Τα πολιτικά ημερολόγια

  Εχτές στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας έπαιζε ο Άγιαξ με την ομάδα Μακάμπι Τελ Αβίβ του Ισραήλ. Μετά το τέλος του αγώνα συνέβη κάτι που οι ευρωπαϊκές εφημερίδες παρουσίασαν λίγο-πολύ ως αναίτια επίθεση των Ολλανδών φιλάθλων (και μεταξύ αυτών μουσουλμάνων μεταναστών) στους Ισραηλινούς φιλάθλους, για την ακρίβεια ως πογκρόμ. Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Αγιαξ έχει τουλάχιστον φιλοσημιτικές ρίζες κι οι οπαδοί του αποκαλούν τους εαυτούς τους "Εβραίους", οπότε το περιστατικό φαίνεται ανεξήγητο. Ο Νετανιαχου δήλωσε αμέσως ότι είχε σχεδιαστεί εκ των προτέρων μια αντι-σημιτική επίθεση και ζήτησε να ληφθούν αυξημένα μέτρα προστασίας των φιλάθλων της χώρας του, κλπ. Στην συνέχεια βέβαια, όχι χαρη στις εφημερίδες όπως έπρεπε, αλλά χάρη σε ιδιωτικά βίντεο του Twitter, μάθαμε ότι την προηγούμενη νύχτα οι Ισραηλινοι φίλαθλοι κατέβαζαν από ιδιωτικές κατοικίες παλαιστινιακες σημαίες. Μάθαμε επίσης πως μέσα στο γήπεδο φώναζαν συνθήματα τρομαχτικά κατά της Παλαιστίνης, όπως πχ: "Στην Γάζα δεν άρχ...

  "Τρεις γυναίκες" της Sonia Delaunay 1925 Στην ζωγραφικη και μέσα στο ρεύμα του κυβισμού, αναπτύχθηκε ένα επιμέρους ρεύμα, ο ορφισμός (cubique orphisme). Ο όρος επινοήθηκε από τον Guillaume Appolinaire και αφορούσε ειδικώς την ζωγραφική της Σόνιας και του συζύγου της, σε συνδυασμό με ένα πρόσφατο ποίημα του Απολιναίρ με τίτλο "Ορφέας". Οι πίνακες του ορφισμού είναι κυβικοί αλλά πολύχρωμοι και χαρούμενοι, δεν είναι ποτέ μαύρο με γκρι ή καφέ με άσπρο. Οι καλλιτέχνες προσπαθούν να κάνουν το φως να αγκαλιάσει όχι το σχήμα, αλλά το χρώμα και μάλιστα (σύμφωνα με τον Απολιναίρ) με τρόπο ώστε να αγγίξουν όλες τις αισθήσεις του θεατή, δημιουργώντας του την εντύπωση πως βλέπει εικόνα και ταυτόχρονα ακούει μουσική και νιώθει ρυθμό. Ο αρχικός τίτλος του πίνακα ήταν "Ταυτόχρονα, Τρεις γυναίκες, Τρεις φόρμες, τρία φορέματα". Νομίζω πως είναι ένα έργο διαφορετικό από τα υπόλοιπα του κυβισμού.

  Σημερινό σκίτσο Πολωνού εικονογράφου με τίτλο "Μαύρα σύννεφα πάνω από την Ευρώπη", όπου τα σύννεφα σχηματίζουν μια καρτουνίστικη εικόνα του Ντόναλντ Τραμπ.    Βρίσκω το σκίτσο όχι απλώς υπερβολικό, αλλά ανόητο. Οι Αμερικανοί ξέρουν καλύτερα από εμάς γιατί ψήφισαν τον Τραμπ, κι ακόμα περισσότερο γιατί δεν ψήφισαν την Κάμαλα Χάρις. Το δικό μας ενδιαφέρον είναι αποσπασματικό, ιδεολογικό και συνήθως μονοθεματικό: άλλοι ενδιαφέρονται για την στάση του Τραμπ στο Ουκρανικό, άλλοι στα ζητήματα φύλου και ταυτότητας, άλλοι στο μεταναστευτικό και σίγουρα κανείς από εμάς τους Ευρωπαίους πολίτες δεν ενδιαφέρεται για την οικονομία και την στέγαση εντός των ΗΠΑ. Οπότε μπορούμε να διατυπώσουμε μία γνώμη που έτσι κι αλλιώς δεν θα έχει καμία αξία διότι δεν επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά κι η γνώμη ακόμη χρειάζεται κάποιο μέτρο για θέματα που αφορούν την άλλη πλευρά του πλανήτη Γη. Οι κραυγαλέες δηλώσεις σαν το σκίτσο, είναι απλοί θεατρινισμοί προς εντυπωσιασμό του κοινού.  ...

