ΤΟ ΦΑΝΕΛΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕΝΤΟΝΙ

Πολύ ωραίο το κοινωνικό σπότ με την ηθοποιό που φτιάχνει μάσκα από μακό μπλούζα. Ωραίο εκτός από μια φράση:

"Ναι, αυτό δεν είναι σεντόνι, είναι το φανελάκι μου".

Καταλαβαίνω 1) πως αυτό είναι σάτιρα, 2) πως έχει δικαίωμα ο καθένας να σατιρίζει τον εαυτό του.

Ναι, το καταλαβαίνω, φαίνεται όμως πως υπάρχει μια επιδημία σάτιρας μεταξύ των χοντρών γυναικών. Σαν κάποιος να έβαλε έναν κανόνα πως οι χοντρές οφείλουν πρώτα να αυτοσαρκάζονται για τα κιλά τους και μετά να γίνονται αποδεκτές. Σαν να υπάρχει ένα σύνθημα "πες για το εαυτό σου 10 φορές χειρότερα πράγματα από ό,τι θα πουν οι άλλοι, να τους προλάβεις και να μην πουν τίποτα". 

Όποιος επινόησε τον κανόνα και το σύνθημα, δεν το σκέφτηκε πολύ το ζήτημα. Αυτή η τακτική έχει 3 σοβαρά μειονεκτήματα:

α) Αυτοσατιρίζοντας τον εαυτό της η χοντρή γυναίκα, αναγκάζεται να το τραβήξει ως τα άκρα, δίνοντας έτσι χειρότερες εικόνες στους άλλους από αυτές που έχουν στο κεφάλι τους. Εγώ ας πούμε, δεν θα σκεφτόμουν ποτέ ότι το φανελάκι του σποτ μοιάζει με σεντόνι. Θα σκεφτόμουν ότι μοιάζει με μεγάλο νούμερο φανελάκι, έως εκεί. Τώρα που το άκουσα στην διαφήμιση, το σκέφτομαι. Ποιός ωφελείται από αυτό;

β) Οταν σε κοπλιμάν που κάνω (εγώ η ίδια) σε χοντρή, η απάντηση είναι σάτιρα, π.χ

- Είσαι πολύ ωραία με κολάν και μακριά μπλούζα.

- Ναι, το ιπποποταμάκι φόρεσε κολάν...

...νιώθω προσβεβλημένη. Μου φαίνεται πως η άλλη δεν με πιστεύει, νομίζει πως λέω ψέματα. Δεν λέω ψέματα. Δεν αστειεύομαι ποτέ μα ποτέ με την εμφάνιση και ποτέ δεν είπα κοπλιμάν που δεν ήταν 100% αληθινό - κατά την γνώμη μου. Γι αυτό δεν δέχομαι να μου μιλάνε οι άνθρωποι σαν να λέω ψέμματα. 

γ) Ο φεμινισμός προσπαθεί να κάνει τους πάντες να το βουλώσουν σε ό,τι αφορά την κριτική των χοντρών γυναικών, ώστε να μην ακούνε όλα αυτά τα άσχημα, επικριτικά λόγια και να μην πλήττεται η αυτοπεποίθησή τους κι η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. Ομως, τα λόγια που ακούει η γυναίκα για τον εαυτό της, από τον εαυτό της, είναι τα συχνότερα και τα σπουδαιότερα. Το μυαλό  αναγνωρίζει τις λέξεις και τις καταγράφει, άσχετα από τον τόνο, την πρόθεση κλπ. Οι 10 φορές "είσαι ηλίθια" μπροστά στον καθρέφτη, οδηγούν στο συμπέρασμα "τελικά, είμαι ηλίθια". Επομένως το πρώτο και σημαντικότερο καθήκον που πρέπει να επιτελούμε όλες μας είναι να λέμε όμορφα λόγια στον εαυτό μας, π.χ. την απλή, λογική φράση "Γειά σου κουκλάρα μου" κάθε πρωί στον καθρέφτη. 

Γι αυτούς τους τρεις λόγους, αν είστε χοντρή και συνηθίζετε να αυτοσαρκάζεστε, προτείνω να σταματήσετε. Ψηλά το κεφάλι και θάρρος. Τίποτα άλλο.