύγχρονα ρεύματα τέχνης και τους ζωντανούς σύγχρονους καλλιτέχνες, αφού οι παλιοί ήδη βρίσκονται εκτός αγοράς. Η τέχνη είναι μπίζνα. Καμία αρνητική κριτική δεν γίνεται εάν οι τιμές της αγοράς είναι οι κατάλληλες, συν το ότι οι τεχνοκριτικοί βρίσκουν τον τρόπο να ανακαλύπτουν ηθικά μειονεκτήματα στα παλιότερα ρεύματα τέχνης, π.χ μισογυνισμό στον Πικάσο, την ώρα που χαρακτηρίζουν μια performance με την Τσιτσιολίνα να χαϊδεύει το πέος ενός αλόγου "πρωτοποριακή"  ή -το πολύ-  "αμφιλεγόμενο έργο τέχνης". 

6) τα σάιτ οικονομίας. Όλες οι πληροφορίες εξαρτώνται από την πολιτική τοποθέτηση του σάιτ, επομένως είναι μεροληπτικές και κολοβές, να μην επεκταθώ. Να σημειώσω  με έντονη γραφή πως οι οικονομολόγοι αναφέρονται στην Οικονομία ως επιστήμη και αυτοαποκαλούνται επιστήμονες, ξεκινούν δηλαδή ευθύς εξαρχής με ένα ψέμα όλα τα άρθρα και τις κουβέντες τους. Η προσωπική μου άποψη είναι πως η Οικονομία είναι ένα άθροισμα από λογιστικές, και συμπίπτει με τη επίσημη άποψη αφού επίσημα έως σήμερα η Οικονομία δεν συγκαταλέγεται στις επιστήμες. Το περιβόητο Νόμπελ Οικονομίας, δεν είναι βραβείο που δίνει η Ακαδημία Επιστημών Σουηδίας, είναι βραβείο που δίνουν οι τράπεζες και ο τίτλος του είναι "στην μνήμη του Άλφρεντ Νόμπελ". Ο οίκος Νόμπελ έχει πολυετή δικαστική διαμάχη για το ζήτημα αυτό με τους τραπεζίτες κι από τότε που θεσπίστηκε το βραβείο αυτό δεν δέχεται πια δωρεές από την βασιλική Τράπεζα Σουηδίας. Αυτό το γεγονός αποκρύπτεται επιμελώς από τους οικονομολόγους (και φυσικά, δεν το αναφέρει η Wikipedia).

7) τα σάιτ των επαγγελματικών συντεχνιών που έχουν πολλά μέλη, π.χ των στρατιωτικών, εκπαιδευτικών, αστυνομικών, εφοριακών, τεχνικού επιμελητηρίου. Όλα τα θέματα που εξετάζουν τα κοιτάζουν μέσα από το δικό τους συλλογικό ασυνείδητο κι αποκομμένοι πλήρως από την κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα κρίνουν πως βρίσκονται στην καρδιά της κοινωνίας. Πιθανόν αυτό συμβαίνει επειδή έρχονται σε επαφή με πολλά μέλη της κοινωνίας, όμως λόγω της θέσης εξουσίας που κατέχουν έναντι του απλού πολίτη, οι άνθρωποι ποτέ δεν τους μιλάνε ειλικρινά, ούτε τους αποκαλύπτουν πλήρως τι σκέφτονται. Οι στρατιωτικοί, οι εκπαιδευτικοί, οι αστυνομικοί, οι εφοριακοί, νομίζουν πως κάνουν το σπουδαιότερο επάγγελμα από όλους, γι αυτό και αντιμετωπίζουν με εξαιρετική αλαζονεία τα επαγγελματικά θέματα στα οποία αναφέρονται, ανάγοντάς τα σε θέματα της κοινωνίας (όχι μόνο του κλάδου τους), συν το ότι δεν έχουν ιδέα για την περιφρόνηση με την οποία τους περιβάλλει η κοινωνία. Εκείνοι νομίζουν πως προσφέρουν τα μέγιστα, ο κόσμος λέει πως παρασιτούν ή και δρουν επιζήμια. Αυτό, από μόνο του δημιουργεί μια τεράστια απόσταση ανάμεσα στο τι κρίνουν αυτοί ως αλήθεια και ποια αλήθεια μπορεί να βρει το κοινό στις πράξεις, τις επιδιώξεις και τα λόγια τους. 

8) τα σάιτ θρησκευτικού προσανατολισμού είναι θα έλεγα ο κατεξοχήν χώρος διαστρέβλωσης της αλήθειας, και βέβαια, όχι από άγνοια αλλά από δόλο. Οποιαδήποτε αναφορά στις γραφές κάνουν για να επιχειρηματολογήσουν, ο καθένας ψάχνοντας μέσα στις ίδιες γραφές μπορεί να βρει μια άλλη για να την αποκρούσει, να μην μιλήσω καθόλου για την σύγκρουση μεταξύ αλήθειας των γραφών και της επιστημονικής αλήθειας. Δεν καταλαβαίνω ποιός μπορεί να διαβάζει αυτά τα σάιτ και γιατί, πάντως σε ό,τι αφορά την αλήθεια, ούτε πότε γεννήθηκε ο Χριστός δεν αναφέρουν σωστά. 

Αν όλα αυτά τα σάιτ δίνουν αναξιόπιστες πληροφορίες, τότε που είναι οι αξιόπιστες; Μόνο σε σάιτ που είναι με συνδρομή (εγκυκλοπαίδειες, κλπ) και  εντελώς συμπτωματικά σε φυσικά πρόσωπα που κυρίως από προσωπική ενασχόληση γνωρίζουν καλά ένα ζήτημα και κάνοντάς μας χάρη θέλουν να μοιραστούν την γνώση τους με άλλους. Αυτά είναι το πολύ 5% των πληροφοριών στο Ίντερνετ. 

Σας εύχομαι καλό ψάξιμο και πολλή τύχη, αλλά καλού-κακού, ανοίξτε κανένα βιβλίο. Όχι το "όταν έκλαψε ο Νίτσε" αλλά τα ίδια τα βιβλία του Νίτσε. Είναι πολύ πιο βαριά από τα αποφθέγματα και τα μυθιστορήματα για τον Νίτσε, αλλά τι να γίνει; Τα αγαθά κόποις κτώνται.

(υ.γ. κι αν στηρίζεστε στο Ίντερνετ για πληροφορίες για την ορθογραφία σας, να σας πω πως σε αυτό το κείμενο ο ορθογραφικός έλεγχος μου έβγαλε 100 λάθη που φυσικά δεν υπάρχουν, μεταξύ άλλων το "κόποις κτώνται' )
 Υπογράφει η Melusine