  Όπως φαίνεται έχουμε την πρωτη επίσημη δηλωση του Ιραν για την Ahoo Darayei, την φοιτήτρια που πέταξε τα ρούχα κι έμεινε μόνο με τα εσώρουχα έξω από το Πανεπιστήμιο της, όταν της έγινε παρατήρηση για τον λάθος τρόπο που φορούσε το μαντήλι κεφαλής (χιτζάμπ). Το Ιράν λέει ότι η Ahoo "είναι διαταραγμένο άτομο και βρίσκεται σε κέντρο θεραπείας". Νομίζω πως, ναι, οι πολλές απαγορεύσεις μπορούν να διαταράξουν ψυχικώς το άτομο. Εμένα με διαταράσσουν και οι λίγες.    Αναγνωρίζω το δικαίωμα της Ahoo στην διαμαρτυρία ως θεμιτό και την αντίδραση της ως φεμινιστικό προσωπικό της αίτημα. Υποστηρίζω το δικό της αίτημα και όσων γυναικών του Ιράν έχουν το ίδιο αίτημα.    Αναγνωρίζω επίσης το δικαίωμα της πλειοψηφίας των γυναικών του Ιράν στην χιτζάμπ και την συμμόρφωση σε όλες τις εντολές του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν, μια που όπως φαίνεται από τις εκλογές που έδωσαν 74% στην τελευταία κυβέρνηση, αυτόν τον τρόπο ζωής βρίσκουν σωστό οι πιο πολλές εκεί.    Δε...

  ********************************* Αφίσα αφύπνισης του 1952 που ενθαρρύνει τους πολίτες να εγγραφούν σε εκλογικούς καταλόγους και να ψηφίσουν.

  Έχετε γνωρίσει ανθρώπους που ανήκουν σε μια ομάδα πληθυσμού εναντίον της οποίας γίνεται δυσμενής διάκριση από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, κι όλα τα κακώς κείμενα της ζωής τους τα αποδίδουν στην δυσμενή αυτή διάκριση; Ξέρετε γυναίκες, ομοφυλόφιλους, αλλοδαπούς, που παντού βλέπουν πατριαρχία, ομοφοβία, ρατσισμό; Ναι, αληθεύει πως υπάρχουν όλες αυτές οι παθογένειες γύρω μας, όμως οι δυσάρεστες καταστάσεις μπορεί να οφείλονται σε άλλους λόγους, π.χ. στο ότι το "θύμα" είναι ελεεινού χαρακτήρα άτομο κι αυτό εμποδίζει τους ανθρώπους να τον αποδεχτούν. Η δική μου γνώμη είναι πως σήμερα με την πλειονότητα του πληθυσμού (δηλαδή με τουλάχιστον 51% των ανθρώπων) μπορούν να βρουν την άκρη όλοι και να συμβιώσουν ειρηνικά, αν δείξουν κι αυτοί καλή πρόθεση και μια μετρίως ευγενική συμπεριφορά. Υπολογίζω πως ίσως το 30% των ανθρώπων, είτε έχουν γενικό μίσος μέσα τους για όλους όσους δεν τους μοιάζουν, είτε νομίζουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια πάνω σε κάποιο ζήτημα, δηλαδή είναι ή ψ...