Ένα έγκλημα καθαρά ομοφοβικό

 

Πριν λίγες μέρες είχαμε ένα έγκλημα στην Θεσσαλονίκη. Νεαρός 29 χρονών ισχυρίστηκε ότι καθώς έκανε υδραυλικές εργασίες στο σπίτι 64χρονου άντρα, εκείνος του επιτέθηκε "για να τον βιάσει" κι ο νεαρός "έπαθε αμοκ", τον ξυλοκόπησε και στο τέλος τον στραγγάλισε. Στην συνέχεια πήγε μόνος του στην Αστυνομία και παραδόθηκε ομολογώντας την πράξη. Οι αστυνομικοί βρήκαν τον τόπο του εγκλήματος όπως τον περιέγραψε ακριβώς.

Ο νεαρός λέει ψέμματα, το έγκλημα ήταν μόνο ομοφοβικό και τρόπον τινά προμελετημενο, γιατί ο δράστης δημιούργησε τις συνθήκες που θα εξαπατούσαν το θυμα.

Σε αυτό το συμπέρασμα έχουμε καταλήξει εδώ στην σελίδα κι αυτο επειδή με βάση την μίνιμουμ λογική ερμηνεύουμε τελείως διαφορετικά όσα δήλωσε ο δολοφόνος. Δηλαδή τα εξής σημεία:

Ο δράστης είπε ότι γνώρισε το θύμα στις 4.00 το πρωί και του ζήτησε να κάνει κάποια υδραυλικά μερεμέτια. Στις 4.00 το πρωί οι ώριμοι κύριοι δεν ψάχνουν υδραυλικό. Ψάχνουν σεξουαλικη συντροφιά με αμοιβή, από νεαρούς. Η περιοχή της γνωριμίας, ο σταθμός Θεσσαλονίκης είναι το αντίστοιχο Μεταξουργείο και Πλατεία Κουμουνδουρου της Αθήνας, πιάτσα για άντρες που εκπορνεύονται.

Ο ώριμος κύριος δεν αιφνιδίασε τον δράστη, ούτε επιχείρησε να τον βιάσει. Μόνο ένας τρελός 64 χρόνος προσπαθεί να βιάσει έναν 35 χρόνια νεότερο και πολύ καλοφτιαγμενο αντίπαλο, χωρίς να υπολογίζει ότι θα φάει το ξύλο της χρονιάς του. Κανέναν αδύναμο ή γυναίκα που έχει την μισή δύναμη, ίσως. Όχι τον παίδαρο, με τα ποντίκια. Ο κύριος απλώς προχώρησε στα συμφωνημενα, δηλαδή γδύθηκε.

Ακολούθησε πάλη, ναι. Όχι όμως μια πάλη που θα επέτρεπε στον αιφνιδιασμένο νεαρός να βγει από το σπίτι, αλλά εκείνη που θα έφερνε στον θάνατο τον 64χρονο: το θύμα βρέθηκε μέσα σε μια λίμνη αίματος από το ξύλο, σε βαθμό που οι αστυνομικοί αρχικά νόμιζαν ότι τον ειχαν μαχαιρώσει. Τελικά εκτός από όλο αυτό το αίμα που βγήκε από το σώμα χωρίς μαχαιριές, το θύμα είχε στραγγαλιστει και με κορδόνι.

Ήταν τρομαγμένος μετά τον φόνο ο 29χρονος; Καθόλου. Πήγε στην κουζίνα, βρήκε ένα σφουγγάρι κι έγραψε στον τοίχο με το αίμα του 64 χρόνου "Παιδεραστής-1". Πόσες φορές πήγε κι ήρθε από το σώμα του νεκρού έως τον τοίχο, για να βουτήξει το σφουγγάρι στο αίμα το μηνυμα; Τουλάχιστον 13 φορές, όσα και τα γράμματα, το σφουγγάρι δεν είναι μαρκαδόρος να χύνει μελάνι διαρκώς.

