DIY

 

*****

Σε ανάρτηση χλευαστικού ύφους βρήκα αυτήν την δήλωση του τενίστα Στεφάνου Τσιτσιπά, που μας γνωρίζει πως περιποιείται μόνος του τα μαλλιά του, χτενίζοντάς τα με ελαιόλαδο επι 20 λεπτά κάθε βραδι.

Επικροτώ θερμά την κίνηση του Τσιτσιπά για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους. Ταυτόχρονα εκπλήσσομαι που ένας τόσο ευκαταστατος άντρας κατάφερε να σκεφτεί μόνος του πώς πρέπει να αναλάβει προσωπικά μέρος της επιμέλειας του εαυτού του.

Πολιτικά και ιδεολογικά, γιατί;

Επειδή και πολλά χρόνια, απομακρυνόμαστε όλοι μαζί από κάθε είδος εργασίας και κοπου που αφορά το σπίτι και τον εαυτό μας, διατηρώντας ως σωματική "εργασία" μόνο ότι αφορά το επίσημο επάγγελμα μας. Με αυτό τον τρόπο χάνουμε την αυτοδυναμία μας και το εισόδημα μας.

Ξεκινήσαμε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να αναθετουμε σε ειδικούς απλές εργασίες του εαυτού μας, όπως το ράψιμο των ρούχων μας, το χτένισμα των μαλλιών μας, το ξύρισμα τους οι άνδρες.

Τον ίδιο καιρό, εξειδικευτηκαν οι εργασίες της συντήρησης του σπιτιού αρκετά ώστε η αλλαγή της βρύσης να γίνεται από υδραυλικό, τα κάγκελα να βάφονται από ελαιοχρωματιστή, τα χόρτα στον κήπο να κόβονται από εργάτη.

Προχωρήσαμε στο εσωτερικό του σπιτιού και στις καθημερινές εργασίες επί ΠΑΣΟΚ: το σιδέρωμα ανατέθηκε σε γυναίκες, το καθάρισμα του επίσης, ειδικά η "γενική καθαριότητα" δύο φορές τον χρόνο που είχε και πλύσιμο των τοίχων, το καθάρισμα των χαλιών πήγε στα καθαριστήρια χαλιών.

Με την οικονομική κρίση και τα Μνημόνια -οξύμωρο κι όμως έγινε - τα τελευταία απλά πράγματα που πριν κάναμε μόνοι μας όπως το βάψιμο των νυχιών μας, η περιστασιακή αποτρίχωση των ποδιών ή το πιστολάκι στα μαλλιά, έγιναν κι αυτά έγιναν κι αυτά επάγγελμα των nail/hair salon.

Κωμικό, κι όμως ο σχεδιασμός του γάμου ή ακόμη και η οργάνωση των διακοπών τώρα γίνεται από επαγγελματικά γραφεία. Για τους μερικώς ευκατάστατους, η οργάνωση της ντουλάπας τους χρειάζεται εξειδικευμένο άτομο, ενώ καμιά φορά τα ψώνια των ρούχων θέλουν personal shopper. Έχω συναντήσει personal shopper στο Zara και στο Η&Μ, δηλαδή καταστήματα με φτηνά ρούχα, επομένως για πελάτη που δεν ήταν καθόλου πλούσιος.

Φυσικά για κάποιους το καθημερινό φαγητό και καφές είναι ποικιλία delivery από την Wolt, και τα πιάτα που χρησιμοποιούν στο σπίτι τους χάρτινα ώστε να μην χρειάζεται να τα πλένουν.

Βλέπετε, δεν αναφέρομαι ιδιαιτέρως στην ομορφια των γυναικών. Γνωρίζουμε ότι άπειρα ποσά από το εισόδημα της καθεμίας χάνονται σε ινστιτούτα που διαλύουν την κυτταρίτιδα, συσφίγγουν τα μπράτσα, φτιάχνουν μόνιμο μακιγιάζ στα χείλη και τα μάτια.

