Τα πολιτικά ημερολόγια

  * ***************************** Είναι πιθανόν το Fb να μην κάνει κανέναν έλεγχο στην ηλικία και τα στοιχεία των χρηστών του. Αυτό το λέω επειδή βλέπω αρκετές χιουμοριστικές σελίδες με αντρικό ας πούμε θεματολόγιο, που οι διαχειριστές τους πρέπει να είναι αγοράκια του Δημοτικού. Εκεί περίπου τα αγόρια λένε τόσο ηλίθια αστεία. Αυτή βέβαια είναι η αισιόδοξη εκδοχή των πραγμάτων. Η απαισιόδοξη λέει πως υπάρχουν άντρες 40 και 50 χρονών που ναι μεν ηλικιακά είναι ώριμοι, αλλά στο μυαλό έχουν τα ίδια μπουρμπούτσαλα με τους 10-χρονους. Δεν μεγαλώνουν καθόλου σε αυτό το λεπτό θέμα της σχέσης των 2 φύλων. Δυστυχώς για εμάς τις γυναίκες, κάποιες μεταξύ μας έχουν παντρευτεί τέτοιους καθυστερημένους, επειδή ξεγελάστηκαν από τα φαινόμενα στον άντρα, τα οποία ήταν όλα της ωριμότητας: δουλειά, αμάξι, εκλογικό βιβλιάριο, ρυτίδες στα μάτια. Μετά, αργά και βασανιστικά διαπίστωσαν το μέγεθος της ανωριμότητάς του. Τι να μοιραστείς με έναν τέτοιο άντρα, πώς να καταλάβει τα ειδικά προβλήματα της γυναι...

  ************************ Ο πρύτανης του Μετσόβιου Πολυτεχνείου είναι ένας ακόμα άντρας σε θέση εξουσίας, ο οποίος δεν γνωρίζει ότι δεν επιτρέπεται να κάνεις αστειάκια με τις υφιστάμενες σου φοιτήτριες που περιέχουν σεξιστικούς χαρακτηρισμούς, διότι αυτές λόγω λιγότερης εξουσίας από τον Πρύτανη, δεν μπορούν να ανταποδώσουν τα αστεία στον ίδιο τόνο. Εάν η κλίμακα της εξουσίας δεν βάραινε υπέρ του Πρύτανη, όταν εκείνος τις αποκάλεσε - Escorts ..θα μπορούσαν να του πουν - Ε, όχι και συνοδοί σε εσένα ρε χλαπάτσα! Τότε θα βλέπαμε πώς θα φαινόταν στον Πρύτανη ο υποτιμητικός χαρακτηρισμός του στα πλαίσια του αστείου. Θα έπρεπε να μάθουμε εάν ο Πρύτανης διανοείται να αστειευτεί παρομοίως με γυναίκες σε ανώτερη εξουσία από αυτόν, π.χ. με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην ετήσια επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Έχει τολμήσει την ώρα που τον οδηγεί προς τον μπουφέ να της πει - Α, σήμερα έχετε τον ρόλο της escort; Δεν νομίζω. Του κόβονται τα πόδια ακόμα κι όταν απλώς το σκέφτεται...

  ************************ Έβλεπα πρόσφατα μια καινούρια τηλεοπτική ταινία με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ως Επιθεωρητή Μαιγκρέ. Ο Μαιγκρέ βρισκόταν στο γραφείο του Εισαγγελέα, έβγαλε την πίπα του να καπνίσει και ο Εισαγγελέας του είπε: - Στο γραφείο μου δεν μπορείτε να καπνίσετε πίπα. - Αυτό δεν είναι μια πίπα, απαντάει ο Μαιγκρέ - Α, σας παρακαλώ, του λέει ο εισαγγελέας αγανακτισμένος. - Εντάξει. Κάνω λίγο χιούμορ βελγικό, ξαναλέει ο Μαιγκρέ. Τι ακατανόητη σκηνή είναι αυτή μέσα σε μια ταινία ευρείας κατανάλωσης; Τι εννοεί; Είναι ακατανόητη για εμάς που είμαστε Έλληνες, όχι για τους Γάλλους θεατές. Οι Γάλλοι ξέρουν ότι η φράση του Μαιγκρέ αναφέρεται στον πίνακα του Ρενέ Μαγκρίτ "Η προδοσία των εικόνων" τον οποίο βλέπετε στην φωτό, αλλά και ότι τόσο ο Μαγκρίτ όσο και ο συγγραφέας Ζωρζ Σιμενόν που επινόησε τον Επιθεωρητή Μαιγκρέ είναι Βέλγοι, όχι Γάλλοι. Η σκηνή μας δείχνει με έμμεσο τρόπο πόσο μεγάλη διαφορά υπάρχει ανάμεσα στους Γάλλους και όλον τον άλλον κόσμο στην επαφή με τις Τέ...