Ειναι αληθές το μήνυμα; Οχι. Ο νεκρός ήταν ομοφυλόφιλος αλλά όχι παιδεραστής, γιατί ο δολοφόνος του δεν ήταν παιδί, ήταν 29 χρονών γαϊδούρι που μόλις είχε βγει από την φυλακή για κλοπές και ναρκωτικά. Ένας ομοφοβικός που δεν τρόμαξε από τίποτα έως το τέλος, ειδικά αν σκεφτούμε τις 13 φορές πήγαινε-έλα από αίμα σε τοίχο.

Η ομοφοβία στηρίζεται σε ένα πρόβλημα μόνο, το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις: άντρες που ΔΕΝ είναι ικανοί να διακριθούν σε τίποτα οι ίδιοι, προσπαθούν να επιδείξουν το σημαντικό έλλειμμα ανδρισμού των άλλων. Ακομα κι οι πιο απλές ομοφοβικες βρισιές "η πουστ@@α", λένε "εγώ είμαι άντρας, ο άλλος υπολείπεται σε ανδρισμο". Βεβαίως στην κακοποίηση ομοφυλόφιλων ή την δολοφονία προχωρούν άνθρωποι με εδραιωμένο παρελθόν στην βία και την αλητεία, αυτοί που έχουν κάνει εξάσκηση στην βία, όπως ο 29χρονος που μόλις βγήκε από την φυλακή.

Ο 64 χρόνος είναι νεκρός. Χάρη σε έναν ψυχασθενή, που παρουσίασε την προμελετημενη δολοφονία ως μαγκιά, όπου εξόντωσε αυτός με τα χέρια του τον ανώμαλο παιδεραστή. Ενα ψυχασθενή που πριν λίγες μέρες είχε ολομολογησει ψευδως ότι έκανε άλλη μαγκιά, δολοφόνησε δυο μετανάστες που πήγαν να τον κλέψουν. Ο ρατσισμός είναι έγκλημα παρομοιο με την ομοφοβια. Προσπαθεί να καταδείξει την έλλειψη των Άλλων, εδώ σε ελληνικότητα. Ο δράστης μας είναι ετεροφυλόφιλος άντρας κι Έλληνας, δυο χαρακτηριστικά που κέρδισε από την κούνια του. Μεγάλο κατόρθωμα!

Ο 29χρονος τιμωρήθηκε για την ψευδή ομολογία σε φυλάκιση με αναστολή. Γιατί με αναστολή; Αφού είναι φανερό ότι δεν είναι στα καλά του, ονειρεύεται πως τιμωρεί με τα χέρια του τους ελλειμματικούς αυτής της γης, πρέπει να περιμένουμε να τους τιμωρήσει πράγματι;

Ο 64χρονος είναι νεκρός είπαμε, πάει. Μεγάλη αδικία. Δεν φτάνει που δεν μπόρεσε να ζήσει ποτέ φανερά την σεξουαλικη του ταυτότητα , αφού οι γείτονες λένε ότι ήταν ένας πολύ ήσυχος άνθρωπος που "δεν προκαλούσε", αναγκάστηκε να στραφεί σε επικίνδυνες λύσεις που τον έφτασαν στον θάνατο. Αν δεν υπήρχε αυτό το "δεν προκαλούσε", θα ζούσε ο άνθρωπος. Αν μπορούσε να έχει όπως εμείς οι υπόλοιποι δεσμούς επίσημους, να τσακώνεται, να φιλιεται δημόσια, να πίνει καφέ με το ίδιο καλαμάκι, όλα όσα κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι στα ερωτικά μας, τότε θα ζούσε. Δεν θα κατέφευγε στους άγνωστους της νύχτας, που δεν μπορείς να ξέρεις αν κρύβουν ένα τέρας ανάμεσα τους.

Τώρα είναι αργά για όλα, αλλα τουλάχιστον να καταλαβαίνουμε ότι η δολοφονία ετούτη ήταν ομοφοβική και θα γίνουν κι άλλες όσο συνεχίζουμε να λέμε τις βλακώδεις φράσεις "Προκαλεί" " Δεν προκαλεί". Ένας δολοφονεί, αλλά κάθε φορά έχουμε μερίδιο ευθύνης όλοι. Το μερίδιο της ομοφοβιας που βρίσκεται στο κεφάλι μας.

(Μελουζίν)