Το κύριο πρόβλημα είναι πως με κάθε τι που αναθέτουμε στους άλλους, αναθέτουμε και τον έλεγχο της κατάστασης. Δεν ξέρουμε πώς να χτενισουμε τα μαλλιά μας μόνοι μας (ενώ γνωρίζαμε όλοι το 1970) και πρέπει να δώσουμε χρήμα ΚΑΙ να παρακαλέσουμε την κομμώτρια να χώσει ένα έξτρα ραντεβού μέσα σε αυτά που έχει. Είδα με τα μάτια μου γειτόνισσα 35 χρονών στο κομμωτήριο με το κοριτσάκι της 7 χρονών και ραντεβού για 3 μικρά κοτσιδάκια με μαργαρίτες στην άκρη για το μικρό.

Πρέπει να οργανώσουμε την ζωή μας έτσι ώστε να χωρέσει στα ραντεβού που μας δίνουν οι ειδικοί, ο υδραυλικός για την βρύση, η κυρία που θα καθαρίσει τα παντζούρια, ο κηπουρός που θα κλαδέψει τις τριανταφυλλιές, η μανικιουρίστα που θα μας κόψει τα νύχια των ποδιών, η μοδίστρα που θα μας κοντύνει το παντελόνι, το catering που θα φτιαξει τα φαγητά για την γιορτή του συζύγου, η γυμνάστρια που θα έρθει για personal training, φυσικά και η δασκάλα που θα "διαβάσει" την ιστορία και την αριθμητική στο παιδί μας της Γ" Δημοτικού.

Πού είναι ο έλεγχος της ζωής μας;

Που πάνε τα λεφτά μας;

Τι ξέρουν να κάνουν τα χέρια μας εκτός από ο,τι απαιτεί το επάγγελμα μας;

Γιατί το 1940, μέσα στον Πόλεμο, οι άνθρωποι επέζησαν με ελαχιστότατους πόρους, αρκετοί παντρεύτηκαν και γέννησαν παιδιά εντός του Πολέμου, έχοντας κάτι αυλές κάτασπρες και πνιγμένες στις γλάστρες,τα ρούχα τους πάντα στην τρίχα, τα παπούτσια τους γυαλισμένα, τα τραπέζια τους στρωμένα με υφασμάτινα τραπεζομάντηλα και γλυκό-λικέρ σπιτικό για τους ξένους, κι εμείς δεν είμαστε άξιοι να παρουσιάσουμε ένα περιποιημένο σπίτι και περιποιημένο εαυτό πάρα μόνο αν βγάζουμε πάνω από 1800 ευρώ τον μήνα ο καθένας;

Μήπως επειδή όλα τα αναθέτουμε σε ειδικούς, που απομυζούν μεγάλο μέρος του εισοδήματος μας; Μήπως επειδή τα χέρια μας έχουν γίνει άχρηστα και το μυαλό μας αδυνατεί να αναλάβει την πλήρη ευθύνη για όλη την καθημερινότητα που μας αφορά;

Ναι στον Τσιτσιπά. Κάνει άριστα που χτενιζει τα μαλλιά του με λάδι επί 20 λεπτά την μέρα. Δεν χρειάζεται καμία κομμώτρια να τον βάλει κάτω από λάμπες με το νέο θαυματουργό μείγμα κερατίνης. Δεν χρειάζεται να κλείσει καν ραντεβού και να διαπραγματευτεί την ώρα. Βάζει τα χεράκια του όποτε του καπνίσει και κάνει την δουλειά του. Σίγουρα όλοι μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και σε αυτό και σχεδόν σε όλα. Περνάμε 7 ώρες την μέρα στο κινητό και την τηλεόραση. Υπάρχει χρόνος για να κάνουμε όλες τις δουλειές μας μόνοι μας, δωρεάν.

(Pinktag