  *************************************** Από εδώ ένα διαζύγιο σε μεγάλη ηλικία, από εκεί οι υψηλές τιμές ακινήτων και ενοικίων, ορίστε που ακόμα και μια 56χρονη επαγγελματικά επιτυχημένη γυναίκα, δηλαδή λέκτορας στο London School of Economics κινδυνεύει να συνεχίσει να εργάζεται έως τον θάνατο της: απλούστατα, δεν έχει σπίτι δικό της μετά το διαζύγιο και ο μισθός της (αφού πρέπει να πληρώνει όλο το κόστος διαβίωσης μόνη της) δεν επαρκεί για να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές. Μπορείτε να φανταστείτε την θέση της νοικοκυράς που χωρίζει στα 45 και μένει μόνη της στον κόσμο, χωρίς καμία ειδίκευση σε εργασία; Εδώ υπάρχει το πλήρες άρθρο

  ****************************** Ο Κόκκινος Στρατός υπό τις οδηγίες του στρατάρχη Ζούκοφ μπαίνει στο Βερολίνο και υψώνει την σημαία της ΕΣΣΔ με το σφυροδρέπανο στο Reichstag. Γιατί να λέμε παραμύθια; Η Αμερική, η Ευρώπη, και ειδικώς η Γερμανία ποτέ δεν πρόκειται να συγχωρέσουν αυτήν την εικόνα. Το μισητό σφυροδρέπανο του κουμουνισμού, δηλαδή των Ρώσων, βαλμένο πάνω στο αρχηγείο των Ναζί. Οι Ρώσοι, ακόμα κι αν περάσουν δύο χιλιάδες χρόνια, ακόμα κι αν αγκαλιάσουν τον καπιταλισμό πιο πολύ από τους Αμερικανούς , θα είναι η χώρα που έκανε το ασυγχώρητο αμάρτημα: έκαναν λαϊκή επανάσταση και σκότωσαν τους άρχοντες. Αυτό δεν έγινε πουθενά. Την γαλλική επανάσταση την έκαναν οι αστοί, όχι η πλέμπα, γι αυτό και οι σοβιετικοί έδωσαν δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες αμέσως, ενώ οι Γάλλοι 150 χρόνια μετά την δική τους επανάσταση. Μετά σαν να μην έφτανε αυτό, οι Ρώσοι πήγαν κι έχωσαν την σημαία τους στα μούτρα των απανταχού ναζί. Στα μούτρα του Κρουπς, των ευγενών με τους πύργους, των οικογενειών...

  Σταθμοί του Μετρό στην Ρωσσία

  Κακουργηματική δίωξη στον 14χρονο που πιάστηκε με μολότοφ, μαζί διώκεται κι η μάνα του που δεν επόπτευσε επαρκώς τον ανήλικο.  Μα αν πάει στο Δικαστήριο ως κακούργος αυτός που κουβαλούσε την μολοτοφ, τότε αυτοί που φόρτωσαν το ξυλόλιο στο τραίνο των Τεμπών, σκότωσαν σίγουρα 57 άτομα  και διαφεύγουν 2 χρόνια των Δικαστηρίων, ως τι πρέπει να δικαστούν;